Има илјадници места на кои можат да се дадат парите, да фатат или да не фатат место, а сепак човек одбира да ги даде на посебно место и на посебен начин.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Знаеше! Знаеше дека по сите марфиеви закони, по сите закони на силата на иронијата, кога ќе реши да фати некоја работа, шефот токму во тој миг ќе ги побара неговото мислење и помош.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Се приближи, им ги покажа луѓето што идеа: — Го гледате Толе Паша на белиот коњ?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Риба во море можеш да фатиш, та и него во оние пустињи?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но токму кога требаше да се врзе синџирот на преслопта; згрмеа пушките од Ивановиќ и Цилета од „Касматоа Тумба“, која по неговото предвидување остана надвор од обрачот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Еден одред од две три стотини души се растегна малку налево, да ја заобиколи чуката и од запад и се спремаше што побргу да ја префрли преслапта зад чука и да фати врска со северниот одред од бимбашијата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Да се аскер, не се аскер. Сигурно некој башибозук од Џемаилбег од Агларци, — им проговори на другарите и сакаше да даде заповед на војводите да ги соберат четниците и да се истават повнатре во гората дури да фати мракот, па потоа да се влечкаат некако кон исток.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Работиме, жнееме, молземе, сириме... Сеното го собравме, лето е па не знаеш што побргу да фатиш.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Фаќаше од око најнеочекувани рекурси, се наведнуваше и се искачуваше со камерата како со џебен фотоапарат за семејни фотографии, ги ловеше последните зраци на сонцето по брановите преку камењата, правеше смели швенкови од карпестите врвови до распенетите вирови, се задржуваше со крупни планови по брановите бистра вода што ги преплавуваа изделканите белутраци по свиоците, успеваше да фати и по некој растреперен цвет на колонеж или скриена циклама во цепнатинките на скрките.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Го барав и во пасошко, да не го дупнал ѓаволот па да фатил јабана.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- Гината не ви се јавил? - Кој Гина? - Другарот Гиновски. Да фатите риба и да нѐ пречекате. - Не. До овој момент не.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- А сега е време да фатиме некое рипче.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- Не ме оставаш друга работа да фатам. Цел ден само леб сечам!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
А ти од мене десно да седиш и со него бог во глаголење да фатиш!“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Се исправи на коњот жив, та дур на Махмуд му се здаде јатаган да фати - Испреварен, му зајде здив . . .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Тука да фатиме пусија - продолжи со раскажувањето тогаш осумнаесетгодишната партизанка.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Одиме и од страв се држиме за раце, за парталавите фустани и за сѐ друго што може рака да фати.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Велеше: „На враќање од Виена, мојот прапрапрадедо не го одбрал патот на Виа Игнатија, туку скршнал кон Овче Поле за да навтаса кон Едрене, па да фати кон Кападокија, а оттаму по пат што допрва ќе го открива да се врати назад во тивките пространства на Инд.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Го влечам а тој се грчи божем со секира ќе замавнам на него.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сакаше да избега, џенем да фати, ама го зграпчив за рака и го повлеков. Потоа се покори и шмрк-шмрк... шмрк-шмрк, по мене.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
ЛУКОВ: (На Фезлиев.) Побрзај да фатиш малку сон, додека сосем не се развиделило.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Сите се мачиме да фатиме некое убаво местенце во овој божји свет.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Четвртиот веќе се наполни, - вели тој, - утре да фатиме кола да ги изнесе.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
ама од едно уво влегува, од друго излегува копнеж е тоа, еј, кај стои снег на летно сонце, а и нам не ни се стои оти таму никој на ништо не ти завидува, ни на куќа, ни на обушје, ни на облека, и си ги собираме пљачките, покупките, трчаме да фатиме брод,
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Му го давам јајцето и го молам - аман, заман, - да ми даде малку шеќер. Само едно грутче. Меѓу два прста да фати и да ми даде. - За лек, му велам, за од зарек.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Туку дојди, рака да фатиме, вели. - Да ми се фатиш, вели Наќе, поарно да ми се исуши раката, отколку со тебе да се поздравам, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Оф, потон да потоне таа Горница, синдилија да фати. Како еднаш не ја заборавија. Само стрижена, бричена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
сите почнавме први, вели Силе Плевнеш и едната рака си ја потклава под главата, си прави визглавје, сака да спие, и така ќе се умира, вели, барем наспијан да умрам, далечен е патот до небото, треба одморена да ја пуштиш душата, а јас ништо не сакам, вели Стеван Докуз, само да се најадам, до гуша да се наѕидам и пак почнува да цимолка и да си ги голта солзите, искрен е Стеван Докуз и во плачењето и во јадењето, никогаш не му било доста јадењето, ламја е Стеван Докуз, машина, чапја, коза пропрсната, е што да правам кога мислата само на тоа ме тера, вели, ќе се сетам на шумата наша и пред секое заспивање си мислам колку би било добро и шумата да се јаде, да можеш ко коза да ѝ влезеш, од Зајгазица, или од Чучка, или од уште подолу, од Задмартинец и да фатиш да си кубиш, да си брстиш, со ред, стрижи, кастри, наполни го мевот, напиј се вода и легни си под некоја најширока бука што ќе те павка и ќе те брани од мувите и од сонцето, а кога ќе огладнеш пак стани, и пак брсти, стрижи, мели ко гасеница, 120
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Замисли да фатат два - тројца наши членови со филмот во нивниот компјутер или усб стик?
