и (сврз.) - ждрига (гл.)

Се надберуваме со Оливера Поточка и само жеволиме и ждригаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Развеселените гости на вечерата тоа не го ни забележуваат, туку продолжуваат да се клештат, плукаат и ждригаат, фрлајќи им остатоци од храната на секаде присутните стаорци.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ние ги подаваме главите: подзинуваме, и ждригаме, икаме од виното, од јадењето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)