Наеднаш значајното лице почувствувало дека некој го зграпчил мошне силно за јаката.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Застанав на прозорецот на кој што немаше завеса и заклучив дека имам поглед кон улицата.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Исполнет со задоволство, тој згора- згора се потсетувал на сите оние весели моменти од поминатата вечер, сите оние зборови што предизвикале кикот кај неголемиот круг; голем број од нив тој дури и ги повторувал полугласно и заклучил дека тие се исто толку смешни, како и претходно, и поради тоа не е чудно што и самиот си се насмевнувал од длабочината на душата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)