Ѝ даваа селаните и покривачи и перници, виљушки и лажици, чинии и чаши, чорапи, фанели, кошули... и немаше ден камбаната да не удри на мртво и се пренесуваше дека тој и тој загина и плачење се слушаше секој ден во селото.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
- „Така“, - одговара кратко и решено Соколе и самиот оди, го пренесува јастакот и покривачот и постила во дворот.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- И гравот и малку брашно, житце и покривачи.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)