Животот (славниот наш виталитет) овде се сочувал „но по цена која е повисока од самиот живот, бидејќи снагата за одбрана и одржување е позајмувана од идните поколенија, коишто се раѓаа(т) задолжени и оптоварени”, медитира Андриќ во Крајпатните знаци.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)