и (сврз.) - мртвило (имн.)

Тоа беќе безработното меткање и мртвилото на нивниот крај од улицата во сите идни денови.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Татко ѝ приоѓаше со отворени очи, во кои имаше матна неподвижност и мртвило.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Здогледувајќи го, Наташа се замрзна; низ сите жили ѝ минаа студени иглички.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)