Франциско одеше гол и бос, парталав, гладен и жеден, во крв облеан, и од никого ништо не бараше: ни дреи, ни леб, ни вода, а уште помалку го мачеше суета и потребата од признание и слава.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И вистина таков беше: ни вода, ни киселина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)