и (сврз.) - чука (гл.)

Отрча во каменоломот, грабна еден камен, и како што Танаил беше наведнат и чукаше до чеканот и глетото на бистата што си ја довршуваше, го удри по главата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Само големиот часовник на ѕидот од кујната рамнодушно го клатеше своето клатно лево-десно и чукаше: тика-така, тика-така...
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Господе, ништо полошо немало кога не знаеш јазик, кога цел ден молчиш како нем, како вол и чукаш со чеканот; одвај чекавме навечер со Анастаса да се видиме, да си поразговараме, маките да си ги кажеме.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Се фрлам на вратата и чукам, гребам и збирам душа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ти дошло под увото и чука на врата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)