За „чудењето“ еве што заклучив: „На сѐ да се чудиш секако е глупо, на ништо да не се чудиш е далеку поубаво и не знам зашто прифатено е како добар тон.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Започнав со московската изложба, завршив со чудењето, говорејќи воопшто, како тема.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)