Во Улицата на стариот цвеќар во Истанбул сега се стискаат тајни шеп-шеп шепотари и јавни вревачи по фудбалските натпревари - жив доказ дека сегашноста сепак му завидува на минатото, тука, каде што некогаш сетики врвел и Јане Сандански, со очила за сонце и со џепен саат закачен за реверот со сребрено синџирче, а зад него, се разбира, врвеле и тајни агенти кои му ставале сопки на времето кога ќе подзабрзало.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Тоа им е доволно да мислат дека иднината им е јасна, прегледна како бел ден и дека сегашноста им е токму погодена, како да е кроена по нивна мерка (Коваќевиќ такавата расположба ја нарекува привидна).
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)