и (сврз.) - безброен (прид.)

И сѐ одеднаш молкна, се изгубија прекрасните и безбројни звуци на штотуку почнатата пролет, ништо, ништо не остана од таа убава, силна светлост. Мраз.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сонцето се беше поместило и безбројните прозорци на Министерството на вистината, без светлината на сончевите зраци врз нив, изгледаа мрачни, како пушкарници на тврдина.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Секој пее, секој игра, секој пие - и гостите, и готвачите, и безбројните келнери, облечени во баварски носии.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)