и (сврз.) - асфалт (имн.)

Брат ми зборуваше и тоа сѐ наврекнато уште десетина минути можеби, навистина не знам точно да ви кажам, оти баш за тоа време воопшто не бев при себе, како некој друг да стоеше место мене заглавен во незгодата и асфалтот но, кога малку дојдов на себе, во мислите ми се заврти филмот за овој човек овде што ми викаше, и мислам, почнав да размислувам.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Од нив, во оваа тивка вечер, исфркнаа звуци, се распрснаа во воздухот, се разбија од калдрмата и асфалтот на уличката и се оформи тажната арија на Виолета од операта „Травијата“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)