Стегната од болката, чувствува дека доаѓа крајот на битисувањето.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Нејзиното чекање бели книги од Ристо и радосни вести за Ристо заврши со писменцето што ѝ го даде Пандо.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Запеа некој приглувнато и зареди - тага; никогаш недоискажана тага на печалбарскиот живот...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Овој напор го огрди, уште повеќе го остаре неговото лице, уште повеќе му ги избразди и му ги искриви брчките.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
И така, сѐ уште клечејќи, на подот ја посла црната шамија, ги рашири рацете и зареди: - Ристеее, чедо, стани, Ристеее...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)