и (сврз.) - воздишка (имн.)

Лилјаците уште беа закачени за мене, за моето месо од кое капеше зелена крв.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го слушнав разговорот, од нежниот допир и воздишките...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Се тргнав, пак со грлен извик и пак бев меѓу луѓето, меѓу нивните сенки и воздишки на претсмртници.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се зачу орелот, заграка гавранот, и најпосле, слетувајќи на нивните раце со ѕунење, како шум од невреме на некое сеуште неродено лето, притоа правејќи го последното свртување и воздишка, се огласи соколот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Кога завладува тишина и молк, тогаш најмногу ги има липањата и воздишките.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)