да (сврз.) - прави (гл.)

Греењето во работните хали потполно се исклучува, а работниците се приморани сами да прават грејни тела, да собираат гранки и да сечат дрва од блиската околина, како и од фабричкиот двор, па дури и да горат стари камионски гуми – со цел да се стоплат во текот на студените зимски денови.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Доколку има повреда на некое работничко право тој вели дека повторно би тужел, но потенцира дека секогаш во придружба на адвокат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Машаланов задоволен од одлуката и од ефективноста при нејзиното спроведувањето, бидејќи од истата ја доби чесно одработената финансиска надокнада.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работната атмосфера стана особено тешка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако, не дај Боже, пак имам некој случај, знам што да правам – веднаш одам кај адвокат, ама пријател“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Радиото кажувало каде се движат партизаните, а овие пустината нив ги бараат. – се подзамисли дедо Ѓорѓи – Што да правиме сега?
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Што да правам јас со моето инжињерство таму?...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
По вечерата, во тивката ноќ легнати еден до друг, припокриени со по некое ќебе, кое не стигаше до Кире па тој како најмал на крајот, се почувствува премрзнат незнаејќи што да прави, стана.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ноќта козарот мислел, премислувал што да прави? Дали се бега од пишаното? Не се бега!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ја оставам да прави што ќе прави и еве сум на вратата од големата свечена сала на Парламентот чие душеме го украсуваат мозаици, ѕидовите огледала и слики од нашите стари мајстори, а тука се и двете колонади мермерни каријатиди.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Онаа нервоза што ми ја предизвика жената ми се враќа со уште пожесток налет и си велам самиот себе си: што не си се вратиш да си умираш во постелата туку и умрен не престануваш да правиш глупости.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тој, како што рече Гоце, ја отвори вратата. Во куќата влегоа пет до заби вооружени суварии.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Добро, синко... Што можам да правам, кога од тебе не можев да направам наследник во трговијата, - зажали татко му.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Што да правиме, Гоце? - вџашено праша. Гоце се замисли малку и ладнокрвно одговори: - Ништо...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Што да правам, кому да подадам рака и да речам, биди ми пријател?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Оттогаш, и ноќе почнав да одам до бунарот. Секоја ноќ, крадешкум, како да правам зло.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Што можеле да прават Кочовите? Да седат со скрстени раце?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Што можев да правам? Какви објасненија, навистина, да се дадат? Реков, не знам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Што да правам? Да се откажам, да кренам раце, и да се предадам?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јас тоа тешко го поднесов, но беше виша сила: на дванаесетти декември нафрла голем снег. Така знаеше да прави последните години.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но јас ќе згрешев ако Владета го примев како „надри“, бидејќи од сето што го кажуваше и што особено можев да го заклучам подоцна, тој навистина се трудеше да прави споредби и да користи, што би рекле историчарите, повеќе извори.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сигурно и вам ви е познат оној став што секогаш го користиме како изговор кога не знаеме што точно да правиме со себе и велиме „само малку, колку да утепам време“, а го кажуваме со длабоко потсвесно сознание дека „времето нѐ утепува нас“.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Тоа лето ја запознав Кенди Дарлинг.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Денеска, комерцијалните пилоти можат да ги надоградат нивните дозволи до некое ниво поминувајќи извесен број на часови на симулатор за летање.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Компјутерската повратна спрега може да прави повеќе отколку само на тој начин да ги преуредува осетите на корисникот тие да дадат псевдоискуство на летање.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Секоја друга комбинација е чиста манипулација.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Мислам дека луѓето би требало да видат сè и дури тогаш да се одлучат - то ест, да ги спречат другите луѓе да одлучуваат за нив. што и да правеше, Фектори сигурно им помогна на толпа луѓе да одлучат.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Какви „плурални” идеологии, па немој да правиме мајтап...
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
До 67. dragqueens сè уште не беа прифатени во официјалните фрик центри.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Иако се ближи кон шестата деценија, по својата виталност и активност тој прилега на момче кое е готово да прави хируршки интервенции уште многу години.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Што друго да правам - итно ја напуштив терасата, за да го избришам единствениот негов впечаток од Будимпешта.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
По два дена беше сторена вистинската работа: одново се свикани, попишан е остатокот, пристојно се третирани.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А она за што треба да преговара - се фаќа Мертен за рачката на еврејската канцеларија местејќи ја срдечната, како што ја нарекува меѓу блиските, „филосемитска“ насмевка на лицето и молскавично рекапитулирајќи почна таа сабота на 11 јули 1942 на Плоштадот на слободата, во близината на пристаништето каде што од утринските часови се собраа над 9000 полнолетни мажи Евреи, а како часовите врвеа и еден сѐ поброен куп љубопитници, обични граѓани од сите возрасти, дами и госпоѓици и војници на отпуст, без задолжение во конкретниот зафат на кој тие 9000 души со часови, најнапред беа попишани, а потоа, терани да прават салта, да изведуваат глупави гиманстички вежби на врелото сонце, без заштита на главите, со бројни онесвестувања што на крајот го расипа првичниот весел впечаток и во присутните почна да создава непријатност и отпор...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И кога Миќо, со кого седев заедно во првата клупа, ќе почнеше да прави непристојни движења зад неа штом таа ќе помине меѓу клупите јас не ги обелував забите како другите ученици, ами страшно одвратна ми се чинеше таа постапка.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ајде, речи, па да правиме свадба.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Таа само го молеше да му каже „на господин Стојчета” дека ѝ е многу жал заради случајот со јорганот, дека таа го моли за извинение, но самата немала што да прави, кога татко ѝ е толку лут на него.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Како што се гледа, овој тон и на Банета добро му дојде, зашто тој сигурно си помислуваше дека ќе биде непријатно да се откачува поинаку од мене, ако ми текне да правам сцена.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Имено, јас не се снебивав да го навратувам меѓу другарите почесто зборот на моите чевли, било да се жалев, било пак - што порадо го чинев - да правев смешки за своја сметка.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
