да (сврз.) - заслужи (гл.)

Тоа се прави преку изведување на значење во нивото на свесност на тој начин што: ... верувањата и желбите на луѓето стануваат доволно кохерентни и добро организирани за да заслужат да бидат наречени животни определувања или „начини на живот“, и на таквата кохеренција се гледа како на „диспозиции“ кои ја карактеризираат индивидуата. (Bruner, 1990, стр. 39)
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
О, Господи, кој направи толку гревови во животот за да заслужи секоја вечер да умира? * * *
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
БОРИС: Мира! МИРА: Да. БОРИС: Дојди. МИРА: Што сакаш? БОРИС: Тебе. МИРА: Не си заслужил. БОРИС: Како да заслужам?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Прашањата од нивото на свесност ја помагаат артикулацијата и извршувањето на овие алтернативни предиспозиции, желби, лични квалитети, односи со другите, внатрешни состојби и верувања, и тоа кулминира во „ре-визија“ на личното животно определување. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 51
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)