Уморни очи, скржави солзи, рамнодушни погледи и ладни чувства, како стареат луѓето се навикнуваат на рамнодушноста, стануваат кербери, фанариоти, чувстваат константна неудобност.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
„И оваа куќава, чичко Славе, од ’кендлс’ ја изгради ?“ - го прашав уживајќи во погледот и ладниот сок.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И кога се сети дека сега веќе по негово Мариово фуртуните наближуваат, а тој треба пак да го дочека со ланското сакме и шајаче, косата му се наежи и ладна пот му го облеа челото.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ги гонат фатаморганите на палмините сенки и ладните извори, и тие одат сè понатаму, сѐ понатаму.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Седни, сега Пелагија ќе донесе слатко и ладна вода, седни да си поприкажиме јас и ти за да можат и тие две сестри да си кажат нешто насамо!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Моево срце некогаш пишуваше романтични приказни во долгите непроспиени летни ноќи.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Со топла и ладна вода за миење. Со добро снабдена кантина.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)