ЛЕНКА: Е, што да правиш, брат Димо… Некој мора да ги слуша…
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Запалив цигара во движење, го почешав носот, ја почешав брадата. Не знаев што да правам со рацете.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Какво варварство! Да се земе живо дете, да се сошие во кожа на мртовец - и тоа ќе се задуши во тоа старско детство во кое не треба да прави ништо друго освен по сопствената смрт да загорчува други детства.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
По часовите веднаш некаде се губеше.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Ама, другари“, реков, „зошто губиме олку време со желба да правиме пакост.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
На нашата клупа - во паркчето до пругата - се собиравме само Влатко, Дејко и јас.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Токо шо можиме, бре, побратиме, ние со тебе да правиме?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Море, шо правиме синко, од кука нога — од камен глава, шо има да правиме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пчелите одамна излегоа на пролетна работа и почнаа да прават нови пити — садови за нивната зимница.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Да правиме давии, да кажуаме на мудурот во Витолишча — ќе нѐ избесе ако остане жив.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И на двете војски овие пци им сториле абер, но ајде да поразмислиме малку што да правиме, — предложи тој.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се чуди, се уми. Не знае шо да прави.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Врапчињата ги оставија стреите на селските кошари и копите со слама, каде што цела зима се тресеа од студ, и излегоа на слобода да ги бркаат бубачките и да прават меки седелца, во кои ќе ги одгледуваат своите мили рожби.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Расипикуќата Шајчевска дури престана и ручек да прави затоа што беше премногу зафатена со правата на педерите.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тие беа рај за очајниците и безделничарите кои не знаеја што да прават ни со себе ни со животот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ама што може да прави. Оној под огледалана е некаков упорен човек.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Бојан не знаеше што да прави со рацете. Му трепереа. И забите му чукаа. Како да е сред зима.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Што да правиме со Кротка, дедо? - праша Бојан попладнето, кога се врати со срната од Заветна, каде што ја пасеше, држејќи ја врзана за јаженце.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
За десетина секунди се најде крај стубелот. Веќе знаеше што бара и што треба да прави.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Еве ми уште една беља! - си рече, застанат така покрај студениот труп на овцата. Не беше начисто што треба да прави.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
За време на вечерата, на пример, еден од ликовите побргу ќе ги разгледува работите на масата, друг ќе се интересира за некои други предмети или ќе гледа низ прозорецот. 9) Немојте да правите грешка против добриот вкус, опишете ја личноста а) која оди во бањата, б) која повраќа, в) која убива дете. 10) Опишете, без иронија, некој лик во моментот кога жестоко се брани.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И во секојдневниот живот, состојбите на будност и конвенционално чиста свест се несомнено неопходни поради голото преживување во светот на бројни опасности коишто мораме да ги совладаме, да правиме со нив компромис или да ги заобиколиме.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Понирала под земја и пиштела, се тресела и се превртувала, и пак не знаела што да прави со своите води.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- Мене не ми студи, - одговара Сашо. Митко се чуди што да прави.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ване замолча. Што можеше да прави? И така таа вечер Ване не отиде в кино. Виновна беше неговата “тешка болест“.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Мајка ми беше излезена да му помогнеме на татка ми да го растоварат магарето со дрва, а тие, браќа ми и сестрите, којзнае каде беа забарани, а баба ми дојде со тавата на огништето да прави кавурма да ручаме.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тоа беше сосема безбедна територија, еден вид антрополошки азил за сите оние кои имаа судир со светот, и кои поради тој судир решија да направат невозможни подвизи: да стојат на скали потпрени на ништо, да возат бицикл по ортома на дваесет метри височина, да прават фигури од три тела на трапез предвиден за еден, и слично.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Стоевме со Земанек на насипот, две сенки на последното сонце; стоевме и не знаевме што да правиме.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Морам да го најдам центарот на светот, и себеси да се поставам во него, за да не паѓам; во циркусот за мене веќе нема место, од пред некој месец, кога ја изгубив моќта да правам секакви вратоломни ѓаволштини.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кога ќе ја побарав, во оние други времиња, Ботка дотрчуваше и на најпотајните и на најјавните места.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но што да правиме кога на луѓето им е во крвта да се бават и со мудростите онака неодговорно како што го прават тоа и со глупоста!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И на невидено потпишуваат! А што да прават кутрите?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Си го полеваат лошотилокот бидејќи и тој е од билките што венеат", вели таа, шета по собата, се чини дека е тука а којзнае каде и лета умот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Седиме во дворот, на зелената мека трева и убаво ни е. Убаво ни е, но сакаме да ни биде поубаво, па сакаме нешто да правиме.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Е, што да правиш, ние беќарите сме како питачи: секаде ќе тропнеме, а каде што ќе ни отворат таму ќе влеземе. (Секој збор на Анѓелета предизвикува смеење кај жетварките.)
