Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Мајка, а впрочем и Татко, во нивниот полувековен заеднички живот, секогаш ги избегнуваа прашањата во нивните односи кои би можеле да внесат болка или неспокој кај едниот или кај другиот.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Но, наивно е да мислат дека тие, како поединци со име и пре- зиме, се амнестирани од било каква лична одговорност за лошата состојба со работничките права во РМ – бидејќи, нели, тие се само слепи ‘применувачи’, а не и ‘создавачи’ на правото.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Кога би можел во тој миг да исчезне и да го избегне ова навредување.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Се сеќавам на еден фрагмент од еден од многуте разговори со Јасер Арафат, кој беше индикативен за метафората на кривата на владеењето: - Најсреќниот ден во животот? - Јас сѐ уште не сум го доживеал...

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Тие не размислувале многу за последиците од нивната акција, дека и тие би можеле да бидат тешки.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Тој никогаш не би го дал оружјето, ни за хероин, па и кога тука би можеле да најдат такво нешто.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Тоа е барем нешто достижно, а каква милина и каква утеха би можело да му даде!

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Ми се чини дека би можело да се каже дека хипертекстот и хиперлитературата во добар дел се токму практично остварување на постмодернистичките теориски разгледувања, што, патем речено, до сега, освен ретки исклучоци, беше само желба а не и стварност.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Постои неред, несодветен ред помеѓу реалното и тоа што би можело да се рече.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Не само што не би можеле туку тоа не го ни сакаме.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Овојпат неговото однесување е чудно, иако би можел да го наречам и натрапничко.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Нели, сосема обични зборови а може да се случи да ги запаметам и да ги повторувам многу почесто одошто би можел сега да си претпоставам.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Немаше ниту потреба да говориме нешто за нас, нешто што веќе ни се имаше случено, оти изгледаше дека сѐ меѓу нас веќе се беше случило, и дека веќе не би можело ништо да ни се случи што би било непознато.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Калуѓерот збунето се прекрсти неколкупати, но изгледа, прва мисла му беше не да ја теши и тој разлипаната жена, туку да види што се случува со гавазот, кој би можел, чувајбоже, заинтересиран од вревата, да влезе во црквата со исукана сабја.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Би можел да донесеш малку нафта?

„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)

Земјата не би можела Одново кога би се случило земјата да му се врати на нередот, да му се врати на својот колосален хаос, на бесконечноста и на пустошот од што потоа пак би одекнал големиот big-bang, во таа повторна експлозија воопшто не е веројатно дека одново би бил создаден човекот: земјата, сепак, не би можела да ја издржи таа голема реалност - бесконечните човекови страдања...

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

„Бартоне, би можел да ми честиташ, ова е мојот дваесетишести роденден.“

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Значи, вие, во книгата, пишувате за вашето семејство? – Би можело и така да се рече! – Значи, вистина е сѐ што пишувате за Мајката. Вашата?

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Тоа на Вера никогаш не би можело да ѝ се случи, па дури и ако би биле нејзини сопствени деца.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

„Па, прилично – многу великодушна награда – не сакам да кажам колку точно; но едно сакам да знаете – не би ми пречело да издвојам чек на педесет илјади франци за оној што би можел да ми го достави писмото.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Откако ќе престане, меѓу две пиења:) Уште утре ќе заминам некаде далеку, далеку... Ех, кога би можело да се умре.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

1. Ми се случува по кој знае којпат (ова е повеќе симулација одошто вистинско изненадување, затоа што јас самата не би можела да гледам на тоа сосема однадвор)…

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Со истите зборови би можел да се опише и „Книгите на Просперо“ (Prospero’s Books), неговата сопствена филмска адаптација на Шекспировата драма „Бура“.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

„Вештина“ би имплицирало и нешто понизок статус од „уметност“ сугерирајќи на аматерство, додека „наука“ би можело да алудира на механистички приод и да го омаловажи мислењето за преведувањето како креативен процес.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Артур Шопенхауер: Светот како воља и претстава. .

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Кога ќе ја добијам првата плата, ќе си купам ламба, една убава од месинг, а кога ќе заштедам доволно, ќе си купам и кревет од месинг и една од тие масички со дезен на шаховска табла, знаеш тие со коцки од различни бои дрво, како и неколку килимчиња, и потоа ќе ги поканам на вечера него и жена му; никогаш не би можел да поканиш некого на вечера во куќата на Мајкл зашто таму никој не ги мие садовите и нема ништо друго освен Боб Марли постери и нечистотија и напади на врескање.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Всушност, споредено со искуството од било која друга дрога, не се сеќавам дека некогаш ми било толку забавно де повраќам во ве-це шољата. Не ми се излегува.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Поскоро би можело да се нарече надвикување.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Би можело да биде друга змија, која наеднаш би наишла, не би се влечела и вовлекла во најблиската дупка, туку бесшумно би се лизгала наоколу, или можеби би застанала и би ја кренала главата за да ги фиксира очите во тебе. И ти тогаш би знаел.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

А ништо помалку од сликата, не е загадочен ниту насловот (La mariee mise anu par ses celibataires meme), кој би можел и поинаку да се прочита, следејќи го принципот на двократното хомофоно читање, кое Дишан често го користеше.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Попродлабочена анализа покажува дека либидиналното јадро на филмот е варијанта на едиповиот триаголник: врска меѓу јунакот (дописникот), неговата девојка и нејзиниот татко, угледниот англиски пацифист, кој во суштина е нацистички агент - нивната врска е полна двосмислени подтонови, одделни постапки, што инаку би можеле да се разгледуваат и на ниво на површинско случување (немоќта и вината на таткото, уценувањето на таткото од страна на јунакот со (лажното) грабнување на ќерката, финалниот самоубиствен гест на таткото итн.), добиваат вистинска тежина дури оттаму што од нив одекнуваат имплицитни либидинални подтонови.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

- Е, море, никаквец - му префрлува Јани - барем би можел да фрлиш некое зрно повеќе... мешаш и сал мешаш небаре е најубавото јадење... - Па е - вели готвачот.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

А. ПАВЛОВНА: Не, навистина. Би можело ова да се пренесе на сцена скоро ништо не менувајќи, само малку да се згустат боите.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Кога би можел Гојко одново би ги оживел, одново за да ги убие.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

А сега, пријателке драга, ви се брза или би можеле малку, ете така едноставно да си поседиме и поприкажеме?

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Го презираше повторувањето, принцип што се провлекуваше низ сите негови дела, зошто тоа е клуч за раѓањето на вкусот, и поради тоа лесно би можело да ја упропасти онаа апстрактна замисла каква што е концепцијата за редимејд, која треба да биде неоскверната и оддалечена од сферата на сегашните или идни теории и формули, „што се темелат на повторувањето“.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Би настанала вистинска јазична војна во Европа, па и во светот!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Ја јадеше јанѕа, немаше никаква трага каде би можела да го најде.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Но зашто тогаш не поминуваше никаков воз по железничка линија, кој би можел да биде бомбардиран, а не допираа ни шумови на моторни возила што се точкаа по Битолско Џаде, појавата на аеропланот силно ги изненади и ги возбуди.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

„Не би можел да погрешам ноќва.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Не се плашеше од гавази, на кои Петре би можел да им се пожали и да побара заштита.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Материјалните и просторни услови за работа беа сосем коректни – иако, гледано од техничко-технолошки аспект, би можело да најдеме и одредени недоследности на опремата со која тогаш располагаше ЈРДП Радио „Велес“.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Меѓу другото му се јави мислата дали не би можело, барем засега, фотографијата да се замени со некаков цртеж.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Само понекогаш, кога ќе застанеше да здивне, тој можеше да се обѕрне назад и долго да се загледува во ситната пробиеност на својата трага, а во неговиот матен поглед, со нешто речиси лудечко од напонот во себе, се појавуваше и една самозадоволна насмевка, просто како во дирата по него да беше собрано сѐ, што би можело да го израдува.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Мојата – за седење долу, а Васковата – дури горе на галерија.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

И не само што Бојс не оставил никакви индикации за начинот на нивното излагање на плочите, тој исто така ги отфрлил и назнаките кои би можеле да ги идентитикуваат делата и збиднувањата што се претставени.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Се разбира, мојот господин Семјон го премолча името на убавицата за која се посомневал дека би можела да биде во некаква врска со тој негов случаен соговорник од кафеаната.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Не би можеле без тешкотии да го следиме истражувачот на јазикот.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Безгласно се смее, прецени. Би можел ли јас така? се праша. Само кога би умеел да се смеам, одговори.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

На еден балкон излезе бледа, пргава старица со запрегнати ракави.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Тргнав во еуфорија кон скалата, со чувство дека сум семоќен, ја зедов (а и самиот не знаев, во тој миг, зошто ја земам), ја кренав и на ум ми дојде луда идеја: „Ако можам со моторот, зошто не би можел да стојам во воздух и со скалата?

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

По ова би можело да се заклучи дека не правам разлика помеѓу вродениот недостаток и недостатокот од едуцираност.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Длабоко, некаде во длапките се криеше изострен ум, а тој можеби сакаше да остане во тишина, како би можел подобро да создава.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Ако го прашаат, би можел уверливо да каже дека бара да купи жилети.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Макар што вековните соништа, глобалните критички утопии, никогаш не се остварија, споменот на нив се чини е сочуван во самосвесниот партикуларизам на малите нарации.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Знаеше дека неколку пати и го погоди, но ниеднаш не очекуваше дека би можел да го совлада.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

„Навистина постои нешто соновидно во читањето на хиперлитературата, бидејќи тоа е чуден простор, тоа хиперместо, многу послично на внатрешниот отколку на надворешниот простор, простор кој не им припаѓа на координатите, туку на фантазијата без обем.“ (Robert Coover) оберт Кувер, познатиот американски писател, во својот текст „Крај на книгите“ (“The End of Books” - The New York Times, June 21, 1992), кој би можел да се нарече програмски на еден специфичен начин, и во прилично обемната статија со наслов “Хиперлитература: романи од компјутер“ (“Hyperfiction: Novels for the Computer” - The New York Times, August 29, 1993.), зборува за една појава настаната во Америка во рамките на постмодерната, па потоа проширена и во Европа и Јапонија, и чиешто, можеби, наједекватно име би било: компјутерска литература.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Замислуваше како некоја ракета, некој вселенски брод би можел да стаса од Земјата.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Вселенскиот брод би можел да стаса и да нѐ спаси.” „Да, утре, утре, утре, утре, утре.“

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Во Франција, долго време, чајот е третиран како премногу отмен пијалок и бидејќи таму луѓето пијат кафе, пиењето чај би можело да изгледа делумно снобовски.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

„Еден сон што го сонував. Сонував дека сѐ ќе заврши, и еден глас што вели дека сѐ е готово; не некаков глас на кој би можел да се присетам, туку онака, глас, и ми вели како тука на земјата сѐ ќе застане.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Тоа не му го кажав на загрижениот директор на центарот за култура затоа, пак, тој ме извести дека пред некој ден, во еден, исто така, мал град се откажала театарската претстава поради тоа што во салата немало никој, ама баш никој што би можел да се регистрира како театарски консумент, просто речено, како публика.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Би можел повторно да ги стави, а на жената и девојчето да им објасни дека е сѐ настанато само поради една случајност - цртежите не биле добро прицврстени, па тој поручеква ги симнал, но утре пак ќе ги изложи, и на подобро место, дека го заслужуваат тоа.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Тоа не беа зборови, зашто ти уште ниеднаш во својот живот не си имал нешто, што би можел погневно да го запрашаш некого.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Дека ти од поодамна си раскрстил со оваа заблуда?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

На моменти нагласуваше дека инаетот, поточно неговите балкански семантички варијации тешко би можело рационално да се објаснат бидејќи тој произлегува од ирационална состојба на духот, тешко се поврзува со здравиот разум.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Тој вози на работ на патот, на белата линија, и автобусот што вози по улицата Сенди би можел да го сплеска како паричка.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Не очекуваме дека би можел да најде некакво уживање во гладувањето.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

• На што можете да ми укажете во вашиот досегашен живот што би можело да ми даде барем некаква индикација дека за вас постоела и таква можност?

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Со сѐ помалите физички ограничувања (преку можеби неизбежните економски ограничувања), човек би можел да си земе која било посакувана форма.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Бројот на извршителите за подрачјето на основниот суд го определува министерот за правда врз основа на претходно прибавено мислење од претседателот на основниот суд – за бројот на правосилните и извршните одлуки на 45 основниот суд, а од Владата на РМ – податок за конечните управни одлуки кои гласат на парични побарувања кои би можеле да бидат предмет на извршување, како и по прибавено мислење на Комората на извршители (чл. 31, ЗИ).

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Ако за денешниот дизајн треба да постои некаков вид општ, присутен узор, тогаш можеби би можеле да го бараме во микроелектрониката.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

ЛЕНА: А сега ве фаќа уплав и при самата помисла дека би можеле да го усмртите и мојот син.

„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)

На некоја од прелистуваните страници, Мајка, низ читањето, очекуваше да се појави некое зракче светлина, некоја надеж за да излезе од лавиринтот на осаменоста, да открие каде запрел Татко кога бил жив, а каде би можел сега тој да продолжи.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Зашто не верувам дека некогаш ќе стасам до оној недогледлив хоризонт зад кој можеби има некој друг живот во кој би можел да влезам и да му се приклучам.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Тој не зборува за имагинарната иднина.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Едноставно чувствував со целото свое битие и сега, дека не би можело да биде поинаку, па макар и двете да останевме под урнатините на куќата.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Ѝ се заблагодарил, но не можел да си разјасни како би можел да ја прифати поканата.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

ЛЕНА: Како би можела тоа да не го знам?

