Понеделник Март Бевме деца, обични деца, и големи и мали, слабуњави и нежни, премудри во нашата невиност.
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)
На подадената рака подаде рака. Нежни усни даруваа уште понежен бакнеж на просторот меѓу зглобот и нежните прсти.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Таа лежи смирена и нежна и не го чувствува неговото присуство крај себе.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тој лежи смирен и силен и го чувствува нејзиното присуство крај себе.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Нејзините очи, со вчудовиденост и неверување, ја видоа ненадејната трансформација на мачорот, од пријателски и нежен љубимец во неприпитомен ѕвер.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Светла како бел бигор, а мека и нежна како мирис од мошус и амбра, Калија, со збор што беше певлив и пријатен, чиниш по неговите синии бесшумно се тркалаше и ги мазнеше, ги мазнеше - така му се присторуваше на нејзиниот Марко, кога ќе почнеше да ги светнува дали синиите, дали ибриците, свеќниците, дали каделниците, ѓумовите, котлите, араниите, тавите, фенерите или леѓените.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Меѓу овците се стрчаа и две-три јагниња, многу малечки и нежни.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И кога во мода влегоа чорапогашниците, значи хулахопките и тие тенките и нежни работи за под фустан, терав пат во Дојче Демократише со оправдување дека одам за да ја поправам протезата.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
„Од каде идеш, ветерчко, па си така весел и нежен?
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
И сѐ уште беше таму, топла и нежна додека заспиваше, а светот беше тивок и месечината бродеше угоре па потоа долу кон студеното небо, спроти утрото. 40
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)