да (сврз.) - заборава (гл.)

„Ти и нема што да забораваш“ - му вели жената. А тоа е најстрашно обвинение за уметникот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Речиси почнувам да заборавам дека може да се живее единствено од трудот на своите две раце и да се биде мирен и задоволен. Јас сега заборавив што е тоа мир и задоволство.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Само немој да забораваш, продолжуваше понатаму, дека во себе носиш барем едно од оние мои три зрна, а местото, каде што го носиш него, не ќе да е многу згодно за тебе, штом продолжуваш да крвавиш вака, по целава оваа долга трага.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Времето за драпање уште не пристигнало – велам јас - Службено ти доаѓам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А почна и да забораваш! – се потсмева Ристе Блажевски.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Денот клика возбудено: памети ме, памети ме, ко пролетни води твое сум разливање, а ноќта: пополека сѐ да забораваме.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Знаеш, ете, заборавив... штом ќе се оддалечам од елените, почнувам да заборавам.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Но, колку што повеќе минуваше времето, нему – наместо да заборава – сѐ почесто во сеќавањето му се јавуваше мислата на затворот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Нареди да се симне сиот сомот од палатата и да се замени со светлива чоја која е мазна, мека и не чкрта во раката.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)