да (сврз.) - ползи (гл.)

Бев готова и да ползам за да ја оправдам својата невиност, да ми прости за нешто за кое што немаше што да се простува. Да барам прошка за вина која ја немав.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не е во состојба, кутриот, ни да ги допре а камоли да ги сфати задскриените намери и невидливо бојадисаните постапки на насмевнатата секретарка која без да ползи туку само со неколку одмерени скокови се најде на она место од каде сега има целосен увид во сите позначајни случувања во установава.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во деновите што следуваа ползавците се раширија и почнаа да ползат по поширока површина, и други плодови како мониста се појавија на далеку расфрлените ластунки.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тоа успеа. Највеќе од сѐ мразеше кога алиштата се простираа закачени на сите страни така што човек мораше да ползи под нив за да ја мине собата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)