„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)

Би можеле да помислат дека се кревате на големо, дека сакате да изигрувате човек со врски, со лични пријатели во Централниот комитет.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Ги гледаше неговите кревки увца и неговите очички, и оние четири тенки како чапарушки и растрперени ноженца, ја гледаше сета таа чудесија од кревкост и невиност, со нешто многу од тревките во себе и со секој миг сè посилно знаеше дека таа дива ноќ не можеше да биде во состојба ни да измисли друг повистински гостин, што би можела да му испрати за да го зарадува во неговата самота, од овој, што беше сега тука, во неговите нозе.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Бев многу депресивен, би можело да се рече очаен, ушто повеќе, се чувствував како да сум заглибен во дупка со катран.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Поетот остана сосема рамнодушен кон идејата дека медиумот на писмото би можел да му овозможи на текстот темелна автономија, со тоа што ја израмнува општата разлика помеѓу дословниот и фиктивниот дискурс.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Што се однесува до намерата што се обидува иследникот да ѝ ја припише на мојата помисла, не можам да ја прифатам.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Молчев. Би можела лошо да зборува за мене.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Јас реков дека не би можел да водам никаков кружок, оти не сум член на таа партија.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Таквата метода би можела и да ја избегне спротивставеноста помеѓу нормалното и патолошкото врз која се потпира тој медицински, психолошки пристап – кој е столб и крепа на современата хомофобија.16

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Расказот Грев би можел да се вика Чевли, според предметот, но авторот го крстил според своето христијанско сочувство кон сите нешта, па и кон предметите кои верно ни служат.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

„Всушност“, вели Лефевр, „како би можеле да постојат урбани митови во вистинска смисла на зборот, пред големото пресвртување што го наведува сето општество да се стави на страната на урбаната стварност намалувајќи ги специфичните тежини на земјоделството, селскиот живот, проблемите на селаните?

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Тој би требал да биде прогласен за тапа на годината, а не јас!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Процесот на Галилеј, Рим, 1633, документи што ги собрал Giorgio de Santillana Margina #32-33 [1996] | okno.mk 87

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Змејко го знаеше тоа за сето време, застанат крај чамот, што беше доста дебел, а постојано со едно проклето чувство како некој да го имаше исфлено на една ѓаволска сува долина, на некоја гола ведрина, и сѐ, што можеше да стори, беше да испука уште три истрела, нишанејќи право во челото на она заскокано ѕверче што стануваше со секој миг сѐ поголемо и сѐ понасочено кон него, право на него, како некој истрел, единствен и неизбежен, а за сето време додека пукаше, остануваше свесен дека со тоа нема да може да стори ништо, бидејќи знаеше многу добро дека сите делови од телото на тој затрчан самјак беа заштитени во дебела кожа и со непробојна коска, така што на тоа негово место не би можела да му помогне ни кртешница.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Се прашувам, кој би можел да ја плати цената на времето, потрошено со тебе?

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Во тој момент нему му се потребни програми од „високо-нивовска” визија кои ќе активираат перцептивни шеми кои содржат знаење за објектите што би можеле да се појават на фотографијата.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Овој двонасочен редукционизам е контекстот во кој јас ја гледам когнитивната наука: ние не тврдиме дека имаме комплетна теорија на невроните или шемите на која, кога само би можеле да ги извршиме сите пресметки, би можеле да сведеме сѐ што се знае за човечката когниција.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Меѓутоа, се надоврза Татко по Riconquista исчезнаа и последните живи заедници кои би можеле да продолжат да ја негуваат андалузиската муслиманско-христијанска синтеза?

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Всушност толку малку го познавам што не би можел да си претставам како се чувствува сега.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Влезницата чини еден долар, но жената во билетарницата ја знае и сега само ќе ѝ мавне да влезе без да ѝ наплати.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Секое од тие шилести оловни зрна, што беа многу помалечки од врвот на неговиот малечок прст, при среќна околност би можело да му донесе по еден доста богат кус месо.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Другите два листа беа фотографии на водачите, стоеја тука од првото лето кога ја пуштија пиланата, имаше нешто чудно блиско во погледите на тие двајца луѓе, во чија што топла и сериозна загриженост Змејко многу често сакаше долго да гледа, мислејќи си ги своите мисли, не бес насетување и на змијарникот на своите сомневања, но и секогаш изнаоѓајќи нешто толку едноставно и срдечно, што би можел да им го рече на тие двајца луѓе, за кои знаеше доста.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Еве ти ја кутијава со динамит... Обиди се дали би можел да го погодиш возов... Само внимавај, откако ќе заминеме...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Тетка ми веднаш ја прочита мојата реакција и ме одведе на горниот кат на куќата, каде што, ми објасни, ќе биде "мојата" соба.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Би можело да се рече дека ја сакаше.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Корисниците исто така би можеле многу полесно да ја увидат разликата помеѓу супстанцата која се смета за прилично безопасна и останатите дроги од кои државата и понатаму се обидува да ги лиши.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Во преостанатиот дел на сонот продолжуваше да го мачи силата што би можела да го спречи патот на јагулите...

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Не би можел сега да објаснувам која беше причината што токму во тој дел од разговоров решив да спомнам дека посредно и јас имам учествувано во жалниот настан со Раде.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Госпоѓа Камилска беше малку изненадена, но веднаш се согласи и реши дека уште утредента ќе се договори со Мајка за заедничката вечера.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Вие, господине Бузони, ме опсервирате како „андерграунд-гуру“, но верувајте ми, јас никогаш не сум се чувствувал како некој што би можел да врши една таква хипнотичка инфлуенца врз масите, па макар и да се работи за една таква „елитна“ маса каков што е андерграундот.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

И зачекоре по таа крвава трага, со пушката преку рамо и тешко пробивајќи се, сѐ додека самјакот не почна да остава зад себе пак една добра разгазеност, кога престанал да скока, а за сето време размислуваше каде би можел да го очекува сега.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Зборот има неисцрпни значења и ретко кој би можел лесно да го искорени од балканските јазици.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Затоа експертите барале да се формира британско дипломатско претставништво, преку кое би можеле да добиваат информации од обучени дипломати за да може навремено да се реагира за одредени настани.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Дури и тројно да ја зголемат, не би можел да преземам повеќе од тоа што веќе го сторив.“

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Дали би можел јас таквиот исказ да го протолкувам како твое уверување.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Значи Османите го донеле барутот на Балканот? Може и така да се рече, но и други претпоставки не би можеле да се исклучат.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Тогаш кога Симон ми зборуваше за стрелањето што го извршил Борко и дека тој го потопил Долнец, не заради некаква полза за земјоделието и за напредок на земјата, туку за да се спаси ако може себе си од тешкиот товар на злосторот, да го скрие и да оневозможи тој злостор да излезе на видело, во тие моменти на повреденост и изгубеност кога се вртев наоколу и по својата глава барав со кого би можела да зборувам, до телефонот го забележав името и бројот на Владе историчарот.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Од друга страна, не би можел со никој друг така смирено да пивнувам чај од шумски јаготки и речиси поспано да ги разголувам своите потсвесни гревови.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Пред прозорецот на јужната страна од мојот стан се наоѓа едно мистериозно дрво.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

А и што би можело да дојде за него, на што да мисли, што да очекува.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Немаше ништо, што би можел да му спротивстави на тоа.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Дури и си помислив: Шегата на страна ама ова чудовиште не е шега, би можело и да нѐ сомеле!

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Бараше во себе нешто, што би можел да им рече, за да ја прекине таа напнатост, но ниеднаш не изнајде ништо. И неусетно стануваше нервозен од тоа.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Тоа исто така значи народен, бидејќи тој збор трговците го користат за нивната трговија на големо. Du gros rouge претставува сленг за евтино црно вино, и поради тоа оваа фраза истовремено би можела да има и иронично значење: простачки чај.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Овластен сум да кажам дека акцијата за која сега говориме лесно би можела да ја доведе војната до измерлива далечина од нејзиниот крај. Еве ја веста...“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ти би можел, како сите ние, да бидеш дел од нашиот историски процес.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Всушност, станува збор за тоа дали и како феномените на духот (според некои автори феномените на свеста) би можеле да се протолкуваат со поимите за материјалните феномени.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Но дали постои целосно чист јазик што би се претопил во припадноста? праша зачудено Камилски.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Татко не му ја потхрани оваа теза на Камилски, макар што и тој веруваше дека постојат елементи со коишто и би можела да се брани.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Но, би се капеле цел ден, А многу деца не знаат да пливаат... Е, тука би можеле да настапат непријатности. Гледаш ли?

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

И само малку е потребно за да затрепери сѐ во мене, за да го чувствувам мигот, Би можела да умрам и повторно да се родам, и да доживеам сѐ од почеток.

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

Не би можела да беше жива да замисли ниту мојата баба Хазбије, која сега почиваше во корчанските гробишта, имајќи среќа во смртта, нејзините посмртни останки да не ги преораат како оние на нејзиниот сопруг во повоениот Подградец, неговиот син Сами, не можела да замисли дека најпосле нејзиниот внук ја отворил нејзината голема затворена врата на животот (а kapi), станал амбасадор. Вратата која баба сакаше да ја отвори, вратата на границата.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Кога би можеле да престанеме да се уништуваме самите себе, би можеле да престанеме да ги уништуваме и другите.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Значи, гласовите што се слушнаа порано дека ова би можело да се случи, излегува дека биле точни.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Ако мислиш дека е занимлива, би можел пошироко да размислувам за ова.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

„Зарем ова не е прекрасно?“ запраша царот. „Кога ти мене би ме прашал што сум сторил јас, би можел да ти одговорам.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Проблемите предизвикани од сегашната војна против дрогата ме загрижуваат исто колку и Даг Бендоу, иако се сомневам дека стратегијата за која тој се залага е правилна и може да се примени.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Одредницата народност претпоставуваше дека поради другата татковина, односно држава на која би требало да припаѓам, моите права во Југославија, всушност, беа до одреден степен ограничени во споредба со домородците, а и меѓу нив постоеше хиерархија во владеењето според бројната припадност на народите, кои ја создадоа првин државата на Србите, Хрватите и Словенците, Југославија, (со отворени и латентни антагонизми и анимозитети меѓу нив, кои особено се разгоруваа во критични времиња на Балканот и во Европа), па потоа таа се разбира во фашистички држави, врз строго етничко-национална чистота, за повторно да се обединат во антифашистичката коалиција и да ја пресоздадат новата федерација Југославија, во чиј состав влегуваа народите (Србите, Хрватите, Словенците, Македонците), потоа народностите (Албанците, Унгарците, Турците, Италијанците и другите), меѓу нив би можеле да се сместат босанските Муслимани (всушност конвертирани Срби и Хрвати).

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Двете големи бирократии во Америка - „ворфер” и „велфер” бирократиите - стоеја зад спектакуларниот развој на емпириската социологија.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Не верувам дека тоа би можело да биде премиерот Мохамед Мзали или министерот Бен Сајах, кој се држи понастрана, наводно како американски човек.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Неволно, ги протегна екстремитетите надвор од креветот, ги зеде очилата со диоптер - 3.5, без кои никогаш во разговор не би можел да ја употреби придавката „очигледно”, ги стави на себе панталоните кои ги носеше веќе четврти ден од неделата и не помисли дека треба да се облече поинаку заради некоја ненадејна средба која би можела да му излезе во пресрет на денот.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Ако веќе ме дупат у здрав мозок почнав да размислувам како би можел во таквата ситуација да профитирам, односно да успеам да ја наплатам таа мозочно сексуална активност.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Би можело и така да се рече, непечената цигла ќе ја извиши и одржува долго време Отоманската Османската Империја?

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Во прв клас, во склопот на наставата по филозофија, почнав да ги читам Бергсон и Сартр кои беа од големо значење за она што би можеле да го наречеме филозофска „формација“, барем во нејзините зачетоци.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во нашата сегашна област со голем број пратки би можеле да се движиме брзо и да работиме на поголеми цели“.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Што е најважно, не знам како би можел да се вратам дома.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Кристална кугла гедоре пи си било што што би можело да биде сѐ.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Бидејќи Кларк бил повреден и му била потребна медицинска помош својата мисија Perseverance ја препуштил на поручникот Мекдоналд, а тој продолжил со мисијата на Џорџ Квајн која требало да замени за Македонија каде се надевале дека ќе може да биде илегално префрлен до Скопје каде што би можел да добие потребна медицинска помош.112 ____________________

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Тоа е толку многу видливо како жена ми гледа што се случува така што лесно би можело да дојде до скандал, сестрите да се фатат за коси, но жена ми го гледа и тоа дека сестра ѝ со завист гледа во гениталиите што нејзе ѝ биле на располагање во животот.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Истовремено, сопственото јас копнее да биде разбрано; уште повеќе, тоа копнее по една целовита личност којашто би можела да го прифати целото негово битие и при тоа да го „остави на мир.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Тоа бара посебен вид на човек. Сериозен. Да не пие.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Не верувам дека би можеле да откријат.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

На сличен начин компјутерот би можел да го симулира секој физички процес иако програмерот буквално би требало да чека, од сега па сѐ до вечноста, за да ги добие резултатите.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Веројатно ништо што би можело да го задоволи нејзиното љубопитство бидејќи и подоцна, кога се врати во купето, сѐ уште беше зафатена со својата отсутност.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Слична ситуација се покажува кај писатели какви што се Карпентјер, Борхес, и други на кои шпанскиот не им бил прв јазик и чиишто дела се составени од одломки и коментари на средишната традиција, наводно западна.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Ако тоа што го правам би сакал сумарно да го соберам, би рекол, служејќи се со аналогија, дека се обидувам да пишувам текстови, значи да продуцирам нов контекст каде што нпр. естетскиот и филозофскиот текст би можеле да се преведат едниот во другиот, а притоа да не ја загубат разликата.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Покрај тоа, префрлувањето на проблемите на наркоманијата во лекарските ординации не претставува правилно користење на ресурсите наменети за медицината.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Помислата на тоа дека би можела да се вратам е неподнослива.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

136. Таа задача би можело да ја исполни западнобугарското или шопско наречје, да не беше малку распространето и со многубројни оригинални особености што се немаат во другите наречја во Бугарија, Тракија и Македонија.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Мислам дека Владата би можела да заштеди многу од Буџетот доколку на невработените би им исплатила и 5 пати помала сума од онаа за увоз, односно 200 евра, колку што изнесува просечната македонската плата.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Дури и ме убедува дека би можел да ме зачлени во подмладокот на спортското друштво “Вардар“.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Како и многу други приврзаници на легализацијата на тешките дроги, Бендоу постојано, иако без докази, повторува дека поголемо зло претставуваат проблемите кои произлегуваат од забраната за уживање дроги, отколку од самата нивна употреба. Таквиот став ми се чини многу наивен.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Ваквото право го открив токму во тоа нејзино упатство: дека би можел да побарам совети од нејзиниот пријател за решенијата околу кои се двоумам?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Според неговите информации, неколку „унгарски Македонци, кои претходно целосно му било предани на Михајлов, сега поради нивните симпатии спрема Германците“ ја изгубиле неговата довербата.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Само тој би можел да ги знае тајните коти на пристигнувањето на другиот брег на надежта.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Беше извадил некакви крпи од долапот, ги истресе кај вратата а потоа ги однесе до главата на Таша, во нишата во која се наоѓаше отворениот прозорец.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Го гледа ред години и само тој би можел да ме замени во моата тешка и одговарна работа.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Би можела да те бакнам како тогаш и онаму во аголот... зошто сѐ се троши само бакнежот останува на моите усни...

