И така беше сме задремале, сме заспале...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Додека беше прилегнат на столот, онака остарен а издолжен, ми се причини дека гледам давеник штотуку изваден од водата како се бори да дојде до малку здив.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Нашиот Кубан и така беше пуст. А со времето уште повеќе ќе опустее. А потоа ќе го затрупа снег“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И така беше сум паднала, сум се изгубила. На голи катови, во гумното.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)