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Затоа ние не можеме да правиме разлика меѓу западни и не-западни или меѓу колонијални и постколонијални нации.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дури и да се криви и да прави со обете раце продолжен нос потсмевајќи му се на мојот цртеж.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Всушност, тоа било сјајна тактика на италијанските вдовици од Фајер Ајленд да ја заземат и да ја преземат светата, демонстративна улога на вдовицата, бидејќи таа била единствената улога во нивната етничка традиција што дозволувала – што дури и изречно налагала – ужалените поединки да прават доживотна претстава од личната болка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Што значи дека не мора да бидеш хомосексуалец за да правиш така.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За да го правиш добро, можеби некој (геј или стрејт) ќе треба да ти покаже како се прави тоа, некој кому тоа веќе добро му оди и што ќе може да те иницира во тоа – покажувајќи ти, и тоа нагледно, како да го практикуваш и обучувајќи те ти самиот да правиш како што треба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Совладувајќи ја зависта што е услов за причинување на злобни дела, тој нема веќе потреба да прави злосторства.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-Што да правам? -Кога ти велам: давај.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-И, јас што да правам? -Под маса ќе му даваш, ете, тоа ќе правиш.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Влавот, бре, значи ние кои сме дошле тука, поправо нѐ донесоа од Епир, знае да чува овци и кози, сирење, кашкавал, урда да прави.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И така кога помина и шестата недела, рековме да оди Иљо, кој беше малку пошетан, зашто на времето, пред големиот бој, одеше на печалба – жнеење во Тесалија, а есента, по орање и сеење, одеше во Тракија да прави ќумур.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Гледаше де во мене, де во цртежите, како да ме имаше фатено да правам нешто срамно.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Веруваше дека, штом престанав да одам на часовите кај доктор Брике, и штом не успеав да се запишам во Уметничкото училиште, имам престанато и да цртам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Интересите на целината треба да се еднакво скапи за сите членови што ја составуваат: од неа треба да имаат сите еднакви згоди и во нејзина полза сите треба да прават еднакви жртви.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Фатија да ни земаат наши деца, да ги потурчуваат и да прават од нив јаничари. И тука молчевме.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Секоја држава се мачи, ако не да прави нови завладувања, политички, економски и културни, тогаш да ги зачува оние што се направени од понапред.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Што направивме и што треба да правиме во иднина?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
„Маргина“ ќе има двојна функција: од една страна да ги „пополнува дупките“ на комуникациски рудиментарната македонска култура, а од друга страна токму треба да прави дупки!
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
На троногалче седам и сеирот си гледам и немам што да правам па во оган дрва клавам и се мавам со чеканче по колено за да видам дали ми се добри рефлексите.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Тој се согласи и со овие зборови и во душата почувствува горчина кога некој друг рече дека меѓународната заедница покажала максимална толеранција за Албанците и тоа им дало право да мислат дека можат да прават што сакаат.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Но, тој јасно ја гледаше, ја чувствуваше болеста, оти животот веќе подолго време му беше на пауза и не беше способен да прави ништо друго.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Што да правам сега?“ - размислуваше Соња стоејќи пред вратата на училницата.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Сите молкнаа мислејќи што да прават со малото врапче.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Најсетне сите дрварчиња ги кренаа испотените чела и гласно извикаа: „Ги кутнавме сите десет стебла! Што да правиме сега?“
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Се обѕрнува беспомошно околу себе.) А јас, а јас што треба да го однесам писмово? (Кон Фезлиев.) Фезлиев, тој не рече што да правам јас со писмово?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Сета ноќ се криел во темнините околу куќава и постојано гледал во прозорциве. Што да правиме?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Леле, ќерко што те стијоса да правиш вака?!... Аман, мори станувај, оти на идење се.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ами ако ние толку многу плачиме за љубовниците, тогаш што остана да прават за мажите си кога ќе си најдат друга, ами за нас девојките не е оправдано ни солза да пуштиме.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
САВЕТКА: Аман, мори ќерко, што да правам јас сирота?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Значи, со мавзолејот е готово. Што да правиме со Кремљ?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Бидејќи економските работи не се повеќе во наша надлежност, ние веднаш минуваме во областа на идеологијата, моралот и забавата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А по некое време, кога беа веќе зафатени во еден голем град и откако работеа доста за да можат да сетат што значи да се кажува копанката со вар и песок горе; на високото скеле на една раменица, откога можеа да сетат што значи и сѐ друго тука, старците често пати знаеја во слободните денови, или онака, делник ден, кога немаа што да прават во градилиштето, да ги пуштат сите нив да прошетаат по улиците на тој град, да го видат, да го рашетаат градот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Што да правам кога таква сум родена.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Стана и, неразбирајќи што треба да прави, каде и зошто да појде некаде, залута низ ходникот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Што да правиме, децата си се засакале (читај: студентката останала трудна), нека си се земат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Но тогаш, до крајот на последната Голема војна, е, тогаш никој не можеше да прави што ќе му текне, како ќе му пофати срцето.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Зашто, сѐ можеше да се изврти онака, како со Благуна Јанческа, и од едната несреќа да се умножат две, три, па и многу несреќи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кажете ми сега, беше ли потребно да правиме од мувата слон и за ништо да креваме ѓулуртија?“
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Така Турците не ги собирале да прават од нив јаничари.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Потоа, на третиот ден, кога вечераа, сиот мрачен, рече: Уште тоа треба да правиме, да чуваме српски копилиња.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во клетиот капитализам, експлоатираниот работник по напорната работа може да си купи softy gun, и ко некој кретен да прави балони.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Се колнат тие, а клетвата е поголема не само од мисирка туку и од овца. Што да прави Пецоица? Сака-нејќе ќе поверува.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Кражбата ти е исто што и занает - се делкал штичиња и си научил да прави каци, ковчези со срма шарани, па дури и чези.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Не знам, не знам што да правам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И тој моча, а јас се мислам, што да правам за потаму. Како да се вратам назад.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Шута, целата сум исшутена, не знам што да правам. Не знам што да облечам, што да обујам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сега што да правиме? Ќе одиме да ја прашаме Маса Ќулумоска.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само те буцка да правиш нешто, нешто да кажуваш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Останавме. Сега што да правиме? Не се седи така, ко фатен во рацете.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам што да правам. Му ја држам раката оти ништо друго не може да ми досегне.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сега дури не знам што да правам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да, после почна и многу пакост да прави. Се разлоши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што можеш со такви луѓе да правиш?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ете го пак Џем, ама сега со џандари, со суварии да прават бозгун низ селото..