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

ИЛИЈА: Ние оваа вечер овде ќе ставиме венец за да се осигураме од секаква пречка која би могол вујко ти да ја измисли и направи.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Според него до подобрување на животот на народот би можело да дојде со една програма на едукација преку која би се подобрила хигиената и здравјето, а животниот стандард би можел да се подобри за кратко време.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Историјата и знаењето, istoria и episteme секогаш биле определувани (не само од страна на етимологијата или философијата) како свиоци на видикот на повторното присвојување на присутноста.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

И јас, без да бидам свестен што зборувам, кажав нешто што и ден-денес не можам да си го објаснам; од каде дојде таква луда идеја кај мене, идеја за која никогаш претходно не сум размислувал, ни близу умот не ми била, а ја изговорив (да не се тоа остатоци од некои мои претходни животи?); реков: „Во паузата би можеле да изведеме една мала, лесна циркуска еквилибристичка точка“.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Укинувањето на строгата разлика помеѓу текстуалните родови се обидуваме да ја формулираме на една речиси невидлива, философско-литерарна граница, на едно место кое би можело да биде подрачје на најплодни сретнувања, меѓупросторот на стилизацијата на новиот, хибриден дискурс.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Ние дури би можеле и да ја прошириме со османските заемки во јудеошпанскиот јазик.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Всушност тоа го одредува основното двоумење: сопственото јас тежнее да се вкорени и отелотвори, па сепак тоа постојано се плаши да пушти корени во телото, бидејќи на тој начин би било изложено на напади и опасности од коишто не би можело да избега.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Тоа содржи ризик и испитување.  Тоа сепак би можело и така да се формулира, дека Вие барате да ги испитате границите на позитивното знаење, да речеме, границата помеѓу она што може да се каже и она што не може да се каже.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

КОТЕ: Не видов, ама што би можело друго да биде!

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Тоа не би можел да ви го кажам оти таков засега објективно и не постои.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Настаните од стварноста и од нивната фантазмагорија се судираат и се кршат едни со други, а тие се обидуваат да ја докажат својата не-стварност: еден работник во поштата е уверен дека ќерка му не патува да се сретне со вереникот во соседниот град, туку засекогаш заминува на некој далечен остров; една кројачка го фрла тукушто прочитаното писмо на сестра си, во кое таа ѝ кажува дека сака да ја види, а оваа жена е уверена дека сестра ѝ ѝ соопштува дека татко им, кој умрел многу години пред тоа, наскоро ќе ја посети; еден студент, додека гледа во книгата пред себе, во мислите ги превртува животните стории на своите колеги и професорите – настани кои тие никогаш не би ни помислиле дека некогаш би можеле да им се случат.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

И сега додека се исправаше од своето легло, Змејко мислеше дека би можел да му напише барем тоа, дека е добро.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Инаку, кој би можел да нѐ увери дека ваквото однесување не е плод на злата намера поттикната од желбата да се создаде неред и да се нарушат воспоставените односи.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Се надеваше дека тој би можел да помогне во соработката.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Само со едно вдишување на тој воздух човек би можел во себе да предизвика радост за цел живот.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Бев чул, дека тој гроб би можел да биде гробот на Никола Поцо, мојот предок, но немав сигурни сведоштва.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Тие би можеле да имаат и смелост и дрскост да ни се истоварат овде, да расчистат со нас и... од атентатот да не остане ни помен.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Јудеошпанскиот би можел да се смета за вистинска реликвија на средновековниот кастилијански.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

„ШТО?“ „Па што мислиш кој би можел да биде?“ рече гласот.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

КАЗНИ, А НЕ ЗАТВОР

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Татко, кога заминале за Италија, можел само да препостави, но не ѝ да поверува, далеку од тоа, дека делегацијата на албанските жени би можела да биде примена од грофот Чано, тогаш, впрочем, министер за надворешни работи, а не била исклучена ни средбата со Мусолини. – Нашата средба со грофот Чано може да биде опасна за семејството во сите времиња.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Треба да се забележи дека во образложението на Судот има доста неточни работи, што гемиџиите не би можеле доброволно да ги кажат, тие, по сѐ изгледа, биле изнудени од властите, зашто им конвенирале.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Ана рече дека ќе ми ги подава предметите кои треба да се фрлат, да ги ставам во кутијата со непотребностите, а таа ќе ги сложува избраните предмети во кутиите кои потоа ќе ги испратат по пошта за Лондон.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

И по долг пат би можел да кажам дека глаголот во песната е проколнато нешто, тоа се брутовите кои го држат распнато телото на песната врз крстот на времето.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Мислев дека средбата ќе има некаква цел во врска со најавата од претходниот ден и дека од мојот претпоставен ќе добијам одредени инструкции, но во неврзаниот разговор попусто барав нешто кое би можел да го протолкувам барем како мал дел од она што го очекував.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Тие брзо и лесно се вратија на својот вообичаен дијалог на интелектуалци во медитативна фаза и чија преокупација, во овие времиња кога радикалните идеи заживуваа и се ширеа по светот како троскот, загрозувајќи го спокојството на целиот свет, расправаа надолго и нашироко за тоа што би можело да се стори кога би се сторило.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Еднаш зина да им рече дека би можеле да останат и тие двајца со него, уште некој ден и неколку ноќи.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

238 Како дел од операцијата „Хелиум“ единиците на НОВ и ПО на Македонија требало да „направат што повеќе препреки на патот така што непријателот потешко би можел да ги премости.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Би можеле... да сторите нешто повеќе, ми се чини, а?“ „Како? На кој начин?“

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Не би можело да има посилни гаранти.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Но би можело и страшно да биде да видам како изгледам.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Ете, таа ми кажа за реакцијата на Симона, веројатно не можејќи во првиот момент да се сети на никого друг, со кого би можела да зборува. По два дена, Симон беше уапсен.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Кога би можеле некако да запрат деновите, да се сторат векови. Но пустите денови сега излегуваат како ластовици.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Страстите во семејството би можеле, значи, да бидат природно премолчени струења, кои не се реализираат во нормално семејство.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Само уште неколку часа, - им зборуваше во себе на оние двајца како на две деца, - кога би можеле да докрепите само уште неколку часа.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Данило Киш Ако текстовите собрани во оваа книга имаат некоја заедничка интенција таа би можела да се изрази во сликата на барикада.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Како би можела да биде љубовна кога на сите им беше познато оти единствената љубов на Голем Тодор, Благовеста Лекова, неколку години пред да се случи ова за кое ти раскажувам, беше веќе погребана.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Неколку графички конвенции се учат во училиште (како писмото треба да изгледа, како да се напише адресата на коверта, како да се постави научен експеримент или математички проблем); но не се подарува внимание кон учењето на општите принципи на визуелната организација на јазикот коишто би можеле да се употребуваат во различни прилики, ситуации и технологии.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Знаеш, да се види дека сме актуелни...

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Евразија, на пример, лесно може да ги заземе Британските Острови, кои географски се дел од Европа, или, од друга страна, Океанија би можела да ги поттурне своите граници сѐ до Рајна или до Висла.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Меѓутоа, идејата прво свесно да се зголеми достапноста се на дрога на жените, и покрај високиот ризик да дојде до злоупотреба, а потоа, доколку подлегнат на искушенијата, да се апсат, претставува цинична и морално вознемирувачка политика.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Можно е да претставуваат прекрасни а сепак студени и недофатливи сексуални објекти: или, сѐ уште на естетско или интелектуално ниво, AUX MOTS EXQUIS би можело да се однесува на заводливата префинетост.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Како би можел да ви речам што сум кога ни самиот тоа не го знам. Не можам. Јас едноставно чекам.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Терасата на ресторанот неочекувано се отвораше накај Јадранот, кој тука ненадејно се појавуваше сред градот, на место каде што човек најмалку би можел да го очекува, зашто тој впечатлив син блесок не користеше за ништо друго освен за да му го збогати шаренилото на боите на пазарот.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Да, т и е би можеле да го убијат, ми светна, сигурно тие ќе го убијат.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Кога би ги видел тие нешта како низ матно стакло, можеби и би можел да се сети дека некогаш го живеел тој живот, но за него неговото минато е во потполн мрак, или пак во овој миг тој е во мракот, и светлината во која трепери неговото минато само го заслепува, место да му овозможи подобро да гледа.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

„Леле, оној мерцедес - она крукчено напред кога би можел да му го мавнам!“ извикав и веднаш се засрамив.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

ДРАСТИЧНИ МЕРКИ

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Би можеле да одгледуваме добиток, да ја обработуваме земјата, да имаме доволно за повеќе месеци ако се случи нешто.” Таа не рече ништо.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Згора на тоа би можел да печати и провинциско издание. Сосем сте без дух. (Пауза.) (Пауза.) Одете по ѓаволите обајцата.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Можеби би можеле да почнеме на мало, со оглас во некој провинцијален весник или ревија. Ја сфаќаш мојата идеја.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

„А да би могол да ја заборавам една навистина ретко убава девојка, каква што си ти, решив веднаш да се оженам за друга.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Дики (Претура по фиоките): Два пластиканца (ги покажува), две јапонски куглици, вештачки гради и еден вибратор со брзини!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Тие би можела да ги напишеш, а музиката не, затоа што не знаеш како.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Таков ужас не би можела да поднесам.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Но бидејќи сме измамени, и со измама самите себе сме се измамиле од сопствената свест, те. од личниот свет на доживување - таа единствена смисла со која би можеле да го даруваме надворешниот свет - резултат на тоа прилагодување на општеството, е тоа што истовремено сме намамени во илузијата дека секој од нас е издвоено, „со кожа обвиткано его”.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Посака, над сѐ, да имаат некое место на кое би можеле да бидат заедно и сами, без чувство на обврска дека мораат да водат љубов секогаш кога ќе се состанат.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

И кога целата фабрика „Нонча Камишова“ би се преориентирала исклучиво на шиење пешкири, те триесет години само со тоа би се занимавала, пак со тие пешкири не би можеле да го покриеме ова песочно пространство.

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

- Не знам дали би можел да ви објаснам. Многу нешта ме привлекуваат.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

„Ако го возиш твојот уницикл помеѓу годините, внимателно одржувајќи ја рамнотежата со рацете подигнати горе, и ако управуваш низ годините, минувајќи една седмица во 1909, еден ден во 1900, еден месец или ноќ некаде другаде, 1905, 1898, би можел да го додржиш летото до крајот на својот живот.“

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Еве неколку извадоци од првиот ден во Брезница кои би можеле на авторот да му бидат од корист: Всушност ова село со своите урнатини, напуштени куќи, старци, изгладнети кучиња – скитници и без исклучок луѓе со изрази на исцрпеност, без ниедно дете (освен мутлавата што ја виде) ја наградува неверојатно богатата природна убавина во којашто е сместено.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Без сомнение среќниот исход се должи пред сѐ на директивите пратени од Цариград, каде што се разбрало каква корист ќе има Турција ако не си натовари ѕверства што би можеле во очите на европското јавно мислење да изгледаат како противтежа на ужасот предизвикан од атентатите“.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Одвреме-навреме во текот на XIX век ние имаме обиди да се пишува на македонски, но поради некои историски причини тие обиди не се овенчаа со успех каков што би можело да се очекува од нив.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Камилски се насмеа, но потоа, прифати со сериозен тон: Смеата настрана, но нема збор што би можел, подобро од оваа поговорка да го долови не само албанскиот туку и целиот балкански инает, создаван и пластен во времето на османското владеење во нашите земји!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Или пак, ако мораа и да заноќат, тогаш тука во неговата близина, сега ќе постоеше некој друг, кому би можел да му речеш нешто секој миг; кому, ако ништо друго, би можел барем да му помогнеш, а тој, ако не со збор, тогаш барем со некое движење, со некое одмавнување, би можел да ти одговори, или барем да ти даде знак дека те чул.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Понатаму: Постојано сакав да ме истепате зашто бев сигурна дека никогаш не би можеле да го сакате мојот задник, но ако го истрескавте, тоа ќе значеше дека барем на некој начин сте го прифатиле.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Сигурно сметал дека еден туѓинец како него па уште и школуван можеби би можел да му каже нешто.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Татко јасно сакаше да покаже, оправдувајќи ги своите подлабоки мотиви во проектот, дека и тој би можел да се вброи во традицијата на балканските и посебно албанските интелектуалци, дека на Балканот постои и една друга голема култура на луѓе кои црпеле како од европската западна култура, така и од источната исламска култура која ќе ја донесат Османлиите.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Не само секој вистински прекршок, туку и секоја ексцентричност, колку и да е мала, секоја промена на навиките, секоја нервозна особеност која би можела да биде симптом на некаква внатрешна борба, непогрешливо се открива.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Сега ни Чичолина не би можела да му помогне.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Но, бидејќи немаше досудени времени мерки за времетраењето на спорот, таа – потпаѓајќи под финансискиот притисок на секојдневието и, мимо решението кое го беше добила од Фондот за ПИОМ, про- должи да оди на работа со полно работно време од осум часа дневно, како би можела да добива и хранарина – која сума, барем за неа, не беше воопшто за занемарување.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Така наместо да увезуваме за 1000 евра од УСА, каде што е општо познато дека голем дел од нацијата се дебили, ние би можеле да извезуваме и да постигнеме дури и трговски суфицит.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

И покрај сеопштата желба на човекот за „вештачките раеви“, без оглед дали се реализира во текот на животот или не, таа секогаш е присутна и би можело да се каже дека е повеќе правило отколку исклучок.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Субјектот обележен со суштински недостиг никогаш не го пронаоѓа објектот што ќе го исполни тој недостиг: како во случајот на „Уметникот што пости” од расказот на Кафка, не постои вистински објект (храна, на пример) којшто би можел да го задоволи субјектот.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Трајче почна да размислува: „Кога би можел некако да избегам? Ама како? Стражарот да заспие... Но вратата е заклучена, прозорчето високо...

