Ти на стрика Анѓела му ја отпеа песната на Алилово, рече тој, веќе сфаќајќи дека греши што го спомена стрика Анѓела, но оти од виното и од лутина не можеше да се додржи, се доизрече: Ама и тебе ти се пее песната.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Знаеше дека греши, но повеќе сакаше да греши.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И таман здивна, се окуражи и им докажа на шизиците кои ја „провалија“ дека не знае да чита дека грешат и дека има школо завршено, четврто основно, што за функцијата која ја извршува е повеќе од доволно, го донесоа на сила законот за задолжително образование... осмолетка.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Вале е наставник по клавир во Музичкото училиште и ја сметаат за многу строга, оти барала од учениците да свират без грешка, а Мила тврди дека нејзе не само што не ѝ попушта туку со неа е најстрога.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Никако не сфаќав зошто тетка Вале често ѝ свикува за време на вежбањето дека греши, кога јас никаква грешка не забележував.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Го сакаше она, што се случуваше со нивното печалбарско село, луѓето тука беа запрегнати да си го бараат заедно својот живот и успеваа во тоа, мислеше дека сите околу него го чувствуваат тоа такво, а сега занеше дека грешел, што не гледал малку подобро околу себе уште во самиот почеток.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Токму да кажам дека греши, кога молскавичниот блесок во окото ме впива во себе.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
-Но и покрај грешно избраниот пат и произволно донесените заклучоци, потрагата на младиот човек по вистината треба да се сфати како разбирлив чин.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Притоа ја повтори и веќе изречената мисла, дека многу ќе се радува во колку ќе се покаже дека греши, но за негова среќа барем досега тоа ретко се случувало!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ова го зборуваше со некој друг тон, можеби укажувачки или изнасилено доверлив; згора на тоа не беше свртен кон мене туку кон изворот на светлината што беше вперена во моите очи, и дури тогаш сфатив дека иследникот и јас не бевме сами во просторијата на катот; дека тој не спори со некои од моите изјави туку се обидува мојот случај да му го образложи на непознатиот гостин.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И наеднаш, иако не можев да го видам, го слушнав неговиот глас: - Понекогаш потрагата по она што нам ни се причинува вистина, фрла грда сенка и врз најдобрите намери - слушнав како му реплицира на иследникот човекот затскриен зад светлината што беше вперена во моите очи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Едгар Морен ми се довери дека во телеграмата со благодарност која ја добил од Клод Диран, се охрабрил да му напише, во одговорот на честитката дека греши што прекинува со објавувањето на мојата балканска сага. Неговата поддршка остануваше апсолутна.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Фрежис, 23 јануари 2001 г.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Знаеше да се изненади ако потврдите дека само тој ја кажува вистината, а ќе се зачудеше ако му префрлевте дека греши.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И на крајот нели ме прашавте дали се сложувам со тоа што го тврдевте, и тоа таму, пред легнатиот на снегот Ролан Јаковлевич, а јас, дурак, климнав со главата, саглашајус, реков, иако знаев дека грешам!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Иако тоа мое саглашајус ме измачуваше не само со денови, туку и со години“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Семјон, подобро од мене знаеш дека тоа беше несреќен случај!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Зашто тоа значеше извинување, признавање дека грешеле.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)