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ѝ кажав за далак пупање кај да оди и за Одобрено дете што да прави, ако е детето само занесено и само да спие: да му намачка малку мед на модро книже и да му го врзе на папочето и ѝ кажав како да му го врати сонот на детето, ако му е земен од месечината.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се врткам така, над децата, се домислувам што да правам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да не седи бадијала, да не знае што да прави. Ко Јона мој, во браздана.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
ќе те дупат муви и горештината и ќе скапуваш, да не можеш да се мрднеш, и во Серес им ги турнавме куќите за да правиме окопи, и земјата е секаде празна, народот бега, а окопите ни беа покрај пругата, оти полето беше под вода, а почна и маларија, трески големи и секое утро врви човек и ти дава кинин во окопите и ние го пиеме ко ракија, а горчи, леле мајко и ти даваат некој пченкарен леб, може човек да отепаш со лебот и некогаш ќе сварат грав, ама грав нема, само неколку зрна се бркаат во казанот, и не можат да се сретнат, да се видат
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама нема што да правам, не знам што да му помогнам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
сите почнавме први, вели Силе Плевнеш и едната рака си ја потклава под главата, си прави визглавје, сака да спие, и така ќе се умира, вели, барем наспијан да умрам, далечен е патот до небото, треба одморена да ја пуштиш душата, а јас ништо не сакам, вели Стеван Докуз, само да се најадам, до гуша да се наѕидам и пак почнува да цимолка и да си ги голта солзите, искрен е Стеван Докуз и во плачењето и во јадењето, никогаш не му било доста јадењето, ламја е Стеван Докуз, машина, чапја, коза пропрсната, е што да правам кога мислата само на тоа ме тера, вели, ќе се сетам на шумата наша и пред секое заспивање си мислам колку би било добро и шумата да се јаде, да можеш ко коза да ѝ влезеш, од Зајгазица, или од Чучка, или од уште подолу, од Задмартинец и да фатиш да си кубиш, да си брстиш, со ред, стрижи, кастри, наполни го мевот, напиј се вода и легни си под некоја најширока бука што ќе те павка и ќе те брани од мувите и од сонцето, а кога ќе огладнеш пак стани, и пак брсти, стрижи, мели ко гасеница, 120
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Па после се рече да правиме пат за кон Боишта. Удрија барабанче низ селото, го свикаа народот и кажаа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што да правиш: од лошо има и полошо. Грешни мисли во грешни луѓе. 234
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Или ќе ги најдам покрај јазот да прават црепни од кал и лепчиња од кал.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Туку, сега и тој не знае што да прави со Бугарите што се заборавија.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
и се враќаме пак назад, по истата трага со лазење и го наоѓаме Бугаринот кај што го оставивме, можевме и да го отепаме, ама ај, си велиш човек е, може тој ќе те носи ако те ранат, и што да правиме сега со тебе, му велиме, што ќе кажеме за тебе, а тој - вие сте ми мајка, вие - татко, ако ме кажете ќе ме стрелаат и нѐ моли, ни ја пика главата под колена, се митка ко живинче, се уплашив, вели, ама да не кажеш ти, му велиме, не, вели, уплашениот е секогаш уплашен, ме фати голем страв, вели, ме сопна и не можев да се помрднам, и го целива ножот, се колне и после фативме двајца Грци и тие ни кажаа дека ќе нѐ удрат два полка, еден грчки, и еден англиски, и ноќта зедовме наоколу сѐ миниравме, ископај чиневме дупка и наполни ја со дробен камен, со чакал, и среде камењата ќе врзиме по пет бомби во китка, со тел, сите дупки ги врзавме со една жица и кога наближија војниците, ги дрпнавме мините,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ти оди по овој пат, јас по оној. Ако дојдеш до него, биди мирен. Јас ќе дојдам близу.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Само знам дека е така, дека некаде преминувам мост во истиот миг (но не знам дали е истиот миг) во кој момчето на Ривасови го прифаќа чајот и си го мести најдобриот израз на кретен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Како да правам преврска за сѐ уште неповреден војник и чувствувам дека ми годи што му олеснува претходно, однапред. Нека страда.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Потоа почна да трча. Не знаев што да правам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Оние кои умееле да прават стакло и со машини да подигнуваат и придвижуваат огромни камени блокови мора, во најмала рака, да 54 имале доволно памет за некое нешто да не го сметаат истовремено за него самото и за неговата спротивност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тој е овде, во мојата ординација. Епицентарот! Не знам што да правам.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Па сепак - и тоа е суштината на нештава - тој одбиваше од нужноста да прави доблест.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Понекогаш, но само понекогаш, дозволувај си да правиш чукнати работи.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Уживам во својата слобода. Да правам што ќе ми текне.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Што да правам, што да сменам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Колку можат ми даваат. А што да прават, кога ни за нив немаат.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Всушност, кога играте шах, тоа е како да правите план за нешто или како да градите некој тип на механизам со помош на кој добивате или губите.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Понекогаш кога ќе беше сам, кога ќе ги чекаше другарите да излезат од училиштето, од здодевност не знаеше што да прави, та често скокаше да си ја прескокне сенката; кога ќе влезеше сонцето во облак, чекаше да излези за пак да продолжи.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кога не се шминкаше, од здодевност не знаеше што да прави, та често ги префрлаше нозете една врз друга, ги склучуваше прстите и ги отпушташе, ги вртеше прстените и на едната и на другата рака, ја потчукнуваше со дланките собраната коса и од едната и од другата страна дотерувајќи ја.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Имаше голема дарба, исто како што татко ѝ имаше дарба да прави чевли и да пои, а брат ѝ да пишува и црта.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ах, шо убо: ем да правиш нешто шо и онака го сакаш, а плус и парички да си заработиш!“ Томето досега немаше работено.