и (сврз.) - испушти (гл.)

— Ама и Илко не паѓа по долу, џанам, — пак се кажа Велика, и испушти една незабележителна воздишка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се слушнаа стотина растреперени гласови.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе се понасмевна и испушти едно: — Добро утро, браќа! Сакате ли госје? — и рипна од коњот. — Дал ти бог добро, Толе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во торбите, покрај двете, погачи една две кокошки, еден мазник, потерата најде и две оки тутун, ока шеќер, ока ракија, та дури и ока локум.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сиот озеленет, Бојко му се овргали на Трајка и испушти една тешка воздишка, гледајќи го овој расипан христијанин како им служи на Турците за мизерни две лири месечно и зачкрта со забите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се спуштиле од своите небесни канцеларии-организери на земја и испуштаат во воздухот мали димни крукчиња хаос.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Уште повеќе, тој се поткрена на перките и испушти мек рик.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Растрчаа внучињата негови низ селото и викаа: „Умре дедо! Умре дедо!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Кој, дедо?“ „Ороспијата... Смртта...“ мрдна со усните и испушти душа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Неговиот другар со кого во болницата лежеа во ист кревет, со забите го кине копчето на џепчето од блузата, зашто двете раце и градниот кош му се изврзани со завои, ја вади со заби сликата на која му се жена му и син му и ја моли сестрата да му ја запне на штиците од вагонот; погледнува во сликата и испушта душа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Суљо пак направи темане и испушти едно придушено: – Разбрав, кади ефенди! – Е, ајде сега.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)