Винстон сврте едно копче и гласот малку се намали, иако зборовите сѐ уште се разбираа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тогаш ги затворала манастирските порти сестра Ангелина, ги затворала дверите на храмот и се прибирала во своето ќелијно одајче, ја свиткувала својата изморена снага, се вовлекувала во сонот за да се сретне и да го види своето ангелче, да му се порадува, да му се изнаслуша на гласот, иако зборовите не му ги разбирала.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Па дури и тогаш кога дошол со својата тајфа за да ѝ направи серенада пеејќи ѝ ја песната за несреќната Рајна Коцева, таа и самата не го сфатила најсериозно, иако зборовите, што ѝ ги испраќал преку песната, Рајна, самата ми го призна тоа, втасувале дури и до нејзиното срце.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Иако зборовите всушност не мирисаа, освен зборот "кадифе" кој имаше сосема дистинктивна арома, неспоредлива со останатите.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)