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Приказната почнува во еден убав мајски ден, кога постарата, малку необична, мистериозна Г-ѓа Морисон во еден парк ќе го запознае младиот Г-н Стјуарт кој ќе ѝ се довери и пожали дека неговата љубена наместо да се омажи за него, сака да прави кариера на оперска певица.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Имаше и други моменти, кога беше решен да не признае, кога секој збор мораше да му биде изнудуван меѓу два лелека од болка, а постоеја моменти и кога немоќно се обидуваше да прави компромиси, велејќи си: „ Ќе признаам, ама сѐ уште не.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се обиде да прави посложени вежби и беше вчудовиден и понижен кога утврди што сѐ не е во состојба да направи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја повлече долу наземи, таа воопшто не се опираше, можеше да прави што сака со неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И тоа не во индивидуалниот ум, кој може да прави грешки и кој во секој случај брзо исчезнува: туку само во умот на Партијата, кој е колективен и бесмртен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Дали сте подготвени да мамите, да фалсификувате, да уценувате, да ги расипувате децата, да растурате дрога што создава зависност, да поттикнувате проституција, да ширите венерични болести... да правите сѐ што може да предизвика деморализација и слабеење на силата на Партијата?“ „Да.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во филозофијата, или религијата, или етиката, или политиката, два и два можеле да прават пет, но при дизајнирањето на пушка или на авион тие морале да прават четири.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Петре пак се најде во чудо: што да прави со оваа незгодна жена?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Не рече Тодора дека очекува од попот да биде кодош и да го поткаже Петрета на светите отци во манастирот Свети Ѓоргија - Горг, па да ѝ го тргнат пред очи тој неранимајко што знае само деца да прави.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Што да правиме, ти реков, ѕвездите ни ја пишуваат судбината”.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сега му удрил умот да прави чун. Длабел некое дрво за рибарење по езерото.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кога ќе направеше поголем куп камења, застануваше да прави кал за ѕидање.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Јас пак повеќе сакав навечер да читам или да работам над оној мој есеј или да правам анотации во врска со некоја нова тема или просто да ја слушам како шлапка водата на езерото и да гледам во гребените околу, чувајќи ја својата тага.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Дента кога се посомнева дека забременила, се исплаши. Не знаеше што да прави и каде да оди.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Не е ниту да прави поетично и критично нивно разгледување. Впрочем, тоа и не е работа на поетот.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
И најпосле, зошто да правам напори да се одржувам во животот по секоја цена? Заради тоа што треба да поживеам уште малку?
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Единствено Дукле се врткал околу неа и премислувал што да прави.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Дукле се јадосуваше и размислуваше што да прави.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Се отсели Тане, а Оруш долго време размислуваше што да прави: да продолжи ли да ја гради куќата или не.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Движењето при станувањето му е споро, круто, оди збунето нерешително, но постепено се привикнува: поеластичен е, ги допира предметите за да се ориентира, да види каде е; застанува малку како да размислува што да прави, во која насока да оди; потоа тргнува со сигурни и точни движења како да е буден: ја отвора вратата од одајата и излегува; а ако е заклучена, ја отклучува; ако го нема клучот на вратата, оди кај прозорецот, го отвора, се фаќа за гранките од јаболкницата и по неа како мачка слегува во дворот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
– Нека е на помош света Богородица – благослови калуѓерот и си го затвори тефтерот, па божем некако загрижен за овие добри рисјани што дадоа олку жито за Богородица, запраша: – Е, што мислите да правите ако ве нападнат пак Агарјаните? – и си го кладе тефтерот во торбата со имињата на водачите на бунтот. – Што мислиме, ние рековме, оче.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Китките од шарената узда му паѓаа над очи и мошне го нервираа, но знаеше што носи на себе, та не се осмелуваше да прави што сака Свиленото сеџаде светеше врз седлото, а златните пулејќи на уздата ласкаа на есенското сонце.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ова што е направено за оваа ноќ веројатно утре не ќе задоволува, само сега веќе никој нема ни силки ни желба да прави нешто повеќе.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Костадин не се лути, не се развикува како што знаеше да прави, седи така облечен во неговите алишта, климка со главата ама лицето не го врти на кај неа, пак мирно го пушта својот глас, мек, топол и во него топла грижа дека таа навистина треба да си поспие да собере нови сили, а тој ќе бдее врз внучињата нешто да не ги нараси, да не се појави стаорец од некоја дупка и да се полакоми по некое носе или увце.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Се сеќавате на филмот Chinatown? Луѓето коишто го основале Лос Ангелес, започнале со водата да прават капитал - ја пренасочиле во центарот на градот и ја продавале.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Што сакаш, мамичке, пред појадокот да правиме?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Што сакаш да правиш? Да изнајмиш соба со шалтер над кој пишува Podunk Porno Movies?“
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
На оваа река ѝ израснаа раце камен од својата робина да прави и мост од каменот.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Чорбаџивката Милошка, нунка ѝ на Нешка, дури се најде навредена оти крштеничка ѝ Доста не ѝ кажа што мисли да прави, та заедно да излезеа со модата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Тоа се стори шо се стори, токо давај ум шо да правиме.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Цела беседа истури ќатипчето по однос на воспитанието на каурите, а умот му беше во каурките, (да прават здраво живо со Турците и да фаќаат рака што е најглавно!).
