и (сврз.) - твој (прид.)

Тој ми велеше, на секој предмет од куќава се гледа твојата љубов, твоето спокојство и твојата душевна шир. Јас летав.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
СЛУГАТА: Јас и твоите работи ги приготвив. Еве ги!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Ти и твојот Бојан, Дуковци, шумарот и твоите селани ни подаривте едно такво лето што не се заборава.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но ќе продолжиме да копаме онака како што сме планирале, а догодина, помни ми го зборот, ти и твоја Елена ќе бидете тие што ќе настојувате да дојдеме. Тоа запомни го...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Ама не сфаќај ме лошо, војводо! И ти и Бојан, и планинава и твојот добиток, и кучињата, мили сте ми, премили, но ова не е мој свет.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
На платото сенишно Јас и твојата сенка го густираме кафето.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Можеби стануваше збор за испратен предзнак кој требаше да те потсети дека и горе во испустениот простор (помеѓу небесното море и твојата насмевка) не е сѐ празно.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Расцутен двор, камбани што корнат еден дрвен крст И го фрлаат меѓу ѕвездите, Празничен чаршаф, свеќа што догорува И твојот празен стол покрај трпезата.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
„Зад твоето лице постои сешто, зад моето лице е и твоето...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ти и твоите рокери многу повеќе го истакнувате првото лице множина! - И тоа ти пречи?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Веднаш почнува да чита:...зад твоето лице постои сешто, зад моето лице е и твоето...треба да имаш доволно шапки...(со левата рака го зема преполнетиот пепелник)...знам дека постојат големи слабости...случувања имаат свој од...(ги истресува догорчињата во ќесето врз компировите лушпи и неуспешните страници од огледот за Калвино)...ги броиш пукнатините на таванот (навистина ги има)...чувствуваш ли како од овие писма се ткае приказна...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Татко ти и твојата мајка многу се сакаа. Затоа основаа и свој дом. Потоа се родивте ти, па Ели.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
ФЕЗЛИЕВ: Зошто невооружен? Со Младичот ќе се вратат и твоите двајца, а со нив... се надевам... и со моите куршуми? Или се лажам?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ЛУКОВ: Ах, да. Се разбира. За неполн час ќе дојде пајтонот по тебе, а со него и твојот револвер.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Погледот ме водеше во психогимнастички ритам на сеќавањето што копаше по твоето минато -кој не се обидел, не успеал да го врати сентименталниот спој на стара приказна од моето и твое сновидение...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Те сакам татковино,таква каква што си, со сета убост и твоите маани, и сите догорчиња во срцето збрани распламтеа силно и ко да ми зборат...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Пред тебе сега стојат твоите биолошки деца, твојот Виктор и твојата Ивона.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Е, драги мој, човечки е да се простува, а ти и твојата мајка предвреме ме прогласивте за курва.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Чувствувај се како дома. Домот на мојот син денес е и твој дом.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Твоето местенце си е овде. - И твоето.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Носи се и ти и твојата конзерва!“, вели жената.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сѐ има граници, дури и твојот труд. Затоа, човечки е да се истроши силата, трудејќи се.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Дали и твојата плаче, не знам, но сал едно знам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ја земав твојата кинеска 22-ка и твојот микрокомпјутер и твојот банковен чип.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ни чекорот кон длабока и непозната бездна. Ни заедничката Марија на која ѝ удри печат курва, зашто не беше и твоја.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И јас со задоволство ти ја признавам таа победа, оти твоето здравје и твојата лична среќа, како и на твоите браќа и сестри, ми се најважното нешто во живото.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
17. ДАЈ МИ ГО ТВОЈОТ НОЖ ДА ТЕ КОЛАМ - дај ми го и твојот камен да те мавам.
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Требаше да собереш сили, уште во почетокот да ми кажеш дека за твојата мајка и твојот татко има многу горчливи, многу трагични, болни настани сврзани со мојата земја...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ама до некого стигнала мојата мисла и твојата желба.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
— Ене го не, Толето мое како 'рслан: во сете деца е најјако, а и твоето Толе, машала, израсна како видан, кај можат да се опулат во неа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Е, после ќе те одерат така добро што и твоите внуци ќе им плаќаат оштета на внуците на поштарот.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
И твојот лик да не е кој сега би не подучувал како се совладува времето под нозе што ни копа мислата што ни ја јаде и надешта ја гори.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
-Неговата срџба е и твоја. А така е и со радоста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Зарем не би било убаво в недела да прошетаме онака како што правевме некогаш, со твојот свилен чадор за сонце и твојата долга облека што се влече по патот, да седнеме на оние столчиња со ногарки од извиено ковано железо во салонот и да уживаме во мирисот на бакалниците, таков каков што беше некогаш? Зошто бакалниците не мирисаат веќе така?
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Го знам и твојот лик и тие бледо нежни образи.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Јас и Ти две страни на огледало, месечина со две лица, меч, камен и оган.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ги знам и твоите корални усни, тој спокоен и ведар насмев.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
А бонбониерава што ќе ти ја дадам е за тебе и твоите гости. – Објасни Дедо Мраз и на мечката и врачи голема, шарена бонбониера со голема слика на мече.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
И твојата земја убава со друго име пред тебе да ја крсти, прекрстуе, коските свети народни паднати за слободата, од гробот да ги скорива, по сокак да ги разфрла, и со нив да се подбива, а ти да гледаш со очи да гледаш и да црвееш и нити збор да не можеш да кажеш, да му одвратиш.
„Робии“ од Венко Марковски (1942)
ЕВТО: Манастирот е мој колку и твој. И јас имав татко.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во Грција, драги Џим, се води жестока граѓанска војна. Во неа се впрегнати и твоите Македонци.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ти и твоите драги пријатели започнувате ваша сопствена религија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ти и твоите пријатели можете да направите сѐ што направиле големите религии и етнички групи во име на нивниот Бог.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Храмот, се разбира се вашите тела.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А секако имате и право да го направите тоа затоа што... па, погледнете во нивните заоставштини.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Пак ти и твоите весници, нели!? – ја прекори Марија.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ова не е од весниците – ѝ објаснив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)