и (сврз.) - половина (имн.)

Ѓоамита не чу, па се правиш на три и половина.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но во замена за тоа, покрај со воени давачки (носителот на титулата спахија да учествува во воени походи, плус да опремуваат еден војнички шатор, двајца коњаници и тројца пешооди) ги обврза и половината од приходите на Потковицата, во вредност од 94.000 акчиња годишно, нему да му ја даваат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Покрај јадењето, судењето, наложи и парични давачки — „за пашата" — од секое село, покрај оние што и собра есеноска од црквите. Му требаа на пашата бели меџудии да ја подреси уздата на коњот; му требаа лири и половини лири за ќостези на саатите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Старичката ја донесе софрата, јa покри со бел пешкир и стави чинија со сирење и половина погача.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Добичињата начулија уши, жените брзешкум бришат натежнати солзи, се прибираат, а тие кои се задолжени за добитокот, ги товараат, а другите стегнуваат ремење на рамо и половина за да се држат поцврсто сандаците и вреќите на нивните плеќи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Обично платното се ткае еден лакот широко, а ова платно тетка Сава го истка лакот и половина широко и повеќе од три лакоти долго.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Киле седнат на едно триножно столче, со софрата пред него и на неа земјената чинија со сув грав и половината сомун леб од сетното месење, јадеше како одвај да џвака, полека некако мрзоволно.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Леле, кошулата везена и половинчето со ѕуница престегнато.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Дека сигурно знаеле оти војникот што ја донел на коњ во деновите на априлската војна бил отсутен од куќата од под Сина Скала повеќе од година и половина а можеби и нешто повеќе кога почнало да се шепоти оти осаменичката, горе, во планината, не е повеќе сама, туку е носечка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Познато било дека нејзиниот војник исчезнал уште во почетокот на 42-та а моето раѓање се случило токму девет месеци по борбите од другата страна на Сина Скала што се воделе дури при крајот на 43 та.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Грета станува од столчето и половината од јазикот на Среќко ја исплукува во чинијата на соседната маса каде што седи една отмена дама со нејзините две деца.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Станува и почнува да вришти. Од устата му шика крв.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Веднаш отиде во болницата на италијанските Фрањевци.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И, луѓе мои, колку се изнамачи, ете цела година и половина, а кога беше готов замина за Стамбол и го превезовме скелето, се одвлечка на оној коњ: ама да се свртеше еднаш или накај нас или накај мостот! Јок.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Реката бучи и половината нивни зборови ги однесува.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Црквичето над реката се преполнува и половината се урнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)