да (сврз.) - мрдне (гл.)

На Доста крвта ѝ зовре во мозокот, и уште сред куќи го бапна котолот од глава и ѝ се загна на Митра, која, како кабаетлија се здрви, просто не можеше да мрдне.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Малку нашите да мрднат напред, непријателот ќе го напушчи селото и јас ќе си отида дома", — си мислеше тој, гледајќи од височината во селото.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Бре да мрдне, да влезе во портата. Никако да пречекори.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Едниот од нив вчудовиден прошепоти: - Пули го оној : покажа со глава на светецот - како и да мрднам, од каде и да го погледнам, право в очи ме гледа.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Честопати одлежуваше меѓу еден оброк и друг речиси без да мрдне, понекогаш спиејќи, понекогаш будејќи се во нејасни фантазии, во кои му беше премногу тешко и да ги отвори очите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа беше нејзината изразена свесност, за сегашниот момент, толку јасно забележлива, што дури и најмал шум, создаден од околниот ветар, можеше да ја натера да мрдне со клепките и да ја промени положбата на лежење.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Закатанчено и заковано во морски јазли јазлосано со појас на невиност опашано ниту да мрдне, ниту да писне.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Едо сепак го пушта диференцијалот на земја оставајќи ѝ ја сета тежина на Германија и тамам сака да пречекори да го подземе куферчето од раката на човекот во костум, увидува дека не може ни да мрдне од место.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Јас на работа со моите муштерики се бакнувам во образ по трипати, дека одамна не сме се виделе... еее, од последната плата кога дошле, а не купиле, а не се ни пишале, ама сме блиски од што сто години се облекуваат кај мене, па сме се ородиле преку фустанчињата и „сукњичињата“ што уште ги носат, а не сакаат да мрднат (ова повеќе како суптилна реклама)!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Сега веќе не те пуштаме да мрднеш!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Каде и да мрднеш, сѐ јагоди. А пастрмки не наоѓаш.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Потоа, веројатно допирајќи до тврдото срце на некој јазол, запна и ни да мрдне понатаму.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Војниците ме фаќаат и не ми даваат да мрднам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никој да мрдне, да ми ја поземе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Михајло, викам, а човекот ни да мрдне, да ја поткрене главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Каде и да мрднеш вон границиве, по враќањето доживуваш културен шок. 8 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Едно време го стиснав под мене, не може ни да мрдне.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Две педи јаже, ни може да мрдне, ни може да гледа. (Пауза) Цело време мислев не може тоа да се случи.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Да мрдневте со мажот ти со малото прсте ќе добиев пет месеци, наместо пет години. Нејсе.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Но не нѐ оставаат ни да мрднеме.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Не можеше ни да мрдне.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Сѐ околу мене и над мене е соѕидано. Некој ѕид околнаокол не ми дава да мрднам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ангеле, Ангеле, му викале децата, стани, не преправај се, му викале, а тој ни да мрдне ни да претне...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А тебе не ти даваат време ни вода да се напиеш, да се плиснеш под гушата. Не смеееш со проштение, ни понадвор да мрднеш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)