и (сврз.) - синкав (прид.)

Низ неговите ноздри избиваше врел темен глас и синкав чад на тутун.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се зарадував што над нив, лета пердувеста и синкава фигура на ангел со гулабови крилја и со мазно лице слично на ќерка му на даночниот инспектор заради која коњичкиот капетан, женски подвижен во полните колкови, минеше двапати дневно низ улицата.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)