и (сврз.) - духовен (прид.)

Според Бојс, виталната топлина, инхерентно духовна, била извор на полноти­ јата на телесното и духовното постоење.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мерката на душевната и духовната возбуда, објективизираното просудување и восприемање на напишаното, критичката дистанца стануваат оној решавачки фактор што ја одредува судбината на песната и на односот на поетот кон неа.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
26. Весникот “Право” (2.11.1894 – 13.3.1903) се печати во Софија, првин како “Орган на политичките и духовните интереси на бугарското население во Турција”, а завршува како “орган на македонско-одринските интереси”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
По забранувањето на весникот и затворањето на клубот, Дедов и Мишајков отидоа во руската престолнина и во меморандумот до руската влада и до Советот на С. – Петербушкото словенско благотворно друштво од 12.9.1902 год. меѓу другото пишуваат: „По завршувањето на Правниот факултет во Белград ние почнавме да го издаваме весникот Балкански гласник (Reviue Balcanique), чија цел беше да ги брани интересите на македонските христијани не само од угнетувањето од Турција, но исто така и од разните пропаганди, и да проповеда за самостојна Македонија во политички, национален и духовен однос.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Дали Македонците во нивната историја пројавувале некаква општа работа политичка и духовна?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Дихотомијата помеѓу физичкото и духовното е толку стара и традиционална колку што е стара, нпр., католичката црква во Франција, а сепак Дишан, додека укажува на таа дихотомија, ја уништува со комплексниот однос на спротивставените елементи.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Пулсирачките поткревања и спуштања јасно кажуваа дека и физичката и духовната болка се беа заортачиле, зголемувајќи ѝ ги страдањата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И тој е надарен со физички (андрогин), темпорални (бесмртност) и духовни (свест) одлики што го разликуваат од обичните луѓе.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Земајќи ги предвид сите овие поединости, мислам дека нема да биде претерано да се предложи хипотезата дека со изборот на овој псевдоним Duchamp имплицирал дека самиот го достигнал статусот на посветеник.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
- Јазик, слобода, дух, непобитно е, дека феноменот на јазикот не може да се заобиколи, дека тој претставува апсолутна материја на поезијата, дека е стожер околу кој кружат и музичкото и ликовното и мисловното и духовното и самото време, најпосле.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Ги исполнува биолошките и духовните должности кон природата.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Идеолошка настава, што се вели, и воена и духовна обука.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе те спасат од лошиот миг на проклетсвото – филозофираше старецот со сликовитото претставување на телесната и духовната борба, ставајќи ги работите на вага.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)