Влечеме скапани и смрзнати нозе и не знам кое време стигнавме во едно село.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Не, тоа беше внатрешна потсмешливост, безмислена и смрзната, а од неа во него остана длабок белег.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Господарката на северните снегови и шуми продолжи: „Во јужниот свет постои една изрека „Покрај сувото – гори и зеленото“ Ова, преведено на наш јазик значи: „Покрај смрзнатото смрзнува и несмрзнатото“.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)