Како што турската влада ги исползувала атентатите како повод за брутално пресметнување со сѐ што било побудно во редовите на нашиот народ, така и големите сили се послужиле со динамитните акции за да ја компромитираат Револуционерната организација и да го оправдаат пред својата јавност пасивното однесување кон жестокото задушување на македонското движење и востанието и наполното застанување на страната на крвавиот султан.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
МЛАДИЧОТ: (Проверува. Откако ќе се увери дека револверот е празен, го фрла на земјата. Останува така, исправен и наполно изместен.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
„Вака млад, а не се контролираш веќе” се ругаше Стариот писател и наполно ѝ се предаде на смеата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Толку се засркна што во еден момент си ја кладе и дланката на устата, но и покрај оваа мерка на претпазливост од неговата исушена дланка како да се измолкнаа крупни парченца смеа и се истураа по килимот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)