Од ништо нема да се плашиш. А и што да се случи, ти уста нема да отвораш.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Само што се расположивме, некој заѕвони на врата. Излагам да отворам и оп изненаџење.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Еднаш една сестра беше видела како ги мириса, или, попрво, како минува врз нив како да го испитува нивниот мирис, и како потоа кај малиот прст ги спојува благо закривените дланки, свртени угоре, за потоа да ги спојува и раздвојува, како да отвора некаква голема, мека овошка, или како нешто да раздвојува со лачни движења. 58 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
На 10 август 1947 година, Главниот штаб на ДАГ (Грчка ослободителна армија) ги призна Македонците како посебно национално малцинство со право да отвораат училишта на свој мајчин јазик.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некој некаде како да отвора прозорец: поднаѕирнува и ги затвора крилата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Има една новост: планирам да престанам да работам како liftboy оти со еден мој пријател (Сајмон Вилиамсон, ти имам за него пишано) планираме да отвораме дуќан за чевли.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Некој чука на вратата, се врати пак во станот, кај што беше, во својот мрак, ја заборави планината. треба да отворам. Можеби е така.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)