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Мене ми се чине дека и он не ме заборавил, токо нема шо да прави.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— „Кај да оди, шо да прави, јас ќе си ода со него, лели волку ме сака.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ни пари да даваш, ни маѓии да правиш, ни да го чекаш со месеци, а може и години.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Пази боже! И Стојо, стрикото, се нагрби да оди во Прилеп, пазар за крштење да прави.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
При што никому од тукашните главатари не му текнува Да поведе сметка и за нас коалите Па на секој новодојденец да му наложи при цапнувањето во Австралија Да засади макар по еден еукалиптус За ние да можеме безгрижно да сонуваме И да си ја исполнуваме својата мислителска мисија А не да ни ги скусуваат соновите и од нашиот еукалиптус Уште да прават и некакви бонбони за шмукање Божем нема со што друго да го лечат народот од грлоболка Ние коалите не сме злопамтила Ама вие сега видете каков тоа човек создала работата И дали е баш вистински човек оној кој на коалите им зема дел од еукалиптусот Таквите во Македонија ги викаат човеци Некои од нив доаѓаат од стар крај со навики да крадат дрва за огрев Ама и кога крадат барем крадат дабови и борови а не еукалиптус
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Од удобен сонувач да не се претворам во дремлив кодош Кој нема што да прави та слуша туѓи муабети Поточно ми беше непријатно од туѓите муабети
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Мислам, ќе ги претепаш ти хипиците што демонстрираат, ќе ги уапсиш и пацифистите што дезертираат, ќе ги изолираш и битниците што подбуцнуваат - ама што да правиш дома со ќерка ти што завива ко мачка пред парење?
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Секој курајбер во животот сајбер јак зад компјутер во живо шалабајзер згодни на слики со фотошоп слој во град да ги сретнеш грди ко ној Брат со брат лафат на чат на интернет сите животи арчат забораваат домаќинки и ручек да прават на трачарска мрежа ломотат, гњават
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Купена младина изигрува бунт кај чичко Сорос седнува в скут црвени буржуи полни со пара знамиња веат со Чегевара Масони демнат чип да ни стават ренген на улица на глава да прават болести нови наскоро следат на чело рогови нас да ни зденат „Божји“ главатари мерцедес возат пред нив сиромашни во црквите просат целата нација во духовен колапс Господе и правдата преживува пораз
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Лиќо (синот на Видан) почна да ја доградува куќата што ја наследи од татка си, а со тоа му го затвори светлото од куќата на Јаким (синот на Блашко); почнаа да се караат, да се расправаат; селаните не успеаја да ги смират, и започнаа од судот да идат комисии, да гледаат, да мерат, да цртаат, да прават записници и судот донесе одлука Лиќо да го сруши изградениот кат со кој му ја затвора светлината на Јаким.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Значи со нас сака да прави компензација... - рече игуменот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Коњите сега ослободени од каскањата и затегањата на уздите или удирање по мевот од петиците на полковниците - започнаа веднаш да прават немирлаци меѓу себе: да се душкаат со муцките, да се подгризнуваат за вратовите или да се потчукнуваат со колковите што прислужникот едвај ги врза.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Мајка знаеше што да прави со цвеќето. Имаше сина вазна, донесена од Италија, при нејзиното единствено патување во животот со мажа си, спасена при напуштањето на куќата крај Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тој се вцрвени како јаболко,се збуни, но немаше што да прави.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Ако треба нешто, ќе ти каже човек што да правиш.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
По малку време се приготвиле свадба да прават за Босилка, чунки одамна била свршена.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Думал, мислел Силјан, како да прави, дали да им се јави, дали назад да се врати.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Како да правам, златен Господи?
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
„Тој ми кажа што да правам. Имам една маст.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Или можеби ќе ме задржат во зоолошката градина, каков би бил тој живот! Брунила, кажи ми што да правам?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Но сепак, понекогаш ...“ „Понекогаш, што да правам.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Еве во што била работата. Мајка Евгенија ѝ рекла на Маријанти дека не смее од децата да прави војници, дека не смее да држи таков ред каков што воведе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Штом е така работата, таму долу, нема што да правиме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Леинџ: Голем број луѓе ми доаѓаат со тој проблем. Им велам дека без оглед на стариот или нов закон, такви работи не можеш да правиш на тротоарот и да се извлечеш без последици.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ми покажува како да правам...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Многумина граѓани се плашат од чудните безкуќници кои можат да бидат агресивни, подготвени да ве нападнат и опљачкаат.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Мартин во првиот момент не знаеше што да прави, беше без волја да заигра, но сепак ја подаде раката кон едно од децата што бегаше тој момент крај него и успеа да го допре.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Третиот ден Бошко се чудеше што да прави: дали да им ги врати парите на луѓето или да ги чува уште некое време?
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Што да правам?“ се прашуваше.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Најпосле мораше да ги земе парите држејќи ги в раце и не знаејќи што да прави со нив.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Бошко се врати дома проколнувајќи ја својата судбина која го доведе до ова да постапува како што не сакал и да прави што не е за правење.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Што да правам?
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Пеце беше толку лут – не знаеше што да прави.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Дури кога виделе дека ќе умре, му ја покажале и го прашале што да правата со неа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- И на војводите ли ќе им даваме чифлици да прават!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Никако да смислат што да прават.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
На крајот комитите му кажаа сѐ што треба да прави ако сака да се смири со другарите и дедо му повеќе јатак да не биде.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Тоа никако, - им рече. – И не само тоа, туку ништо нема да правите.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Танасица не знаеше ни што да рече ни што да прави.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ќе се собереа и решаваа што да прават.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Бошко знаеше дека нема што да прави.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Гледа во патниците кои се појавиле исплашени по прозорците, срцето му тупоти, другите автобуси свират и тој не знае што да прави.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Гладен е, не може да биде погладен, но инаетот не му дава да слезе од масата. И, што да прави?