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Јас не го следев сосема каква намера има, бидејќи бев премногу зафатен со себе си и со оние чувства кои се раѓаат во моменти на вакво расположение, а кои би можеле да се наречат, одмазднички. Да, одмазднички!

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Оттаму велеа дека книшката е јавен документ и му е потребна на работникот кога сака нешто да докажува пред одредени органи, а доколку би ја немал не би можел да докажува одредени факти, доколку тоа биде потребно.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

- А кој би можел да биде? - Се разбира враќањето во Палестина! - Но по која цена? Дали е тоа можно!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Дали беше правилен неговиот избор на оваа висока положба или не, не би можел човек да се заколне, но на дела докажуваше дека ја заслужува.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Авангардните движења се обидоа да ги развијат автономните општествени организми кадешто оние својства, потреби и вредности на индивидуализмот коишто не можат да се опфатат со системот на формална држава би можеле слободно да се развијат и дефинираат.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Не знам дали некогаш би можеле да се испразнат!

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Во принцип, сите долу опишани системи би можеле да се пишуваат со речиси секое множество од графетички конвенции.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

За разлика од денешните илегални дилери, легалните продавачи на марихуана не би биле поттикнати своите клиенти да ги привикнуваат на амфетамини, кокаин и хероин.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Ако претпоставиме дека постои идентичност помеѓу структурата на текстот и структурата на нарациите или приказните коишто индивидуите ги живеат, и ако прифатиме дека е во наш интерес да ги градиме нашите животи преку нарации, тогаш би можеле да ги разгледаме деталите за тоа како индивидуите ги живеат своите животи преку нивото на акција и нивото на свесност.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Камилски не веруваше дека би можела да биде нова.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Само си мислам дека би можела веднаш да заминам за Будимпешта, кога навистина би сакала.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Татко стравуваше дека фанатизмот на чистењето на јазиците, насилното ослободување од туѓите зборови во јазиците, еден ден би можело да се префрли и на етничкото чистење на народите, стравуваше тоа да не се случи на Балканот и да дојде до невидени братоубиствени и истребувачки војни.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Ова списание, посебно од културен аспект, никогаш не би можело да ја претставува Македонија, или македонската култура.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Очигледно е дека таквата реклама, како и онаа за лаковите „Саполин“, би можела да ја заскокотка Дишановата фантазија.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Директна дискриминација е секое постапување условувано со некои од претходнонаведените законски основи со кое лицето било ставено, се става, или би можело да биде ставено во понеповолна положба од други лица во според- бени случаи; индиректна дискриминација постои кога определена навидум неутрална одредба, критериум или пракса, работникот го става или би го ставила во понеповолна положба во однос на другите лица – поради определено својство, статус, определување или уверување (чл. 7, ст.1-2 и ст.4, ал.2 од ЗРО). 4. Во зависност од: степенот на одговорноста на работникот, условите под кои е направена повредата на работните обврски и на работниот ред и дисциплина, поранешната работа и однесување 79 на работникот, тежината на повредата и нејзините последици – работодавачот може на работникот да му изрече парична казна, која не може да биде поголема од 15% од последната исплатена месечна нето-плата на работникот, во траење од еден до шест месеца (чл. 84, ЗРО).

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Но таму тој не би се чувствувал толку безбеден и не би можел спокојно и сигурно да нишани во нив.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Пронаоѓањето на една таква метода би била рамна на научно откритие што човек сепак не би можел да го патентира.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Настапија неверојатни промени на Балканот и во Европа, во кои и во најбизарните соништа не би можеле да поверуваат Татко и Камилски додека беа живи: се урна Берлинскиот ѕид, најголемата европска граница по Втората светска војна, се распадна СССР и се растури Варшавскиот пакт, подоцна низ невидени братоубиствени војни се распадна и СФР Југославија, се создадоа нови независни држави, проследени со невидени етнички чистења, прогонства, логори.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Кога би можела да ја спакувам среќата кога ќе слушнам дека доаѓаш, за да ти ја подарам!

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Како дупли дна, би можело да се рече, сликите фатени меѓу магнетите на земјата и небото, фалусот и вулвата, материјата и црните дупки, како каријатиди, што друго.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

На крајот ќе заклучи дека планот за независна Македонија, која би можела да се формира по војната, “може да предизвика многу проблеми меѓу Грција и Југославија и Тито.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Вистина може да е само тоа дека во моментот кога сум ја видел Јана сум помислил дека би можел да остварам контакт со неа.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Поради козите нашата прославена работничка класа никогаш не би можела да стигне до комунизмот.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Настаните на военото и политичкото поле на територијата на Југославија се одвивале како на филмска лента.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Било каква размена на идеи што би можела да се одвива во нашето општество, ќе свене, со исклучок, се разбира, во ешалоните на професионалните академици.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Судскиот спор, во којшто имаше и вештачење од стручно лице- економист (М. Начарова), траеше една година – за да во месец октомври 2003 судијката (В.Мојсова) донесе пресуда во корист на Кирова, која нејзе ѝ е доставена следниот месец.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Со ајде и јаваш би можело, филозофски речено, да се опфати времето на петвековната Османска Империја?

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Кошарата не би можел ни ѓавол да ја освои.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Не знам кој би можел да ги јаде такви ...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Системот на „разбирање- зборување“ преку фоничната супстанца - која се подава како не-надворешен, не- световен, значи, неемпириски или не-контингентен означител - мораше, во текот на цела една епоха, да доминира со историјата на светот, дури и ја произведе идејата за светот, идејата за потеклото на светот, поаѓајќи од разликата помеѓу светското и не-светското, надвор и внатре, идеалитетот и не-идеалитетот, универзалното и не- универзалното, трансценденталното и емпириското, итн.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Така, загрижени за она најитното, разговорот веднаш го сосредоточивме на акутниот проблем на распаѓањето на конвенционалните жанрови, и во врска со тоа, на кризата на литературната постапка.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

До одреден степен со помош на нашите интелектуални моќи и фантазии можеме да почувствуваме и сфатиме што би можело тоа да значи.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Од тоа што ќе му го приложат, човекот го избира она што е по негов вкус и веднаш потоа, а многупати можеби и пред тоа, она што евентуално би можело да му послужи.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Би можел ли да ги погледам? (Пауза) Тоа се веројатно молитвеници и книги на родени и умрени.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Но, да се разбереме, вашето вчерашно пледоаје, за некој друг суд, во оваа иста земја, како и секаде каде што се протегаат новите христијански граници на комунизмот, би можело да биде протолкувано и како обид за исламско-отомански заговор, како носталгија по отоманското царство, скриен обид за негово реставрирање.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Најнеограничената слобода на вероисповед е за мене толку свето право, што ми се чини дека зборот толеранција што тоа право го изразува, е на некој начин тирански, бидејќи постоењето на авторитетот што има моќ да толерира, ја загрозува слободата на мислење веќе само со тоа што толерира и исто така би можел да не толерира.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Споделувањето на неговата тајна би можело да му го олесни страдањето, но како би можело тоа да ѝ помогне на Рози?

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Кој друг би можел да им даде корисни информации?

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Ни уво не мрднува, ха... - Кога би можеле да се видат, ниеден жив не би оставил... - тоа сега го рече Претседателот.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Секако, и јас би можел да бидам тој услужлив размрсувач на збрканостите што ги предизвикуваат непредвидливите игри на случајноста!

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Сега, тој беше сосема маѓепсан од осаменичкото творештво така што дури ни длабински бомби поставени во заливот не би можеле да ја запрат неговата рака што леташе, ниту да го натераат да се сврти.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

И поинаку не би можело да биде при едно вакво движење во кое кој кога сака, преминува друго возил.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Овој арапски прдеж не би можел ниту чорапи да исплете, а камоли да ме натера да се заљубам во џуџе!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Нема зборови кои би можеле да ти ја изразат мојата вечна благодарност...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Предноста на ваквите системи е во тоа што благодарение на нив би можело да се сочува контролата над уживателите кои евентуално би морале да посетуваат предавања за последиците од дрогата за која се определиле, би биле подложени на постојана лекарска контрола итн. На овој начин уживателите и понатаму во извесна мера би биле обележани, што еветуално би можело да ја обесхрабри побарувачката.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

„Мислев, тоа би можел без страв да го сторам“ реков, „и ќе го сторам другпат.“

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Впрочем и не би можел да не се помамам по зелената боја кога таа не наидува туку извира од мене, од срцето ми извира, од сржта на она што сум јас.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Би можела да те допрам како некогаш и тогаш... и да ми ги кажеш најтажните нешта ....

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

Би можел да ти кажам кога ќе има уште секунда пред да полетаат.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Има народи кои постојат надвор од нивниот автентичен, прв или роден јазик! Но дали би можел да ми посочиш пример за тоа?

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

А, што не би можела јас да го скротам Долгиот и да го свртам неговиот водотек кон мојата воденица.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Во оваа радио станица, во која имаше сѐ на сѐ околу 15-тина вработени – според систематизацијата на работните места тој, барем формално, ја извршуваше функцијата монтажер на звук, иако пропратно беше распределуван и на други работни задачи – првенствено како новинар и водител на снимени емисии, прилози и реклами, како и програма во живо.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Го расцепуваше снегот напред, често пати и со гневни чекори, знаејќи постојано дека никогаш уште еднаш никој не ќе може да смисли за него такви луѓе, со кои би можел помалку да разговара, од оние двајца назад.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Уште тогаш ми се причинуваше оти би можела да пресметам колку лулиња испушил ѕидарот додека го ѕидал бунарот.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Мене очите ми светнаа, грлото ми се сушеше, дланките ми се потеа; слушав како ги чита имињата на оние кои ги беше одредила да прочитаат по една рецитација, но мене на тој список ме немаше; ја прашав дали би можел и јас да прочитам некоја своја песна, а таа рече дека не би можел; ја прашав зошто, а таа рече дека моите песни се убави, но несоодветни (токму така рече: несоодветни), и дека овојпат не се бараат љубовни, туку патриотски рецитации.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

И во такви мигови очај предизвикан од непокорот на книгите наредени според неговата волја, но едновремено од некакво внатрешно задоволство кое само тој би можел да го почувствува, Климент Камилски појде кон нашата куќа крај реката да се сретне со Татко прв пат по неговото враќање од Париз.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Тогаш младиот научник одеднаш во себе почна да изговара математички формули; нему во неговиот расколебан ум му се причини дека од нивната стабилна реалност Матвеј Николаевич ќе мине, би можело да се каже, ќе испари.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Полна нечитливи писанија. Изложена предолго на Луна добиваш опекотини на свеста од втор степен - моделативен. Кога би можела, како што не можеш!

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

Тоа би можело да претставува мошне провокативна задача за речиси сите наши воннаставни активности.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Кога луѓето останаа сами, едниот од нив праша: - Горјане, како ти изгледа детево? Би можело ли...?

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Само кога би можел некако да им јави дома да не се грижат, да им јави дека сѐ ќе издржи, сѐ ќе поднесе, а тие да си седат спокојно дома и да си ја гледаат работата, полесно ќе му беше.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

И затоа немојте со злосмев да го потсилувате она што би можело и вас, на ист начин, да ве дразни, навредува и гризе.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Бидејќи веќе ги немаме средновековните закони со помош на кои им се суди на самите животни, единствениот начин на којшто законот би можел да го третира Куликовиот прекршок е да се суди на сопственичката - неговата сопруга.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Еден од проблемите на дистрибуцијата што би ја контролирала државата би бил и тој што би можело да изгледа дека наркоманијата има официјално одобрување.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Знаеше дека тоа би можело да му биде доста барем за оваа вечер.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Нешто слично на она врескање, со кое би можел пак да ги истера од себе.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Климент Камилски бујно размислуваше и откриваше дека голем број ретки книги од неговата библиотека би можеле да се надоврзат на Татковите книги според назначените тематски области.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Вашиот ценет сопруг е видна личност во македонската емиграција и ние сме загрижени да не дозволиме да падне врз него сенка што би можела да го опетни.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Немаше илузии дека би можело да го задржат да работи во Судот. Најмалку како судија.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Побара нешто наоколу, во што би можел сиот до безостаток да се загуби но најпрвин со тие мисли.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

И ден денес се сеќавам на некои психоделични патувања низ земјите на Африка, Азија, средна и западна Европа, со Пепси, со Игор, со Антони, со Жанета... од кои би можеле да се направат феноменални on the road сценарија.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

НЕДА: Таа за ништо не се распрашува и... и јас не би можела да поверувам дека би го сторила тоа против мене...

