и (сврз.) - маглив (прид.)

Сонцето е високо на синото небо и неговите златни зраци го полнат бунарот и јас лебдеам како цветен прав, невидлив и маглив на топлите зраци. Гласови.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Танаскоица како да не сфати што направи, после се интересираше да не е болна од нешто штом така блуе, па ја подучуваше да се варди, да се облекува топло оти ова мокро и магливо време е многу лошо.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Намуртено и магливо е лицето на Зоја; само левиот образ и потреперува грчевито.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)