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Размислував за оваа позиција на генералниот секретар која никако да фати корен во нашата дипломатска традиција.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Не секој за просење што подава рака не би можел и мотика со неа да фати...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Се препаднав. Не помислив дека, сепак, синџирот е така одмерен да не може песот да фати до вратата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
СТОЈАН: (Тргнува од виното).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
КОСТАДИН: Бидува, да го поведам. Само, малечко е. Што работа може да фати?
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Марије млада невеста носеше чорапа мрежеста правеше шеми на сто места уште во умот будалеста А мажето нежно папучар стана незнае која да фати страна до вечер доцна на работа црнчи а Марије в кревет до пладне крчи
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Нашите, во пусија. Не знаеја која страна да фатат.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
За сите луѓе внесени во тајните како подобро да профитираат во тие црни и неизвесни времиња, овие занесени луѓе во патот на јагулите, во нивните виши цели, остануваа маргинални и неразбрани, неспособни да фатат вистинска пусија во расплетот на времињата што се вестеа.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Се обидовме да фатиме разни тенденции, да соочиме различни поетолошки системи и дури различни генерациски позиции.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
А мнозина што се погодени лесно, испотени, жедни, и жедни да платат, со пеење одат, со пцуење бесно, на Вињари нова пусија да фатат.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
- Јас ќе најдам каде да фатам. – рече Луман налутено. – И да ти кажам: другпат да не чекам како вечерва да ми кажеш кој платил кој не.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Бошко ја тргна раката како жар да требаше да фати: - Не, - рече.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Сите сакаат да фатат џаде, така?
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Ги отвараа прозорците да се изветреат одаите, ги тресеа постелите миризбата да им излезе, а кога ќе врвеа крај казаните, скршнуваа од патот не можејќи да ја трпат миризбата; одвај чекаа да фати посилен ветер да го изветрее сето село и да донесе нов, посвеж воздух.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
При секое идење во селото, со себе водеше еден силен, красен бик, Ромео го викаше; во целата околија немаше таков: со која крава ќе се спареше, мораше да фати, да се оплоди, а телињата беа многу понапредни отколку оние што се спаруваа со обични, селски бикови.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Одред од составот на нашите сили на Фалцата да се префрли на позиција кај селото Трстика, а чета од составот на 18-та бригада да фати позиција на ридовите над селото Крчишта.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но нам, овде, само тоа и ни останува: очајно да брзаме за колку-толку да фатиме ритам, притоа ризикувај’и ја опасноста како од една културна шизоидност така и потполно неразбирање на она што се случува во средините кои се во втора, трета и четврта историска брзина. Abbe Buzoni 8 Margina #10 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Но Далтон никогаш нема да фати волку голема риба.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Далтон мораше да ја грабне за рака.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Првиот пат кога преминаа преку реката, ⥊ беше страв.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Фрли рипче да фатиш крапче!“
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Тој, како што велеа луѓето, беше човек со благословена рака. Што и да фатеше од него нешто ќе направеше.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Дојдовме до Хрушчов, ама не можеме да фатиме ред во дишењето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сакаме да фатиме ,жив јазик".
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Туку ќе видиш некоја рака ги подотвора прстите, се мачи да се пресегне, да фати некого за коса.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дедото одеше на риби, но не за да фати риба, туку да му поминува времето.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
А ако се случеше да фати риба, ќе ја откачеше од јадицата, ќе ја погалеше по блескавите мазни крлушки и ќе ја пуштеше зборувајќи ѝ: - Пливај си слободно, рипке!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Особено му беше тешко кога ќе требаше да се наведне да фати некој камен.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)