Настанува психоза, ментални конфликти, безрбетност, ретардираност, деструктивна контемплација па луѓето одат во сесема друга спротивност, ирационалност, зошто не можат да ги контролираат блудните апетити.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Нивјето вакафски наполу ги даваме, па луѓето нека вршат таму.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Тој кај неа седеше, па луѓето си мислеа што си мислеа, ама ни нему, ни на Бојана, па ни на Ристета ич не им беше гајле.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Ама, чичко Славе, па луѓето имаат проблем, а ти немаш поим ни од треви, ни од медицина, а башка грев е “- се ужаснувам јас, а тој ми вели: „Зошто грев?
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)