Го слушав дрангарањето на рачната количка во која ги товараше камењата и повременото цвичење на неподмачканото тркало.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Дури и повремениот мрморлив глас на мајка му, што однадвор допираше до него, му звучеше необично.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Во некои моменти навистина ја благословував технологијата зошто вистински знаеше да ме извади од кризи и повремени депресии.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
А веќе не постоеја ниту посебните одредби за т.н. „привремени и повремени работи“ (чл. 46-48, ЗРО/90).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)