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Задачата на оваа мисија била да изврши диверзија на пругата јужно од Скопје, но поради неможноста да се спушти мисија која би можела тоа да го изврши се сугерирало железничката пруга да биде прекината на „две места северно од Скопје“.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Меѓутоа, тие биле сосема свесни дека меѓу балканските држави имало голем број национални и територијални нерешени прашања, кои во историјата секогаш биле користени од големите сили, играјќи на картата "раздели па владеј".

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Кога би бил на нивно место тој сигурно не би можел да погледне в очи на човека и целото време би молчел, но кај нив тоа беше вакво и тој тука не може да измени ништо.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

„Со оглед на тоа што секој поим е е двојник на својата спротивност, како што би можело да се помисли, како тој би можел да им биде соопштен на другите кои се обидуваат да го мислат, ако не мерејќи го со неговата спротивност?...“

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Во тој случај, кој би ги прегледувал контролните картички?

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

И да не заборавам да ти речам дека навистина знам оти со еден обичен збор ниту можеме да го запреме ниту пак би можеле да го продолжиме текот на настаните".

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

• Што можете да ми кажете за вашето минато а што би ми помогнало да разберам како успеавте да го преземете овој чекор? • Дали сте свесен за некои минати постигнувања коишто можат, на некој начин, да обезбедат позадина на скорешните промени?

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Соколе започна еднаш со него разговор пооддалеку, за тоа дали би можел да му нацрта некого сосем верно.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Со можностите за копирање на компјутерски сочувани информации, би требало да биде можно симултано да се постои во многу облици.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Што се однесува до постапката при известување за смртен случај, колективна повреда и потешка повреда на работа, како и за недостатоци во примената на прописите за заштита при работа кои ја загрозуваат или би можеле да ја загрозат безбедноста на работниците при работа, одредбите останаа непроменети, односно, инспекторот е должен веднаш да изврши увид на лице место заради преземање на соодветни мерки (чл. 22, ЗИТ/85 и чл. 21, ЗИТ/97).

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Извршителот може да врши и други работи ако така е определено со закон.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Во науката обично се обидуваме ваквите мемории да ги кодираме во бројки, пред сѐ заради компактноста а и за да имаме еден заеднички маштаб во однос на кој би можеле да ги споредуваме различните набљудувања.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Вадим почна да наликува повеќе на шумски дух отколку на научник, и најмногу се плашеше да не ги изгуби своите математички способности.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Но, неговата пушка сега не беше ни стап, на кој би можел да се потпира, онаква празна.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

За што друго со сигурност би можела да тврдам дека заземало значајно место помеѓу она што требало да се запамети?“

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Не би можел да биде толку остар, пресметлив, немилосрден со потчинетите.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

„Не нѐ известиле! И ние би можеле да учествуваме“, коментираше Томе видно незадоволен. Треба да се поврземе со училиштето „Цветан Димов.“ ***

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

„Да, мислам дека би можела, утре попладне во 13часот, тука.“

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Таа и не забележала, бидејќи никогаш не би ни помислила дека Љупчо би можел да стори таква лоша работа: да краде од сопствените родители.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

4) Прескапи судски такси, трошоци и тарифи и непристапност до судовите поради недостиг на финансиски средства Присуството на овој системски проблем, на којшто ДСП „Ленка“ укажува во повеќе наврати, само се потврди со оваа студија.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Постои цела низа начини како би можел да се организира легалниот пазар.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Тивко како божество, што сонливо се наднело над пределите на Франција, таа нежна ленена опна, таа бујна вреќа со вжештен воздух лесно би можела да се откине и ослободи.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Знаеше дека и тие двајца напред го носат својот крај од носилката нарамо, мислеше дека би можел да им ги види само нивните капи.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Би можел до бесконечност да ги прелетува со погледот тие неомеѓени сини простори и ниеднаш да не му биде доста.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Да, би можела да те заборавам, ама тогаш не ќе бидам јас....

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

И толку! Значи не може да станува збор за некоја однапред набележана или планирана цел.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Запечатениот свет во кој живее тој во таков случај би се распаднал, а стравот, омразата и вербата во сопствената исправност, од кои зависи неговиот морал, би можеле да исчезнат.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

И луѓето би можеле да бидат не вакви какви што се.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

ХУМАНА АЛТЕРНАТИВА

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Зошто,инаку, еден градежен техничар би имал дома собрани дела на Гете, и тоа не на видно место (како што би можело да се очекува).

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Си реков на себе, па поинтересна шпанска серија од мојот живот не би можела да најдам.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

„Па, би можело и така да се каже“, возврати Леонард Мид.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Харнад: Всушност, би рекол дека активноста на некој човек кој прави кулинарски формални пресметки со молив и хартија би можела да е поинакво имплементирање (иако краткотрајно) на истата програма како она изведено од калкулатор (ако ги употребува истите рецепти).

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Најдобро би било кога би можеле да ги истушираме, ама не со силен млаз и не со студена вода.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

„Нешто не е в ред?” запраша госпоѓа Морис. „Сврдле заринкал. На половина пат. Кога би можеле барем да го провлечеме, би било лесно. По него би можеле да излезат и останатите.“ 56

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Ако работеше во ова бифе неговата секретарка Јованка, трудејќи се да го расположи, сигурно веќе ќе го прашаше со што би можела да го послужи.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Синкаст регион во горниот дел на сликата би можел да биде небо; неколку региони кои составени даваат правоаголна форма би можеле да бидат добри кандидати за врата или прозорец; дел од паралелопипед може да биде кандидат за покрив и уште ако над него има регион кандидат за небо, а под него регион кандидат за прозорец, тогаш на хипотезата дека разгледуваниот регион е покрив и се припишува голема веројатност.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Првин сакаше да расчисти со најкарактеристичните заемки од областа на трговијата, кои би можеле да се најдат на листата на (без)опасните османизми.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Овде задачата не беше доделена како наметната наредба, туку како заеднички оформена вежба која Џон би можел да ја користи како потенцијал за промена, доколку сака.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Оној имаше еден остар глас и тој го сеќаваше него како некое болно, но неминовно стружење со грубата острина по некоја негова рана, која што не би можела ни да зарасте, пред да биде истругана така.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

„Чиста коинциденција; и не би можело да биде друго со оглед на тоа дека Соломон бил мудрец, а не фискултурец“, реков.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Можеше да го преврти говорот во вообичаена осуда на предавниците и на мислопрестапниците, но тоа ќе беше премногу очигледно; додека, пак, да измисли некаква победа на фронтот, или некаков триумф во натфрлањето на Деветтиот тригодишен план, би можело премногу да ги искомпликува документите.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ваквото алтернативно толкување на когентни (ius cogens) и императивни норми со останатите законски субординирани прописи е класичен пример за противуставност и авторите на оваа студија сериозно размислуваат да го искористат своето уставно загарантирано право и поднесат претставка до Уставниот суд на РМ, како споменатите норми во иднина би можеле да биде касирани.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Се разбира, делумно би можел да се понадева и на следната награда за празник, но тие пари веќе одамна се сместени и распоредени однапред.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Од горенаведениот законски текст можеме да нотираме три негативни елементи, кои во иднина би можеле штетно да се одразат врз правата на работниците.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

„Јан, зарем ти мислиш дека по толку години би можело...“ Тој ме погледна и рече. „Не, не мислам“.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Едноставно не сака ни да поверува дека би можело да се случи некоја ноќ и да заспие.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Тој сметаше дека има доволно аргументи за тоа и ќе настојува од своја страна да не се должи премногу за овој збор, макар што претпоставуваше дека неговиот пријател би можел да има друго мислење и аргументи.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Но не знаете дека вратата до тогаш, до доаѓањето на Филозофот веќе беше двапати отворена, и дека преостануваше само уште една шанса, уште едно отклучување на рѓосаната клучалница и дека Писмородецот се плашеше дека не тој, туку Филозофот би можел да биде оној кој ќе стекне слава невидена на светот и богатства неброени од царот и од логотетот, ако го прочита записот.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Предлогот за убиството на валијата едногласно бил прифатен било решено тоа да се стори неколку дена по атентатите, зашто, ако би било извршени порано, би можело да предизвика рации, одмазди и апсења, во кои би настрадале и некои од гемиџиите.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Најарно да молчи овде, да се притаи дури не си излезат, инаку како би можел да ја навреди неа, да ја избрка ли, да ја скара, да ѝ се развика?

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Личноста која зела дрога не може да го манифестира своето ново “разбирање” бидејќи не постои ништо што би можела да го верификува во однос на реалноста.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

„Како секогаш свежа изгореница”, би можело да се каже, ја чувствуваше Пандалф Вулкански - можеби би згрешиле ако кажеме: госпожа Сенка; подобро: нејзиното отсуство, како едно меурче на кожата, во кое, како во кугла, се наоѓаат секакви: Левенхуковите човечиња, Зевсовиот дожд, а богами и: вирусите, тројанските коњи, логичните бомби и црвите.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Крстот на времето Зашто од невидливото ги цртав своите сознанија сиот мој порив беше да се пресоздадам во збор.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Помислив дури дека би можел да ја сфатам Ана.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Сомнежот наведува дека смртта би можела да е токму пред носот, Тоа сигурно би била неочекувана последица од Росентхал-овата голема романса со апстракцијата.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Скептиците залудно се обидуваат да ја преувеличуваат штетноста на последиците, не прави тие да се согледаат „движечката мета.” Со цел ваквите критичари да се смират, би сакал јасно да истакнам како легализацијата би можела да изгледа во пракса.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Го подготвував пилот изданието на Л. А. Викли и на уредникот му ги покажав моите стрипови. Не беше воодушевен.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Балканот започнал да се шири низ целиот свет, да ги проширува насекаде границите, да ги распалува старите страсти на омраза и нетрпеливост помеѓу народите различни по вера, етничка припадност, идеологија? дополни Татко.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Кога би можела да го вратам времето!

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Зашто, тогаш, би можела да видам дека сум како Другите луѓе, овде.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Мислеше дека би можела да му биде една само малку подолга прошетка, заради таа прекрасна белина на денот под високото небо, заради огреаноста на Белата Долина во тој ден.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Не знаеме каков вид дрво е. Се распрашавме, но никој не знае.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Денеска, во ова студено утро, Сани пешачела од реката до зоолошката градина.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Јас, веројатно, не би можел да живеам“.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Не би можела да им го уништам животот.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Но кој ќе излезе накрај со таа питомост која и ни овозможува да преживееме, речиси во истиот момент си реков себеси дека можеби Ана (дека можеби Маргарита) нема да се симне на Монпарнас-Бјенвени (и не се симна), дека нема да се симне на Вавен, и не се симна, дека можеби ќе се симне на Распај бидејќи тоа е првата од двете преостанати можности, па кога ни тука не се симна и кога сфатив дека останува уште само една станица каде што би можел да ја следам наспроти последните три каде што веќе сѐ би било сеедно, пак ги побарав очите на Маргарита на прозорското стакло, ја повикав од таква тишина и неподвижност што тоа мораше да допре до неа како зов, како бран, ѝ се насмевнав со онаа насмевка која веќе ни Ана не можеше да ја занемари, која Маргарита мораше да ја прифати иако не го гледаше мојот одблесок камшикуван со полусветлото на тунелот што веќе избиваше на Данфер-Рошро.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Но, кој би ја открил таа средна состојба?

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

- Значи, кај нас кога ќе дојде? - тетка ми Олга не ни помислуваше дека би можел да поминам во радиус од 400 километри од нивното гратче, а да не поминам на гости.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Гронинг: Претпоставувам дека кога само така би работел, не би се чувствувал вака сигурно. okno.mk | Margina #22 [1995] 127

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

И наеднаш му беше јасно дека бил толку многу луд, кога помислил дека би можел да го стори она.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Па уште толку да сме, не би можело наполно да заведеме ред: едни внатре продаваат, а други како кучиња пазиме пред вратата или вртиме наоколу и мавтаме со клоци по оние „бузовци“ што се вртат крај колибите преправајќи се дека нешто загубиле или пак се бунат дека се излагани.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Не му одговарав ништо, а тој сам коментираше, највулгарно; на пример, ме праша дали би ја заменил ученичката Луција со една коза, оти тој би можел да ми најде коза од неговото село, кога веќе мислам дека козите се толку сексапилни.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Не треба да се смета, додуша, дека било кој од тројцата горенаведени дрдорковци би можел да ги „претставува” другите, било исправено или на глава, и дека, согласно со тоа, може да биде бакнат наместо нив.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

По долги години, еден од дворјаните, за да му се додвори на царот, му ја кажал вистината дека неговиот син е со чергарите, а тој што го има кај себе е од циганската черга.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

“141 141 Braco Dimitrijević, introduction to Gallery of Contemporary Art, Braco Dimitrijević (Zagreb: Gallery of Contemporary Art, no. 191, Feb 8-25, 1973). 112 Проблематизирањето на културните и материјалните вредности, конвенции и авторитети што го прави Димитријевиќ, неговото славење на важноста на обичното и занемареното, е присутно и во неговото тактичко користење на инструментите на историското сеќавање/глорификација: споменици (Дејвид Харпер, Лондон, 1972 година; Обелиск од онаа страна на историјата – 10 метарски споменик од карарски мермер во слава на 11 март, датум случајно избран од страна на случаен минувач), плакети (со натписи како што се Џон Фостер живеел тука од 1961 до 1968; Ова би можело да биде место од историско значење), бисти, улични знаци, листи на случајно избрани имиња итн., во чест на непознати личности и настани: „Сакав да направам пресврт во значењето...

