Ни пари да даваш, ни маѓии да правиш, ни да го чекаш со месеци, а може и години.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Правам многу грешки, па од таа позиција не се сметам за компетентен да давам совети или формули никому.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Многу луѓе поради својството на оваа дрога да дава големи налети на енергија, ја користат како стимуланс за да играат со часови.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Составот може да се измени (и бирократскиот и уметничкиот), но процесот на „национализација“ со сета сила продолжува понатаму, колку и вешто да е воден и какви и оправдувања да даваат неговите приврзаници поради нивната селективност.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тебе ќе ти донесам еден олкав чибук (ги раширува рацете) да седиш најгоре, да пушиш тутун и да даваш команда!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ој не барај така братски, брате, те молам, брат сум ти, но Исус не сум за така да давам...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
АНТИЦА: (без волја). Така си е, бабо, ама не е ни лично ни прилегано јас да давам збор, бидејќи си имам мајка, која си го бере тоа гајле.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Кога ќе се разбранам и толку развилнеам та да се кренам, да стигнам насекаде, да давам секому сѐ што ветувам и како далга неукротена од брег на брег моќно да прелетувам?
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Како пораз во мојата дипломатска победа, на која само јас како да давав посебно значење.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Што се однесува до вештерките и самовилите, на Дедо Мраз не треба некој ум да дава.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Треба да даваме со чисто срце, човечки, со убава желба, а не за да се фалиме, или пак да очекуваме тоа да ни се врати.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
„Јас не сум повикан да давам мислење за воспоставената процедура. А уште помалку да ја осудувам.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ја фаќам под рака и се влечам како посран гулаб. Не знам што да кажам, а и се срамам пред луѓето.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Одев кај неа цел месец – свикна. Почна да дава подетални одговори.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Татко не умееше ниту да прима ниту да дава комплименти. Така често велеше.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
А во заробеништво може и повеќе да даваат за јадење, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)