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Денеска Лидија и Зоки нема што да прават. Одат тие двајцата околу својата зграда, а Зоки има во раката црно јагленче.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Мајка му веќе нема што да прави, па го седнува заедно со другите гости и го почестува.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Па што да правиме, Зоки? – вистински се чуди баба му.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Тој и не знаеше што да прави со радоста, кога ќе му наидеше.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Знам дека веќе реков нешто вакво, или истово ти го реков, но што да правам кога речиси секој ден бев подготвена да го пречекам повторно она, што еднаш веќе си беше заминало.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Значи, произлегува дека уживаше да крева околу себе магли на сомненија, да поставува загатки, да наговестува тајни а при сите вакви постапки себеси воопшто не се штедеше.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Знам, знам, сега убаво се сеќавам оти не смеев да правам метании пред ликот на мајката божја без да си го симнам скутникот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Забележа? Забележа што рече?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Или некој ѓавол на кого му досадило да прави лоши дела.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дури и како да правеше и некои движење за да ѝ стори пат на карпата да помине покрај него!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Саатот стои, ама времето си оди. Што да правиме?...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
(Како да прави „метании“ — длабоки поклони при молитва, по колена влегува во колибата, која е ниска.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Аман, Арсене, пријателе, поможи ми! Кажи ми што да правам!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: (Не знае што да прави, станува, гледа кон градот.) Па... ќе ја свршиме, чорбаџи Теодосе.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А, ми текна! Скриј се во колибава.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
НАЦА: Да прашаме кај комшиите.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: (Од колибата.) Пју, ама било чисто! Ама било слама! Плева!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Гледам, се завил над него еден облак... Голем, голем, темен, градобитен...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Да правиме слики по снегов... Да се сликаме...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Кога ги снема мачките во селото, кога почнаа да се чудат луѓето што е со нив, кога почнаа глувците да се котат, да прават пакости низ куќите, луѓето трагата ги одведе кај Полина.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Што да правиме?” „Рушете”, им свика тој.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„И што да правам?“ „Крши ѝ шијата! Тресни ѝ ја вратата пред неа и повеќе не примај ја дома...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- „Ни е жал, но што можеме да правиме кога нема лек со кој можеме да му помогнеме...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Право да ви кажам: малку сум и лута на учителката по виолина која не ми кажа со време што да правам кога меѓу знаците на нотниот пулт ќе ми слета некоја волшебна птица сета расчучулигана и распавтана со многу стари песни што не ги знае ни татко ми.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Неговите некако се помирија со опсесијата на својот син единец, па го оставија да прави што сака.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Со Дора го чуваа специјално за да прават ориз.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Стоев пред вратата со куферот во едната рака и не знаев што да правам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Свекрва ми седеше на едно столче до масата на којашто сечев и ми кажуваше што да правам, а Маци ѝ седеше во скут и мрдаше со носот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тука Ѓорѓија заспиваше, немајќи сили да си ја доврши фантазијата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ај да си играме. Можеме да правиме ќофтиња од кал, - ѝ рече Ане на Дора. - Ај, - рече Дора.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Зрнце по зрнце со прстенцата го дробеше стиропорот во сините чиничиња.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дека премногу доцна ми текнало?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Томе влезе дома со мајка му, а Ане и Дора отидоа кај Дора во двор и си седнаа во тревата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кога си со мене, можеш да правиш се – да носиш играчки, да патуваш таму каде што си бил и не си бил, па и да паднеш, да се испрепрчалиш ако ти дошло до тоа....
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Што да правиме, душичке? – промуца тој онака без врска.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Заклучи дека ништо друго тој не треба да прави, зашто и со направеното веќе се замешал во работите на Бога.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
ЕВТО: Што да правам со него! Носи го одовде! Ова е крај. Или ти или јас!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ти ме лаеш ама не касаш. Зошто ако ме нема, не ќе знаеш што да правиш сам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
МАТЕЈ: Не приплачувај. Ништо не ти верувам. Ти нема да ме научиш што морам да правам јас!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Дојдов да ги координираме акциите, да побарам совет што да правам, како да бидам корисен, како да бидам уметник во овие матни времиња...
