дека (сврз.) - стои (гл.)

Знаеше само дека стои на раскрсница. „Два пата, два пата!“ По едниот замина неговиот другар од детинството.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Знам дека животот ми висеше на конец, дека стоев на работ од бездната.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Паралелност, тоа значи дека стојат еден крај друг и дека меѓу нив постои разговор.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Но сакам да знаеш едно, дека стоејќи вака пред тебе, на коленици, јас не коленичам, јас не молам, јас, едноставно, работам за да преживеам,” му велеше келнерката Цвета забришувајќи си го наросеното чело пред да му го земе и да си го стави в уста тоа што му преосталано меѓу нозете.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
А ова човече, мислам дека е покрај нив, и тоа дека стои крај рајските двери од нивната внатрешна страна...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Видете каква блажена насмевка му лебди на лицето. Гледате?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Најпосле сфати дека стои пред еден огромен предизвик за што треба и добро да се подготви.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Иако стоеше таму, во паркот, имав чувство дека стои на работ од некаква бездна.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се обидував да го замислам нејзиното лице, но тоа не ми успеваше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Непрестајно му се појавуваа слики една од друга почудни: ту го гледаше Петрович и му порачуваше да му направи шинел со некакви си стапици за крадци, коишто постојано му се привидуваа под неговиот кревет, и тој постојано ја викаше газдарицата да го извади крадецот дури и од под јорганот; ту прашуваше зошто пред него виси неговата стара риза, кога тој си има нов шинел; ту му се чинеше дека стои пред генералот сослушувајќи го соодветниот прекор, и дека постојано вели: „Извинете, ваше превосходство!“ – најпосле, дури и пцуеше, изговарајќи најстрашни зборови, така што старата газдарица дури и се крстеше, зашто никогаш не беше слушнала од него ништо слично, дотолку повеќе што овие зборови следуваа непосредно по зборот: „ваше превосходство“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Најпосле, кутриот Акакиј Акакиевич испушти душа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога ќе ги затвореше очите и ќе застанеше мирно, без никакво движење, вкочанет, можеше да си замисли дека стои сред некаква низина, а зимата е без ветер, без ниту една куќа, со стотици километри наоколу и дека придружници му се само празните речни корита и соголените, суви дрвја.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)