и (сврз.) - примрак (имн.)

Тоа беше волшебничка кугла, таа чаша што раѓа во себе разденување и примрак па после како сунѓер ја впива ноќта и ја дави месечината в катран. Тоа беше огледало.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Сите мени ги носат утрата и примраците.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)