Не знам дали бевме подземени од успешната трговија или од нашата детска лесномисленост, ама не знам што ни текна, влеговме во една кафеана и испивме по едно чоканче еден зелен ликер со мента.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Го изми до светнување, го наполни со вода и испи едно шише, уште едно, уште едно, испи четири шишиња, пет – и најпосле дотера до десет.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Седнаа, скрстија нозе, ѝ се насмевнаа утешно на подуената од плачење Калија, каснаа една до две леблебии и испија по чавче салеп.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Пред да се разделиме изеде неколку банани и испи едно литро џус од јагоди.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)