Бавен е. Прстите му се тапи и несигурни.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Крај своите издолжени сенки тие изгледаа ситни и несигурни.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Оставаа впечаток на вчудовидени и несигурни.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
А и градов не е негде прикрај на империјата, тој си е токму во центарот и чуван си е сам од себе, од големите пространства и далечините што го делат од опасните боишта и несигурните, секогаш променливи погранични земји.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ги носев, трудејќи се да не ја примам неговата набраздена и несигурна енергија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)