и (сврз.) - оцет (имн.)

— Луција, вели таа. Лук и оцет, си мислам јас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Мило ми е, - рече старецот, а во своите мисли продолжи: „ А што знаеш ти, градски човеку, за жетвите, за жржта, за српот, за лукот и оцетот, најубавата жетварска храна“.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)