Ги сослушаа и пријателите и роднините на Андро и дознаа дека Андро многу жалал и пекал што немале деца, што немале пород, наследник, продолжувач на лозата.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Кога го испративме вистинскиот мелинит, случајно се сменил лекарот во Деде-Агач и направиле нова проба - испратиле и во Цариград за проба и дознале дека е динамит.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
И дознавме дека жената на Ристо Коларов се развела под притисок, а девојката Теменуга се откажала од Филип Хаџиевски.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Вистина е, на час сѐ си беше вред: довлечкај се и застани под прозорецот, на вратата или седни некаде на крајот од училницата и слушај: попусто би било да може нешто да се открие и дознае.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Се распраша за неа и дозна дека е жена на офицер, покрстена Еврејка од Војводина, дека маж ѝ последнава година служи во погранична единица, дека ја посетува на неколку денови во месецот, додека останатото време таа останува сама во куќата. Шабтај се врати скршен.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тоа се отскри на тој начин што братучедот на Тодета, Јован Јанкулов Акиноски, некаде приквечер (се вратил од поле и дознал дека е Тоде затворен а дека Тодејца доа ја „сослушуваат“ офицери) со силна викотница, со пцости и со стап ги спопашка низ сокаците Куцарова и другите, а тие напиени, распојасани и поревнувајќи се се разбегаа на сите страни, пукајќи со револверите наслепо.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Подоцна го дознавме тоа и дознавме колку многу нуди светот, колку ги полни очите блесокот на градовите, а колку малку можевме да земеме и да понесеме.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)