и (сврз.) - јод (имн.)

А кај вас, има ли некого кај вас, пријатели?“ „Но ние нешто чувме“ , се заплеткаа недораснати да му бидат рамни. „Мислевме - не ви е арно.“ „Не ми е арно“ , им рече. „Мизерна ноќна осаменост и ситна болничка надокнада во превивка и јод.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Од водата се накрева издишка, ти свири на уши, сол и јод ти лепи на устите, мене уште со прво ме потера на повраќање, сета сум ко ошумоглавена, воздухот ми станува плиток, не можам да го досегнам, не ми втасува дишењето,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И јод, јод, затнат ми е носот од јод.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)