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Во врска со тоа, во една маргинална белешка за Boite Verte тој сомничаво напишал: „Да се редуцира годишното производство на редимејди (?)“.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Тој би бил длабоко повреден и конфликтот што тоа би го започнало би можел да го уништи бракот кој што служел за пример меѓу младите во нивната црква.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Се разбира, не постои и не би можел да постои! прифати Татко.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Камилски не веруваше, тоа јасно му го кажа на Татко, дека некоја од заемките од гастрономијата конечно ќе има место во нивната листа на (без)опасните османизми!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Уште на почетоков сакам да нагласам дека сѐ она што се случи досега па дури и она што би можело да уследи, воопшто не ме изненадува.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Матвеј Николаевич стоеше бос, наведнат над заспаната ќерка; неговото лице беше вкочането сосема блиску до градите на Наташа; на Вадим му се причини дека тој мошне смрдливо и чкрипаво мласка.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Не го спомна дури ни како можна претпоставка.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Меѓутоа, колку и тоа да е чудно, најмногу од сите беше исплашена Ирина; таа лежеше во градината на трева и ги милуваше своите дебели бутини; стравот од лудило ја беше приковал за земја; но и во ужасот, таа покажуваше здрав разум: овој настан ги урна нејзините планови, и сега се плашеше и да помисли на тоа да го напушти Вадим; „кому би можела да му требам ваква“ - се матеше во нејзината нежна глава...

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Кој би можел да ги спои неговата расприкажана, полничка личност, мустачињата а ла Клерк Гебл и љубовта кон шарените вратоврски и цицлести жени со неговиот минималистички уреден ергенски апартман: црно-бели театарски фотографии, три старински фотелји, а плакарите со стотици костуми и вратоврски и креветот вовлечен, камуфлиран во ѕидот, незабележливи како и музичката кутија, што ја сокриваат листовите на големиот фикус во аголот на собата.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Но сепак, наивно верував во спротивното, бев готов да му ја пренесам желбата да ги видам моите блиски по мајчина линија, не верувајќи дека би можел да му се доверам на Х.Х.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

- Прво - прифати Барѕотас - во таа смисла, што ти добро го познаваш теренот и располагаш со способности да организираш еден таков потфат кој бара преземање сериозни чекори за да се спречи евентуалното праќање војска од Костур, која би можела да ја пресече колоната...

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Кога би било некое питомо живинче, - мислеше сега, сосема слободен и како избеган од некоја стапица во себе, наеднаш наполно лесен и радосен со таа своја ослободеност, - кога би било некое питомо јаренце, мислеше, што си го израснал самиот, тогаш е нешто сосема поинакво и тогаш сигурно би можел.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Кој би можел да го рестартира, менталниот склоп на битието?

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Оттаму еден од моите рани ликови би можел да биде и писателот Хајнрих фон Клајст, кој се дистанцираше од тој, денес мошне раширен, тип на нарација.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Имаме разлог да се надеваме дека денес можеме да се задоволиме со овие микролошки перспективи кои би можеле конечно да ги потиснат застрашувачките амбиции на критичкото нивелирање, инаку, издиференцираните слики на светот.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

И да посакам ни чекорите не би можел да си ги скријам. Низ куќата шетаме по налами.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Но, нашиот фокус е насочен кон тоа што во македонското процесно право не постои никакво [процентуално] ограничување на висината на сумата која може да се плати на име парнични трошоци, а која би требало да се врзе за висината на вредноста на спорот (на пример, да се воведе заштитна одредба која би предвидувала дека трошоците за водење на судски спор не би можеле да надминуваат повеќе од 1/3 од висината на главното побарување за коешто се води конкретниот спор).

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Како би можел јас да ги знам сиве овие работи за тебе.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Јас би можел да реферирам за ова подрачје.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Затоа во СОЕ се инсистирало дека е потребно на окупираните народи во Европа да им се покаже како да се организираат во „таен пасивен отпор, саботажни и герилски групи; а ако се снабдат со специјална опрема за саботажи, оружје, експлозив, пари, радиостаници тие би можеле да станат ефиктивна сила која може да игра важна улога во вознемирувањето на непријателот и вистински придонес кон конечната победа на непријателот.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Всушност мене ми недосатасуваша проценката на последиците од кои би можело да ме избави самоуништувањето?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Дури по многуте нејзини лелекања што ги избегнував тргајќи ја слушалката од увото, разговорот фати нормален тек, поточно Роза спомна дека денес би можела истовремено да плаче и да се смее бидејќи во овој момент ѝ се причинувало оти животот ѝ се движел на патерици!

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Но јас би ве замолил да ја прашате госпоѓицата дали би можела, откако ќе заврши со тренингот, да дојде да ја прашам нешто“.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Покрај тоа, кај квотите од првата група се постави горна граница до која странците би можеле да бидат вработени, при што бројот на странци кои можат да работат во РМ не може годишно да надминува 113 5% од населението на Република Македонија кое законски е вработено, согласно податоците на Државниот завод за статистика (чл. 5).

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Тоа од своја страна наметнало потреба да се размислува како би можело да се спречи напредувањето на нацифашистичките сили кон Балканот.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Најубава и колку што е можно понереална приказна, од која ќе ги заборавам родољубивите и противречните лаги од овие неколку весници што ги купив токму на брегов.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Без да размисли, Арафат веднаш одговорил: Господине Претседателе, вие ова можете да го кажете! Но не јас! Никој нема да ме следи.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

- Но, точно, како можеше да го погодиш и тоа дека на последниот преглед на крвта ми беа најдени толку многу триглицериди што би можело да подмачкаат и зглобови на сканија.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Сега ми се чини дека не ја пишував јас туку некоја возрасна Alice на која зборовите ѝ се расеале, која не знаела која е: ту ѝ се чинело дека е поголема од куќа, ту дека би можела да се удави во баричка од солзи.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

3. немир Но веднаш доаѓа нешто што личи на превез од плач оти е многу густа поплавата од изневерени спомени па долго треба да рониш додека се уловиш себеси – шкољко од премногу лажни и премногу ретки бисери Оти е голем тој град со огромни риби од улици што безредно пловат по немирното езеро од сонце во кое лесно би можел и безразложно да се изгубиш

„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)

Јас пристапив, ги поздравив и реков: „Госпоѓо, дали би можел за миг да разговарам со Луција насамо, ве молам?“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Тој и Џулија разговараа само со шепот и микрофонот не би можел да фати што зборуваат, но ќе го регистрира дроздот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Нивната црвена руба, нивните наметала [и тоги] со хермелинско крзно, со кои се дотерани како [некои] мачори, палатите во коишто судат, китките лилии и сиот тој величествен болскот [ним] им е толку нужен... [Тие] никогаш не би можеле да ги мамат луѓето кои не можат да и преодолеат на оваа, толку веродостојна комедија...

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Јас им реков дека само ти би можел да ја завршиш како што треба оваа работа!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Кога би можел да ја види вистината?

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Поинаков вид на легализација би можел да биде достапноста на дрогите во државните продавници.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Бендоу разгледува неколку начини со помош на кои би можело да се стави крај на забраната за уживање дроги, исто како и користите и штетите од секој од тие пристапи, вклучувајки ја и заштедата на средства кои би можеле да се пренасочат во пропаганда против наркоманијата и за рехабилитација на наркоманите.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Тимоти Лири РАЗГОВОР СО ВИЛИЈАМ ГИБСОН ТЛ: Кога би можел да го ставиш Неуроромансер во една реченица, како би го опишал? ВГ: Она што за мене е најважно е дека во него станува збор за сегашноста.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Човек кој се плаши и со рака да го допре она што би можело да нѐ насмее. Зар грешам?

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

„Нешто од сето тоа би можел и да поднесам“, рече еден човек.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Тоа не би можел да биде тој пред четириесет години.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Со него би можеле да се согласиме само во случај да ги занемариме силните и сѐ побројни докази за штетните последици од ендемската наркоманија во најзагрозените општествени групи.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

ХЕРЦОГ: Како би можел да го заборавам тоа? (Се приклучуваат назад меѓу гостите токму кога Клаус се запознава со Стево.)

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Инаку, ова е прекрасен кревет од махагониево дрво, или барем би бил прекрасен кога би можел да се исчисти од стеници.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Но потоа повторно се согласуваа со заедничката согледба дека никој не би можел да слезе толку длабоко во себе доколку му е роб на минатото или иднината!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Сметал дека би било добро да се воспостави контакт со него и покрај фактот што Михајлов би можел да „игра двојна улога“.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Ако ме запрашате: „Зошто сакате да работите во Холивуд?“,

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Паричкиве, леба ми, не се толку малку. А би можел брзо и лесно да ги спечалам.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Би можела и да те заборавам на илјада начини... но не сакам .. ќе те памтам, ќе те чувам во умот, во душата, во срцето...

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

Таа се плашеше да ја провери неговата чесност со прашања, плашејќи се да не му го смени расположението, со кое таа не би можела да се справи, но сепак една вечер му рече, „Даниел, што му се случи на твојот адамски апетит? Ти јадеш помалку и од мене.”

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Ефрејторот ги стегна забите, но кога сфати дека ништо од она што сега би можел да му направи не ќе го задоволи, реши да го запамети.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Па тогаш и ѓаволот да слезе не би можел да ја запали.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Кога малку се прибра, ја принесе слушалката до увото и рече: „Еј, ти таму. Слушај, ах, кога би можел да те предупредам! Но како! Ти си само глас.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

„Не би можела таму мирно да спијам“, ми се жалеше кога ми покажа каде сака да биде погребана.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

„Вработен? Професија?“ „Па, би можеле да ме наречете писател.“

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Затоа, со желба да го избришам од мислите на вашите еминенции и на секој верен христијанин ова моќно сомневање што беше со право изречено кон мене, со искрено срце и со вистинска вера ги отповикувам и ги негирам споменатите заблуди и кривоверства и воопшто сите заблуди и кривоверства и дејства спротивни на светата Црква; се заколнувам дека нема во иднина никогаш да речам или да тврдам усно или писмено нешто што би можело да фрли врз мене слично сомневање, и доколку ми се случи да сретнам кривоверец или некојшто се смета за таков, ќе ја известам светата инквизиција, инквизиторот или прелатот во местото каде што живеам.”

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Менталното доаѓа во многу нешта подоцна (ако воопшто доаѓа), не како негативен критериум за она што се смета за имплементирање, туку како позитивен критериум за она што би можело да се смета за ум. (...)

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

И веќе почна да мисли каде би можел да очекува да го сретне.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Би можела да кажам дека е најсуровата зима до сега.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Аполинер е цврст во ставот дека не може да прифати ваква војна против францускиот јазик која започна во Германија, зашто истото тоа би можеле да го направат Французите во Франција, да се ослободат од германските зборови, потоа Англичаните, па Шпанците.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Меѓутоа, експертите сметале дека "ширењето на руското влијание" претставувало сосема нешто друго и дека за тоа британскиот политички естаблишмент бил многу заинтересиран.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Повесна и потресна е сликата од престојот на Христов на Балканот како дописник кога е толку блиску до неговото родно село Кономлади, на патот од Солун до Албанија со такси автомобил, кога гори од желба да се врати во селото и да го посети својот ”мошне сакан” татко; но носен од сознанието дека би можел да му наштети на својот родител од страна на грчката окупаторска власт, тој заминува со надрочени солзи во очите по патот преку границата.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

„А, тоа е MacGuffin.” „А што е тоа MacGuffin?“ „Направа за бркање лавови во Шкотските висорамнини.“

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Да биде апсурдот уште поголем, Митревски истакнува дека работата во хотел „Епинал“ била сѐ само не нешто што би можело да се нарече дејност на „културен работник“.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Симон тогаш на Лена ѝ кажа нешто што никако не очекував дека би можел да каже пред друг маж.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Примерен, благороден татко, се колнам, би можело да се рече дека тој не беше толку штура природа, така скроена од своето раѓање.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Џејмс Џекобс (James Jackobs), професор на Правниот факултет на Универзитетот во Њујорк, во едно свое излагање објавено 1991 година докажуваше дека „недостатокот од јасен предлог за легализација ја отежнува и проценката на проблемот и критиката на тој став.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Тате за сето време слушаше, пееше или гледаше на сите страни, се држеше за нештата како сиот свет да е центрифуга која толку бргу се обрнува, поради која тој би можел да биде отфрлен во секој миг далеку од нас.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Сметам дека дизајнот би можел да стане место на пресек на тие две струи.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Подоцна Лага. Го сонував Род, или го створив од која било веќе на сон употребена слика, што ми се најде при рака.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Во својот долг живот, целиот жртвуван на среќата на своите деца и на семејството, Мајка изли толку солзи, и тоа секогаш во молк и во самота што, ако се откријат поводите и причините на нивното пролевање, би можело вистински да се расветли, да се дооткрие и да се допише семејната историја.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Таа ги користи ’можностите’ и зависи од нив, оти е без основа каде што би можела да ги складира своите добивки, да изгради своја позиција, и да планира напади.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

И ти би можела да се вклучиш во вечерата.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Втората можност би била да се укине кривичното гонење, наместо да се спроведе потполна легализација. Државата би можела наместо кривични да воведе прекршочни казни против уживателите на дрога, односно да ги казнува парично, а не со лишување од слобода; едновремено, државата би можела и понатаму кривично да ги гони продавачите, како што беше и случајот со единаесетте држави кои седумдесетите години го укинаа кривичното гонење за пушење марихуана.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Сите владетели во сите времиња се обидувале да им наметнат лажна слика за светот на своите следбеници, но не можеле да си дозволат да охрабруваат каква било илузија која би можела да ја загрози воената делотворност.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Никој не би можел да ме убеди дека таа не нѐ сака и дека не е загрижена за тоа како живееме.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Оваа реченица би можела да има исклучително нежен призвук. L’enfant значи дете, кажано милозливо, souffler значи нежно цицање, воздивнување или шепотење; cher, мила, е игра со зборови со CHAIR, месо; CHOU, мила, е нагален назив, како и FLEUR, цвет (на пример petite fleur); serrer значи прегрнува. CHAIR CHAUDE, “жешко месо”, се однесува на мајчините гради, па според тоа претставува површинско значење нешто како - детето цица затоа што не сака зеленчук. CHAIR CHAUDE дословно значи врело месо, а soffler уште значи и да се дува врз храната која е премногу жешка.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Дали успеа Борко, со неколку зборови, да ги назначи контурите на она што би можело да се нарече мој портрет? Не знам.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

