И навистина, во малото десетгодишно девојче се зароди љубов и омраза кон едно свое другарче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Наместо тие благородни задачи, православјето сее само раздор и омраза.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тој термин не беше лош од турско гледиште, а од грчко тој беше многу удобен, зашто со него најубаво можеше да биде искажан презирот и омразата на Грците кон нас.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Расколот и омразата беа присутни на сите страни.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Туѓа ми е љубовта небесна, ја чувствувам како своја тагата и омразата што ме опила и на дното од чашата како последна капка најпрефинето вино чека да се стопи на усните на некој безначаен лик.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Соништата ги продавам за повеќе да не се разбудам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Како што се оддалечуваше од куќата, гневот и омрзата сѐ повеќе му растеа во него, зашто токму кога имаше намера да се зближи што повеќе со неа, дури да ја земе за жена, го откри нејзиното неверство; виде дека неговото отсуство во текот на неделата таа го делела со друг.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Проѕирната стија, конечно, го има во својата уста, и јас ќе го однесам кај оној што го бара и го нарача2, за да прогледне, да оздраве, да се успокои, за да ѝ исчезне и омразата кон тупотот во твоите гради - изворот на нејзината несреќа“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Еднаш порано имам запишано дека и каде што се мноштво и каде што се само неколцина луѓе, се создава ист или сличен тип на односи при што присутни се и љубовта и омразата, и натпреварот, и зависта и настојувањето да се доминира, да се наложи власта од едни над други, присутен е стремежот да се создаде група, толпа, но во исто време и делби.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Модри од лутина, тие не ја споменуваа водата, туку нешта поврзани со меѓусебна завист и омраза - дека Сотир му купил стан на зетот в град, дека Михајло живее од наполеоните на дедо му украдени од компањони во Америка, дека Бамбо му ја дал кобилата на Бориза Штопар со мана, дека ќерка му на Бориза е вратена три месеци по мажачката сосе машината за шиење, дека Васко Бурзаноски клавал шеќер во комината за ракија, дека голем проклетилак има во сојот Куцалев, што ќе земе на заем никогаш да не врати...
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Потоа, отпоздравувајќи има на познатите што ќе влезеа во кафеаната, безгласно, само со положена дланка на гради, не толку со занес колку со внимавање да биде разбран и наполно јасен почнуваше да раскажува. Не можев да не поверувам дека неговиот дух не се војва низ минатото, меѓу човечките крводелци и недоразбирање од стојбиштето на неверојатното што сѐ повеќе се сокрива под превез со боја на латици од крваригин цвет; раскажува а ти навлегуваш во зона на мистерија во која се испреплетуваат љубов и омраза, тие моќни чинители на човечките драми и балканските игри низ векови.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Ете, тоа беше есејот, напишан со многу младешка повреденост, поради Луција, со многу енергија и омраза кон оние кои сакаа да ми ја одземат Луција, да ми ја грабнат, да се постават меѓу нас двајцата, да бидат Хор во нашата Песна над песните.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Така почна тоа: мојата љубов кон Луција и омразата кон нејзината партија.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во него има нешто болно што ја брише меѓата меѓу љубовта и омразата. Го жалам и го презирам овој човек.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ана, не можев да те примам во моето срце. Тоа е полно до горе со гнев и омраза.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ова е наша заедничка борба, вели Горачинов, и омразата да ја исфрлиме од нашето сеќавање.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сегашната експлозија на хетерофобија, национализам и омраза кон имигрантите е поврзана со сегашната економска криза и со невработеноста. Margina #21 [1995] | okno.mk 71
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Колку долго ќе трае овој феномен, тешко е да се каже. Вие постмодерната ја согледувате како обележена со разлики, плурализам, амбиваленција и контингенција.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Долго го врзуваше опинокот; најпосле ја зеде пушката и не гледајќи во тој, во чии зеници ќе сретнеше страв и омраза, му ја стисна раката на воденичарот. - Прости.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Црнецот има огромна глава и ококорени очи; во нив врие отров и омраза.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Сплетки на љубов, чувства и омраза низ меридијаните на мисловниот распон.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Првпат во неговиот поглед, низ стравот, пробива и омраза. Излегува.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Ех, деца, деца! Љубов и омраза, измешани едно со друго.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)