Ќе се обидеме и по вој пат; белки ќе има некој спасибог баре за децата, та за нас се знае оти ќе тргаме маки и ќе и оставиме коските по ридиштата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Да ми се живи! Море, кога не и оставиле да висат на јаб'кницата арам да му е верата турцка! — дури им се изнарадува Толе на постраданите витоливци.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Нашата соба е мала како кутија“ , пак повторија браќата. „Зоолошката градина беше затворена.“ „Однесете го на крај град и оставете го“ , прсна.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Русокос, со сини очи и белоблед, сличен на овдешниот поет Фахри Каја, не толку слаб колку тесноколк, да поверуваш дека дошол од некоја земја на северните народи или дека коренот му лежи негде зад Карпатите, го напушти градов пред петанесетина години и отиде таму од кај што дошол, според неговата увереност, некој негов подалечен дедо, бег, воин или патник кој се оддомил во непозната и покорена земја и оставил потомци.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
- Одврзи ја сега и остави ја! - рече дедо му.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
За третиот и самата не знам што да речам: сум била убаво повиена и оставена пред црковните порти во Чифлик.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И тоа во недела наутро. Бев таму и ја разгледав населбата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Биди разумна и остави ја жена ми. Вечер ќе дојдам. - Нема зошто, отстапила. - Ти си мртов.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Онисифор Мечкојад ја извлекол пушката од сламата и ја подал кон сенката над него. - Земи. И остави ме. Сакам да спијам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Неговото шмркање било густо, се мешало со чкртањето на сувите тркала; таквите луѓе му се одмаздуваат на оној што ќе ги навреди кога тој ќе заспие.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Или можеби таа е веќе трудна од твоите овдешни желби?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во таа година Балзак објавува една од своите сто и повеќе книги (Чичко Горио), и со заслуга на Василиј Априлов во Габрово е отворено првото бугарско народно училиште.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тогаш, две години пред раѓањето на српскиот социјал-утопист Пелагиќ и две години по смртта на францускиот социјал-утопист Фурие, припадникот на движењето Млада Германија, Гуцков, проповеда во својата литература еманципација на жената напаѓајќи го црковниот брак; во Македонија, негде во Леринско, потурчени се сосила три девојки, четвртата е силувана и оставена на пченкарна нива со пресечено грло, и убиен е негде во Скопје поетот мечтател Селџик-бег, Турчин и заштитник на православната сиромаштија; мртов не ќе го види уништувањето на шумите на тој народец кога во Европа почнува засиленото садење на борови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Повторно јуревме со Бешир, овојпат по спротивен правец, кон Картагина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Престигнувавме и остававме далеку зад нас други коли со дипломатски ознаки.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Да стигнам во понеделник во Америка, денот на Колумбо Ќе се вратам полн со импресии И сѐ ќе ви пренесам, сѐ што ќе купам и оставам Ќе ви ја наслика Фелипа Перестело Мониз Женоо! прерано го напушти Педро Ското Синовите Диего и Фернандо...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Се обиде да им се спротивстави и... и остави четири сираци по себе.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Слечи ги и остави ги надвор.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Само остави ја ракијата, велам, и остави ги џандарине, му велам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)