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Е бе Марк, Марк. (Пауза) Ајде поздравете се, ракувајте се. (Им ги зема рацете. Им ги става една во друга. Русинот и Американецот се ракуваат.) Така. Секогаш така да правите. А не војни.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Пуштаме да правите што сакате низ царството, сега се буните што имате меѓусебна конкуренција.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Што сакаш од нас? Да правиме театар овде, да се однесуваме како неврастеници?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Но зошто од тебе да правам великомаченик? Тоа можам кога сакам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Што да правам со куците? Тие не се способни ни за одење, а камо ли за трчање и маршеви...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сите нас големците на грцкио аскер не собрае и не кладое ангарија да прајме.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Па - живна Циљка - јас знам да плетам, да готвам, да предам, да молзам и да правам урда и сирење... па, знам скоро сѐ што се прави на село...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Па почнав да правам столни лампи со убав ажур, секоја за себе посебна и оригинална и истите ги носев во некои специјализирани продавници каде што се продаваа.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Всушност, некои луѓе ме критикуваа за тоа како го спелувам во книгата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Брус рече (со лаконско јужњачко отегнување) „бета-фенетиламин“. И тоа е во книгата. Бета-П.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Му се јавив на Брус Стерлинг во Тексас, и му реков, „Дечкото се модифицира; може да прави традиционални стимуланси. Кажи, што може да добие?“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Молчев. Што можев да правам.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- А што сакаш да правиш? - Јас, сакам, едно училиште да отвориме таму.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Поради нешто, парчето дрво ме потсети на коска и мене ми текна што да правам.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Тој си ја знаеше работата, ама во еден момент ги вџаши селаните, па почнаа да шушкаат и да не знаат ни што да речат, ни што да прават.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Бидејќи немал што друго да прави, дедо Геро ги послушал, отишол в село и донесол зајре.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Откако уште првиот пат, сето јаделиште што го донесоа го разделија, најправедно што можеа без да прават разлика помеѓу војник и офицер, додека седеа стуткани еден до друг во окопот на земја, им се приближи она едно Илија од Русе.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Па што да правиме сега? - праша Коте. Сега Проедросот, со рацете на масата, ги погледна братучедите и сакаше малку да земе здив пред да ги праша што ќе ги праша, но толку тогаш крцна трказот на вратата, влезе жена со послужавник в раце.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Сигурно и вие си имате работа како мене, ама што да правиме. Ајде, повелете дома.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Па што да правиме? - Ни Србин не знаеше што да прават.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тогаш Едо престана да прави бељи тука во градот, ама не поминало многу време и ќе чуевме оти што во некое село некому му го испразниле амбарот, во друго село ноќе некому лозјето му го обрале, коњи се украле, пари се украле...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Суеверно веруваше дека тоа треба да се стори во време кога ништо друго по дома ќе нема што да прави и кога вистински ќе му се посака спокојно да се посвети само на тоа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ме викна таа мене настрана и ми вели: „Дине“, ми вели, „ние во касата имаме 21.250 динари кусок. Што да правиме?“ ми вели. „Кажувај чаре!“ ми вели.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сите се собравме околу директорот, ама никој не знаевме што да правиме, а во меѓувреме дојде милицијата и јас бев спроведен...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Откако стана, се зами и испуши една цигара, одеднаш сфати дека нема што да прави и му стана здодевно, а не можеше ни да помисли да се врати в постела да прелегне и да се обиде да презаспие.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
По нивното заминување дворчето се прошири, се направи место и за Мурџо кој слободно се појави од зад куќи вртејќи со опашката и поздравувајќи се со Деспина и Роса со душкање за на крајот да се примири крај Пела дозволувајќи ѝ што сака да прави со него.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Што да правиш: судено ти е постојано да се надеваш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— А што да правам, вели, кога оваа работа до никаде не ми оди.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Другарите не знаат што да прават со мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А не знам што да правам со радоста, кај да ја ставам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но што да правам со спиењето: само што си се завиткал и шпиончето ќе се јави: — Рацете горе, извади ги рацете!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Можеби две години не сме се виделе и сега не знае што да прави.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас не знам што да правам со рацете: кај да ги држам, како да ги наместам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Само да го фрлиме оружјето, ми велеше, и ќе почнеме да правиме деца.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Повеќе и нема за прашување, што се вели, стравот слегол до коски, ама мораш нешто да правиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Кога се игра со срце, вели, и телото знае што да прави.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Што мислите да правите со нас, прашувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да пукнеш од смеење. „Ќе треба да прајме полимос за да петихоме скапото“ 1.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега, што да правам?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ни кажува што треба да правиме, ни кажува и што не треба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го спасивме Клевтис, но не знаеме што да правиме со народот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што да правиме со човеков, господе?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Што да правам со Горачинов, ќе ја прашам Оливера Поточка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нѐ бркаат отворено, велат, не знаеме што да правиме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Морав да правам лице, вели, јас со нив живеам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Таа може да прави што сака, а ти не мора да му кажеш на другар ми со кого ќе излезеш.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Помина и таа мака. Само два дена откако малку се одмори, му текна да оди во Охрид за да прави предновогодишна ревија.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тој од сопствената моментална вина на совеста градеше одбрамбен механизам, заканувајќи им се на луѓето на кои им значи, дека ќе се самоубие, само за да му ги простат направените грешки и за со мирна совест да продолжи да прави нови уште поголеми.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Кога типот почна сѐ подлабоко да навлегува во филмот да биде менаџер, да прави модни ревии, ми стана јасно дека се ближи нашиот крај.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Ми беше малку срам, незгодно, зошто не знаев какви луѓе се и за што треба да правам муабет.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Бев редовна и активна на предавањата, впрочем, овде ништо друго не ми ни преостануваше да правам.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Се чудев што да правам. Да отидам со такси, помислив, но ми беше страв да не го испуштам автобусот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Па што да правиме? Кој ќе нѐ весели за Нова година?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Потоа мравките замолчаа. Не знаеја што да прават.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Точно е. Но кога некој е задолжен да прави ред, тоа тој го прави насекаде.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Цане го држеше динарот и тажно се насмевнуваше. Се чудеше што да прави.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Што да прават децата? Никое не смее да влезе во дворот на новото дете.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Стојат на улицата и навистина не знаат што да прават. А така убаво ја беа почнале играта!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Што да правам, како да го надитрам овој волшебник?“ - размислуваше Малчо, сакајќи да ја искористи неговата волшебна сила на најубав начин.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- А за што ми се мене рацете? - праша Малчо. - Да правиш злато.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Луѓето сакаат да прават добрини, - почнувам да раскажувам.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И почна Димче Волшебникот да прави планови: прво, - едно утро ќе им го згорчи млекото на сите деца во градот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Убаво ни е, но сакаме да ни биде поубаво, па сакаме нешто да правиме.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Немаш никаков друг план, никаде нема да одиш и ништо немаш намера скоро да правиш? – го испитувам теренот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)