„Би можела да ви помогнам,“ реков. „Во пакувањето.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Нашата цел во оваа книга е да ги разгледаме различните видови сложени структури и поведение што ѝ се спротивни на интуицијата, внимавајќи при тоа на заедничките особини што би можеле да ја сочинуваат основата на некаква „наука“ на изненадувањето и сложеното.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

На 17 април Едмондс многу кратко ќе го извести Каиро дека идејата за “независна Македонија само што влезе“.336 На 19 април Едмондс во радиограмот до Еванс го известува дека единиците на НОВ и ПО на Македонија би можеле да вршат напади на комуникациите во делот на Македонија под Грција доколку им биде испратена потребната помош.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

„Сега би можеле да си кажете збогум“, рече гласот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Искуството на вистината е мошне опасно искуство кое нема осигурување, нема огради внатре кои би можело да се рече: овде сум во науката а таму вон неа.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

А настаните земале тек којшто не одел во прилог на британските „животни“ интереси на Балканот.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Вие – ми вели – како кавалер и човек на власт би можеле да ме одведете, на пример, на театар.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Не верувам дека би можел некогаш да доживеам такво нешто: ме зграбија десетина раце во мракот и ме фрлаа од еден во друг агол.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Татко и Камилски како да славеа пред да бидат среќни, пред да слават победа во замислената мисија, свесни дека дури и некаква фаталистичка сила би можела да ги оттргне од среќата.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Ако сака да биде искрен кон себе си, не би можел да тврди дека воопшто очекувал ваква покана.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Тоа ќе биде нешто лошо, сосема зло, толку големо и толку зло што тешко би можело да се сфати ниту да се смисли.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

„Тоа е добро“, рече другиот, „зашто не верувам дека би можел да ве задоволам“.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Со промените кои се случиле во средината на 1943 година на воен и политички план во Македонија: формирањето на ЦК на КПМ, оперативните зони и формирањето на слободни територии, а посебно успешно изведените оружени акции кои биле преземени на територијата на Првата оперативна зона, во британското Министерство за надворешни работи почнале да пристигнуваат извештаи во кои се зборувало за “појава на македонските оружени партизански групи“.81 Таа информација за британскиот политички врв претставувала изненадување бидејќи дотогаш Британците не калкулирале со Македонија како фактор кој по војната би можел да биде самостоен и би претставувал субјект во политиката на Балканот.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Нашето повикување на деконструктивистичкото нивелирање на родовата разлика помеѓу философскиот и литературниот текст не наиде на одобрување.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Ах, кога Кејтеновиот син би можел да признае, кога навистина Кејтеновиот син би признал такво нешто, можеби старчето и би му простило.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

„Сонот би можеле да го одредиме како краткотрајно лудило, а лудилото како долг сон.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Ги одведоа некаде што тешко би можело да се дознае каде.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

ЛУКОВ: А зошто сето тоа и не би можело да биде вистина?

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Години не помислил на време, спомени. Не помислил дури ни за она што би можело да дојде.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Би можел со саати да седам во овој неудобен стол. Веројатно така и ќе направам.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

На крајот (што незначи дека се помалку важни) благодарност за сите штого читаа филтерот и оние кои што ми даваа предлози зашто би можел да пишувам во наредните колумни.

„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)

Чувствуваше како песокта ги завева гребените на Атлантикот и создава благо налегнати дини што би можеле да го спасат кога, како невешта птица, би пропаднал удолу.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Па тој ме тера мене да помислам често дека сите луѓе отсекогаш краделе, а тоа е онаа неговата вистина, што тој ни ја наметна на сиве, така што дури и јас речиси заборавам многу работи, што ги знаев за животот, кога мислев дека сѐ зависи од тоа колку се сака да се создаде нешто, и колку труд ќе се вложи во тоа, и колку чесност и ќе се вложи во тоа, колку чесно и ќе се сака и ќе се создава тоа, и уште колку среќа ќе се има притоа, и дека не постои ништо друго, што би можело да влијае.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Би можел да бидеш малку поконкретен.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Еден ден во релативно блиска иднина - не би можел да ви го кажам точниот датум една од пораките во вашата утринска работа ќе содржи погрешно отпечатен збор и вие ќе треба да побарате да ви го повторат.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Дали опасноста од затворската казна би можела да ја спречи наркоманијата меѓу жените?

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Ова важно сознание јас би можел да им го соопштам на луѓето, но не сум заинтересиран за тоа.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Тој можеше добро да оцени и да предвиди што би можело да ја чека Мајка во земјата на живиот сталинизам.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Она што го правиме за телевизиската серија е малку чудно да се пренесе на хартија, но се надевам дека успехот на телевизиската серија ќе ни помогне да направиме нешто повеќе од она што еден нов, непознат стрип би можел да го постигне. ?

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Секој миг би можеле татко му да го пренесат в град.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Не бев баш сигурна дали би можела да се чувствувам како ваше дете, а не бев сигурна ни во самата себе.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Ако би станало нужно, јас би можел да спомнам и имиња и детали...

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Тој, се плашеше авторот, исто така би можел евентуално да го заведе во погрешен правец.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Затоа тоа секогаш остава некаква празнина, темна зона, која би можела да се надополни, да речеме, на пример, со јазикот?

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Ако ова вие го изјавите за време мојот престој во Њујорк, би можел, на еден или друг начин да се повикам на вас...

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Фотографиите се распоредени во навидум случајни групи во металните рамки, без некој обид да се обработат хронолошки или по теми.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Даме: „Да не е водата, сега би можел да појдам кај Младена.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

Настанаа асоцијации - не само на Теоријата за одговорноста на птиците; СНН, за кого би можело да се расправа - во филмот има места за различни мислења - блиско е поврзан со успорената метаморфоза на човекот во птица.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

А и што би можело да ги стивне сега децата, штом во дворот се смее убав сончев ден?

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Тоа лесно би можел да го сторам.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

На Хелвиг му беше јасно дека во овие нови околности во неговиот живот, заради оваа жена со која веќе живее заедно, не би можел сам, без нејзина согласност, да одлучи да го бара детето.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Иако овој проблем се среќава во повеќе формулации, во поедноставена форма тој се сведува на прашањето: Дали постои и ако постои од каков вид е врската помеѓу она што се случува во духот и она што се случува во телото и неговата физичка средина?

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

И навистина: Луција од мене бараше да бидам циркузант не затоа што таа, туку нејзината Партија го сакаше тоа; Ина бараше од мене да бидам кловн (со видлива дарба за еквилибристика) не затоа што тоа ќе ѝ донесеше поени во циркусот, туку затоа што таа уживаше во моите глупости; се смееше како никогаш ниедна жена на светот; се смееше како што Луција, мојата Луција никогаш не се смеела, не се смее, и ниту не ќе се смее, иако според својата судбина требала да се смее, што не би можело да се рече за судбината на Ина; и јас реков: „Со задоволство, Ина. Со задоволство ќе го сторам тоа.“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Ова, за сега е најблизу до некое таканаречено „објективно” тврдење, што би можеле да го наведеме. okno.mk | Margina #22 [1995] 35

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Би можел да ја вика Слободанка, но тоа име го потсетува на една непријатна личност.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Мислиш дека би можеле да ни приредат некое изненадување?

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Како гледате на постоечката состојба на социологијата? Во својата доминантна форма, социологијата произлезе од лажното ветување дека таа би можела да им помогне на менаџерите на јавниот, економски и политички живот.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

А Филозофот продолжи: „Размисли: ако во записот се говори за леб, тогаш следниот збор до него, кој најголема љубов кон овој збор пројавува дури и во јазикот твој, па и во јазиците на сите родови на лицето на земјата – кој би можел да биде?

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Нивната самоувереност ги чува, ги смирува, тие се дебелеат додека би можеле да се распаѓаат и да умираат.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Многу други земји, како што се Холандија и Велика Британија, се откажаа од драконските прохибиционистички мерки. Марихуаната во Холандија е легализирана, додека во Велика Британија лекарите не само што можат да препишуваат хероин, туку во рамките на една експериментална програма што се спроведува во Ливерпул, препишуваат и кокаин кој се пуши, но не и крек.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Уште што би можеле да знаеме за него до овој ден би било ова: име и презиме - Жан Мартин, брачна состојба - вдовец, старост - седумдесет и една.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Царот видел дека говедарчето има 15 - 16 години и го запрашал: - Колку богатство би сакал да имаш?

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Би можела да продолжам и никаде да не застанам... сѐ додека не те најдам на крајот од патот...

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

СИВИЌ: Јас би можел да издржам многу подолго. Само дајте ми пари.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Децата не разбираат што се случува. И повозрасните тешко би можеле да разберат.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Мислеше само дека тој никогаш, воопшто никогаш, воопшто не и не и не би можел да се граба сега по таа зашеќерена пченица и да ја јаде неа, не дури ни сега, кога се работеше; за еден туѓ татко. Не. Никако. Никако. Избега.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Но, гемиџиите не можеле да бидат сигурни и да знаат што би можела да открие полицијата сега кога била потсетена дека во големите градови се подготвуваат атентати.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Не би можела да отиде далеку.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Би можела да започнам веднаш со работа.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

„Балконот е малечок и облека сушиме на него, но сепак би можело да се најде малку место за цвеќиња,“ - гласно размислуваше сестричето.

„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)

Ова разграничување, според Чубриловиќ, би можело да се реализира не преку плебисцит, туку преку ‘историски фактори’, што значи дека сегашните чувства и националните движења ќе бидат игнорирани и заменети со историски аспирации (кои во многу примери се оправдувани со чистиот империјализам)“.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Татко не се доискажа, очекувајќи Камилски да запраша: Кое би можело да биде тоа подрачје?

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Луѓе - птици! Каква птица би можел да бидам јас? се праша.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Оној ден што почнува со: „Каков срам и врз нив и врз мене, и врз нашата слобода, независна, неврзна држава...“ би можел да биде цитиран во целост, до крајот на пасусот, само да не е толку долг, а забелешката која следи: „се наведнаа, зедоа по една кисела слива, си ги закиселија непцата и скиселени исчезнаа“ се ретки примери на блескава иронија.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Брат ми последен пат ми плаќа кирија. штом толку поради тоа се дере.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

-И што би можел да ѝ приговориш на мајка ти ако ѝ се посакало да се стори уште со некое живо суштество покрај себеси во својот сиромашен живот и притоа одлучила да не се врзува со никого при остворувањето на оваа намера.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Би можел кој сака и што сака да му направи, а тоа и натаму си останува исто: ни напади добивам, ни лежам в постела.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Теоретичарот на правото, Џејмс Џекобс (James Jacobs), не греши кога вели дека расправата во врска со легализацијата во Соединетите Држави се води на погрешен начин; таа го скршнува вниманието од сѐ што би можело да се направи за да се намали злоупотребата на дрога и да се формулира разумна политика за решавање на тој проблем.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Еда на ова стражарско место не го интересираше прозорецот зашто пр секој поглед во густите капини косата како да му се поднаежуваше од страв дека навистина некој би можел да се појави.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Тој е еден обид да излезам на крај со стравопочитувањето и теророт инспирирани во мене од светот во кој живееме.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

– А дали си размислувала каде и што би можела да работиш? – се огласи Татко. – Постојано размислувам. Немаме друго чаре.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

После некое време би можела да се омажи за шерифот.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Сега пак ќе се повратам на свадбата. Свирач ми беше Јоше, кој би можел друг да биде.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Гледачот се наоѓа во затемнета соба која служи за проекција, и бидејќи скриеното значење на филмот е набиено со интензивна сексуалност, тој или таа, гледајќи го, и самите не знаатзошто би можеле да се соблазнат.* Истовремено, додека гледачот субјективно го доживува филмот, тој или таа се потчинуваат на творецот на филмот.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

А кога се бакнавме, по филмот „Дејвид и Лиза“ во кинотеката дури во Рајнбек и во ноќ толку студена што ниедна бактерија или вирус не би можеле да преживеат, тоа не беше ништо повеќе од бегло допирање на усните.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

На инаетот, севапот и атерот истакна Камилски би можел да се надоврзе зборот аир, со потекло од турскиот збор hayr, а тој од арапскиот khjr`un.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Бавно, но постојано венееше и тоа сознание всели страв во мојата душа, едно претчувство на загуба, која би можела да биде неминовна.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Пудриерите со камена пудра, шишенцата со парфеми, убавите чанти, свадбениот подарок од Френк, кој се состоеше од комплет четка за коса со сребрена заднина и еден чешел, сите тие нешта и други работи таа не им ги даде на своите ќерки, на кои Даниел би можел да ги види, туку на некои небитни познајници, каде што беше многу мала можноста неговите очи, кои секогаш ги гледаа тие нешта, да ги забележат.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Овие маскирања не се историски случајности на кои би можеле да им се восхитуваме или поради кои би можеле да жалиме.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

И Климент Камилски беше свесен дека јазиците биле и може да бидат бојно поле на многу народи и дека со чистењето само на опасните зборови би можело да дојде до спасување на народите.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Можете ли да замислите колку е страшна судбината на човек чија парализирана фантазија не би можела да работи без помош на хашиш или опиум”.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Во секој случај, рече Владе, оној гроб за кој ти мислеше дека би можел да биде на Никола, еве, не е, а каде е неговиот гроб, не се знае.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Но од онаа страна на теориската математика, развојот на практиките на информација мошне ги проширува можностите на „пораката“, сѐ до точката до која таа не е повеќе „пишан“ превод на еден говор, пренос на едно означено кое би можело да остане говорно во својот интегритет.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Би можеле да се наоѓаме исто така и во некоја хотелска соба во Лондон, или било каде на друго место.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Мене би можело да ми биде сеедно што мисли тој кога јас добро знам дека не сум умрен, но како што е сомнителна неговата претпоставка, така е сомнителна и мојата.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Се повикуваат, во одбрана на оваа космополитска теза и врвни авторитети, како Гијом Аполинер, кој бил цврст во ставот дека не може да прифати ваква војна против францускиот јазик која започна во Германија, зашто истото би можеле да го направат Французите во Франција, да се ослободат од германските зборови, потоа Англичаните, па Шпанците.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Во еден од заклучоците на Татко и Камилски беше забележано дека во историјата на народите, на балканските посебно, според кои и настана поимот на балканизацијата, по етничките чистења на народите, обично следеле и чистења на јазиците од туѓите заемки, а понекогаш редоследот бил и обратен...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Некогаш бев многу бесна на светот, носев вина, тегобност, но не можев да ти префрлам за мојот гнев и за она малку време што ни останува, а можевме да го поминеме заедно.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

На тој начин, сметале аналитичарите, "Владата во егзил, иако присилена да ја прифати идејата за Југославија и идејата на федерализмот, не ја напушти својата примарна цел, нејзините аспирации да обезбеди повоена српска хегемонија.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

ДОМИНАНТЕН КУЛТ

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Неговите сугестии биле во правец британскиот политички естаблишмент да вложи напори со што би можело да се спречи тој тренд, бидејќи биле загрозени нивните интереси во Средоземјето, а посебно му сугерирал на Черчил да се договорат со грчкиот крал и на тој начин да се заштитат и обезбедат британските интереси и "грчките животни интереси".

