и (сврз.) - ѕид (имн.)

Замолкнаа за миг. Шараат со очи по таванот и ѕидовите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Времињата беа осетливи, а голооточките затвори преполни. За гласното размислување и ѕидовите имаа уши.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Вратата тресна наместо мојата глава, и ѕидот на училницата ја оддели девојката, оневозможувајќи ѝ да ме удри.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Кога ме разбуди некакво страшно тропотење, ги отворив очите и прво што видов беа парчиња малтер што паѓаа од таванот и ѕидовите и почувствував дека нешто ме гуши.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Но растот нејзин беше побрз од мојот и поголем куќата што ми ја подјадува со своите долги длабоки корења што се шират во сонот што ми роваат та пукаа во ноќите без сон и ѕидови и порти се пореваа темелите и покривот ни татни од нејзините корни од нејзините гранки.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Е бе, Топук, Топук. Овде и ѕидовите имаат уши.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Луѓето жестоко се туркаа и се задушуваа меѓу работ на тротоарот (каде што во стегнат шпалир чекореа војниците) и ѕидовите од куќите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Воздухот е пријатен и ѕидовите не се потат, ама ете, некои женишта, во шегачењето, ја попариле со жешка вода.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Истиот миг ние двајцата се смиривме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сета се тресам! Лексилиум ќе морам да се напијам поради вас, скотови едни! – и влезе внатре, треснувајќи ја толку силно вратата што мислев дека не само стаклото туку и ѕидовите од куќата ќе се искршат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Однадвор ќе грмне и ѕидовите од пештерата ќе се занишаат како огулена слабина од животно.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја средивме собата и ѕидовите од црно ги обоивме во бело.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Празна, само со два штафелаја, еден тросед спроти нив и цреп со кактус „свекрвин јазик” во аголот меѓу ѕидот со прозорци и ѕидот со слики.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
6 Во окото на камерата се сместени крајбрежните трски, мирнотијата на водата, мноштвото јата од разновидни птици, островот Свети Ахиљ и ѕидовите на големата, некогаш прекрасна катедрала во која се молел царот Самуил и неговите воини, високите езерски камени бели брегови во кои сѐ уште се сочувани пештерските црквички и келиите на калуѓерите- испосници и иконата на Света Богорица насликана на карпа сто метри над езерската вода.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Го задржуваше на своите прозорци и ѕидови чадот што сакаше да продре внатре, за да им биде попријатно на двете деца.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)