иако (сврз.) - веќе (прил.)

На кои, како на семејната фотографија со тетка Рашела, загледани оттаму во тебе, иако веќе сосем ги нема, сите се, одново, тука, заедно, на број.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Стуткани меѓу Виена и Прага тие повеќе береа гајле како да дојдат до кредит за колор телевизор иако веќе им беше сосема извесно дека телевизорите постојано најавуваат само зла и несреќи и дека црно-белите само се заменуваат со зла и несреќи во боја.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Сиот дијалог со бруцошката што зборуваме најмногу со своите очи, а која сега завршуваше фармација, го тинкаше нивниот син а уште носеше и второ дете во својата утроба, веќе одамна беше завршен, и тоа на најсреќен можен начин; и сега Миха бараше нови соговорници, по истиот навик и по истата потреба како што секоја изутрина кога одеше на работа од дома си земаше бурек за појадок, една четвртинка во една а друга четвртинка во друга бурекџилница, зашто му беше срам одеднаш да побара половина пита - толку млад, симпатичен и непорочен, иако веќе не само лекар туку и доктор.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Често си играше така како мал, кога ќе надојдеше Луда Мара, па и подоцна кога сè уште не можеше да се оттргне од детството, иако веќе покрај него шеташе по некоја од неговите симпатии како манастирска пауница, на која тој уште не знаеше како да ѝ пријде, како да ѝ се приближи, да ѝ се додвори и да ѝ предложи (љубов, се разбира, не неизвесна иднина со непознат сликар).
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кога по некое време се појави пак во градот, токму доволно за раѓање на едно дете, но недоволно за отслужување воен рок, а уште помалку за брза печалба во странство, Горда беше исто така убава, иако веќе не со девојчинска туку со женска убавина.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Второ, во случајот кога некое лице е во работен однос и истовремено остварува дополнителни приходи преку хонорарно ангажирање, тоа е принудено по втор пат да плаќа придонеси, иако веќе еднаш придонесите ги платило како вработено лице.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Но, напнатоста трае, иако веќе се знае виновникот.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
-Кој го движи умот? – праша Еразмо, за секој случај, иако веќе почна да разбира по нешто.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Потоа се сврте кон мене.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Погледот ми побегна кон прстите на мајка кои и натаму ја превртуваа свеќата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Продолжив да го тријам ножот, иако веќе беше светнат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Клара раскажуваше за синовите на својот брат, кажуваше како малите Густави, кои и натаму ги викаше „мали“ иако веќе беа возрасни мажи, ја посетувале во Гнездо, раскажуваше за нивните сопруги и деца: „Кога доаѓаат со своите деца, ми се чини дека цел свет доаѓа таму – некое тукушто прозборело, на некое му никнал заб, трето паднало и си го раскрварило коленото, четврто научило да лета змејови, па седиме цело попладне во паркот и гледаме кон небото,“ рече, и погледна низ прозорецот кон небото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас се вовлеков, сиреч, во пазувите на татка, сопирајќи го здивот, затворајќи ги очите за да не го здогледам јарето, иако веќе му ја чувствував тучтежината и студенилото во гласот на Арето.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Набожен, иако веќе поретко, дури и во неделите, Богдан Јанков побрза кон огледалото на ѕидот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Иако веќе лежеше на плеќи, имаше необично чувство како да е соборен во таа позиција од некаков страшен, безболен удар.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тие, иако веќе многу посурови од младината, чиниш ја криеја стежнатата глава од гајлиња, завиткувајќи ја во украсени мухамедански саруци.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
За останувањето на танец требало малку и инат зашто тапанот сѐ уште тупа, иако веќе е скинат...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Рано е отелена, а изгледа теленцето е слатко, не може да а повлада, — се јавува Никола Косов, еден од многуте мераклии на убаво винце, поубава ракиичка и најубави невести, иако веќе стар.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го држеше дома повеќе и поради неговото слабо здравје, не го пушташе на училиште иако веќе беше ја фатил осмата година.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Низ неа, си­те се чувствуваме и понатаму блиски и заедно, иако веќе излезени, но намножени, од ова семејство.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А да не ја спомнувам во овој случај помислата што уште не сме втасале да ја изречеме иако веќе ја подготвуваме во нашите глави.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога ќе ја измислат таа направа, верувам оти луѓето ќе станат многу поправедни и покорисни.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Навистина не ѝ беше лошо: се здоби со покомотна живеачка а згора на сето тоа стана и генералица, и тоа не некаква си генералица, туку вистинска, бидејќи, како што веќе реков, Ролан Јаковлевич, иако веќе средовечен, по својата претставителност повеќе личеше на генерал од многумина други познати војсководачи, па дури и од оној српски генерал Ковачевиќ, кого во дваесетата или таму некаде, го убија некои поединци, уверени дека со неговата смрт ќе му ја приближат на народот барем малку слободата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Бевме млади и се уште итавме на нашето старо место иако веќе знаевме дека никогаш не е доцна да му се обесиме на залезот кога и онака утре нема навреме да раздени.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Го наполнив стомакот онолку до колку можеше да ми се прошири, но тетка ми ненаситно продолжуваше да ми ја пренатрупува чинијата со уште месо и уште компири: - Ништо не јадеш! - ме убедуваше таа, иако веќе едвај имав сила да џвакам, - на што личи ова, па не се срами! - ме силеше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Братучед ми Никола намрштено и незаинтересирано гледаше, а Кристина чепкаше во ресите на мекиот килим.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Без обзир на нашата свест за бесконечното, истовремено го задржавме и потполното чувство за секојдневните работи... COLD TURKEY 3 Не бенигна жед Која работникот го повикува на вино: Ниту жедта на телото (Иако со лудост проколната) Кога устата е полна со песок И очите слепени, и ушите Ја мамат душата да слуша Вода, вода на дофат од раката, Кога човекот ќе ги забие ноктите Во своите гради, и ќе пие крв Иако веќе се потсирува и мати Додека со јазикот дотекува со нејзиното течение, Неговиот мозок се врати во детството. 110 Margina #10 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Не, не, вели Танаско, ама Перса му ја наполнува оти тој е биналија човек, нему пет чашки може да не му стигнат, што е за него една, му се спротивставува таа, а Танаско лизнува од чашката и си ја продолжува преѓешната мисла за Димостена иако веќе знае дека тоа не ѝ се допаѓа на Пелагија, вели Ако не испаднал ва пролет ки дојде другта, гу пузнавам јаска негу, не утстапува уд риченту!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)