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Ни во соништата не би можела да го измисли...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Има луѓе кое своето Јас потполно го заменуваат со некое друго Јас.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Била свесна дека, ако не се прифати оваа вистина во животот, таа тешко би можела да го создаде, да го извиши, да го спаси своето семејство.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

А другиот пак одговара: „Епа, тогаш ова не е MacGuffin!“

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Таа продолжи: – Зар не би можела и јас да се вработам?

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Дури и кога би постоело легендарното Братство, што беше малку веројатно, беше незамисливо дека неговите членови би можеле некогаш да се состанат во поголем број отколку во двојки или во тројки.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Мирабо (Mirabeu), говор во собранието 22. август 1789 СРЕДНА СОСТОЈБА Доколку некој ми покаже средна состојба меѓу целосната независност и целосната потчинетост на мислата, во која би можел да се надевам дека ќе се одржам, можеби таму би се поставил. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 88

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Има и електрична машинка за бричење! Би можел да се избричам!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Би можеле да речеме дека Дописникот од странство на некој начин го навестува филмот Озлогласена: во двата случаи либидиналната „вистина” на филмот е неразрешената напнатост во интерсубјективниот триаголник меѓу јунакот, неговата девојка и остарениот, немоќен и „виновен” татковски лик (колаборантскиот татко во Дописникот, остарениот Claude Rains, пронацистички богаташ во Озлогласена); во двата случаи случувањето го движи некаков изговор, што е самиот сосема безначаен, од каква и да е природа - не е важна природата на таа „тајна”, важно е само тоа дека од клучно значење за субјектите е што ја носи нивната желба, дека околу тоа се структурира случувањето (тајната клаузула на меѓународната спогодба во Дописникот, шишето со уранова руда во Озлогласена). okno.mk | Margina #22 [1995] 153

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

На крајот ние ќе го направиме мислопрестапот буквално невозможен, зашто нема да постојат зборови низ кои би можел да се изрази.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

За жал, ползата од овој систем минимум, така што би спречувала размена на игли, би давала истовремено би можела да го предизвика и неговиот најголем подобра и попристапна здравствена заштита на високоризичните недостаток

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Однесувањето на Фјодоровата мачка, славниот пример, со нејзините очекувања на храна и соодветниот избор на место кадешто ќе се склопчи, според ова гледиште, не би можело адекватно да се објасни без да ѝ се припишат, и тоа на не-тривијален начин, состојби како што е имањето претстава за тоа како нештата се распоредени во нејзината околина, и според тоа, извесни верувања и желби со определена содржина.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Од овие маргинални активности на уметничките родови може да се изроди една нова теорија на уметноста која би иницирала нов уметнички холизам кој би можел да се нарече - ТОТАЛНА УМЕТНОСТ, и кој би му овозможил на уметникот една нова креативна стратегија и пракса.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Еротичната напнатост ја досегна изненадувачки својата кулминација, и Младичот почнуваше бладајќи да се прашува дали би можеле некаде да се ебеме, заклучно ова прометно место, предвидувајќи дали некој би поминал.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Не секој за просење што подава рака не би можел и мотика со неа да фати...

„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)

Овој миг нему му се стори дека наеднаш би можел и да го изрече, сето тоа.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Соколе решува да побрза со грозјебрањето, веќе сме кај Богоројца, скубнува негоде-годе по некое зрнце - зрело е, слачно, би можело уште малку да дрочи, Но што вреди кога арамии го берат.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

„Па... паф, паф... би можеле... паф, паф... да најмите советник за случајот, а? Паф, паф, паф.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

ИВАН: Кога би можеле да бидеме сигурни во него!?

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Се обидував да му објаснам дека тоа не е нормално, дека е целосно лудо; дека не би можела да издржам, дека ме скокотка, а тој рече: „Да не те понижува, можеби?“, и јас, во тој момент знаев, бев сигурна дека Јан Лудвик не е дојден туку-така и дека одмаздата, без разлика колку тој се преправаше дека е рамнодушен кон сѐ што му се беше случило, сѐ уште тлее во неговата душа.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

А кои се причините не би можела да ти објаснам.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Можеби би можеле да го опишете и начинот на кој разни личности ќе му пристапат на лешот кога ќе биде пронајден, или местото на злосторството, или двете.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Знаеш дека би можела да пишуваш дури и литературни критики.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Работникот е должен да го известува работодавачот за сите заканувачки опасности по животот или здравјето или за настанување на материјална штета, што ги дознал при работата и кои би можеле да настанат кај работодавачот или трети лица (чл. 33, ЗРО). 215

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Единствено нешто на што се сеќавам беше Arcade, но и тој изгледаше како времето да му поминало, а друг магазин што би можел да го замени, немаше.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Скопјево е во румелискиот вилает и многупати, како што кажуваше игуменот, било давано на управување и на паши, кои по својот ранг би можеле да бидат и валии.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Не би можел да ја слушам оваа позадинска вошка.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Колку пати ѝ доаѓала желба да појде кај нив дома, да го земе в раце детето, да го гушка, но, не верувала дека би можела да ја разбере таа, другата жена, и не го сторувала тоа.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Дотогаш не го бев напуштал Ел Биар во предградието на Алжир.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Синот пак на чергарите кој бил кај царот, зборувал: „Да имам дрвца колку убави вретена би можел да направам.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Би можел да плови низ неа со својот поглед, би можел да се вивнува во сите нејзини неизмерни, незамисливи глобочини и да открива секое нејзино катче по бескрајот, исполнет до пребликнување од сите оние црвеникави допири на топлината по лицето, а пак да си остане отпуштен и така сосема, сосема мирен.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Тие сугерирале дека такви луѓе би можело да се најдат во САД.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Според неговите опсервации можните политички проблеми кои можеле да се појават поради „зголемувањето на партизанските сили во областа“ би можеле да се спречат со недавањето никакви изјави за настанатата ситуација, на никој начин да не се инволвираат членовите на британските воени мисии „во проблемот за независна Македонија, како и за сите други политички проблеми“.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

За секое од нив би можело да се напише по една цела книга.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Самиот факт што Британците трпеле порази речиси на сите фронтови било мотив повеќе да започнат да размислуваат за барање начини како би можеле да ги „мотивираат“ балканските држави истите со заеднички сили да му се спротивстават на германскиот „блицкриг“.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Единствено се молеа небесата да се расчисти, како, нивниот лидер би можел да земе повеќе воздух.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

За да поштедам еден будала, би можел да убијам стомина. Не, благодарам.

„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)

Меѓу ова постоење сега, и она пред тоа, како да се случила смрт која избришала сѐ што било претходно.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

а кога ќе излезеш на горниот крај од планината, долу веќе нова шума пролистала, млада младица, кревка, марула, други ластари се подале и ти само се преместуваш и пак јадеш, само по една широка бука за сенка си оставаш, и јас не сакам така да мислам, вели Стеван Докуз ама нешто ме тера, којзнае во која длабина е скриено тоа што ме тера, дали некаде во мевот, или уште подалеку и подлабоко, а јадењето не е еднаш и не е за еднаш, кога би можело да се најадеш само еднаш и тоа цел живот да ти држи, сто години да не мислиш за јадење, само си работиш, ама зошто да работиш тогаш, си мислам, што ќе правиш со сработеното, ќе се чешкаш, ќе се чешлаш, и зошто ќе ти служи устата, зар само за да ја поганиш, и таа треба со нешто да се подмачкува, да се проветрува, ќе ти скапат забите од неџвакање, од неработа, ќе ти фати пајажина, вели Стеван Докуз и џвака некое чкорче, го толчи, го цеди, а јадењето никогаш не му се познава, никаде да му се види јадењето, дали нешто во него му го јадеше, дали за два-тројца јадеше или му го земаше некој црвец, некој скриен молец во него или некоја друга заседната болест,

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

„Зошто не би можеле да се преселиме таму и да заминеме од градот? Знам нешто за селскиот живот.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

„Глупости, баш би сакала да е така!” рече таа. „Така никогаш не би можеле да ги нагазиме.“

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Кога конечно газдата на арабаџиите не пушти глас дека ќе дојде, старите играчи очекуваа да се појави некој од повиканите нови играчи, кои, меѓутоа, го немаа потврдено своето конечно учество, па не се знаеше до последниот момент кој би можел да дојде.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Насетуваше страв во кој тој би бил пајакот а сите оние невидливи зборови за кои стрепеше дека некогаш некој ќе ги изговори или уште полошо, некој знае за нив иако не ги гледа, а тие знаат за тоа и стрпливо чекаат со чувство, дека им е сосема сеедно - порано или подоцна, дека тој сѐ позачестено се откриваше во пајажина за која никогаш и под ниеден услов не би можел да признае дека е негова, тој, од него.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

И како би можела да заборави, како да не се сеќава за сѐ кога нејзината среќа траеше толку малку.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Се разбира, изложениот случај би можеле да го посматраме од други агли.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

И, како што подвлекува проф. Ван Кенегем (R. C. van Caenegem), од Универ- зитетот во Гент: „[О, по ѓаволите, па] каква корист имаме ние од судиите, ако тие можат да бидат принудени да се сложат со неправичните барања на власта?“

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Работникот е должен да го известува работодавачот за суштинските околности кои влијаат, односно би можеле да влијаат на исполнувањето на неговите договорни обврски.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Да победеше Куско, би можеле да речеме, парафразирајќи го Борхес, приказните кои се само додатоци во Кралските коментари ќе се појавуваа во канонски книги.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Градоначалникот пребаруваше во мислите уште некое место каде што би можеле да се сместат козите, но Чанга го прекина: – Ние сме готови да спиеме со козите, во било какви соби...

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Според нив, не би можело да се изнесуваат "обвинувања против Русите дека го организираат ширењето на комунизмот на Балканот".

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Би можеле тие да нѐ ликвидираат кога ќе им се посака.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

- Не разбирам Раизе, кој би можел да биде третиот!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Во принцип, воениот напор се планира така за да го изеде секој вишок што би можел да постои откако ќе бидат задоволени најнеопходните потреби на населението.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Исто така, сметаме дека конечно се созреани условите, сосем легитимно, да се постави прашањето за потребата од преиспитување на уставниот концепт на траен мандат на судиите, со сите негови позитивни и негативни аспекти – којшто кај нас се покажа како комплетно промашување, бидејќи наместо да стимулира независност и објективност на судиите, тој се извитопери во концепт кој поттикнува пасивност и незаинтересираност на судската фела за реалните проблеми на луѓето.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Така и Константин, дознавајќи за каменот, и против своја волја почна да се мачи со безумните помисли за сѐ она со што би можел да се здобие кога би го поседувал.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Доколку оваа држава биде на ниво на предизвикот и ја сфати навистина предноста на граѓанските слободи и демократијата и ги декриминализира лесните дроги, тоа би можело да биде вистински радикален пресврт кон позитивно и отворено општество.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Чкртам, а целиот сум на штрек: секој миг би можел да влетаат во собава.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Би видел пет само кога би можел. Се обидувам да видам пет.“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Чуму му служат, би можел да праша одреден тип луѓе, овие протегнати, фрактализирани, бескрајни поздрави, налик на оние на туберколозните сопрани во „Травијата” или „Боеми”?

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

- Соња! - Да, Клара, повели. - Ти појди веднаш да потчуеш што ќе му каже заменикот на оној дојденецон од OBCE и ако има нешто сомнително, што би можело да влијае на нашите работни позиции, веднаш да ми го пренесеш од збор до збор.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Но, рожбата на онаа набиена темничина, која знаеше и толку да уплаши за веќе да не постои никаков завет, зад кој би можело подлабоко да се засолне, тоа животинче, што сега ќе беше уште една жртва на сета расплисната и ненаситна глад, што се клештеше со своите завивања по сета снежна пустелија надвор, ако не беше неговата врата, тој долгоушко, со своите кревки, растреперени високи ножиња, не можеше толку бргу да го заборави оној, што беше останал да крчи од другата страна на вратата.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Страста кон него кај мене веќе беше сосема изгасната; не ни помислував дека би можела со тој човек, после толку години да се прегрнам, или да водам љубов.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Подобар другар за качување не би можел да замислам. Да се одмориме пак!

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Всушност, и онаа што ја има - Искар, е толку мала за Софија, што би можело да се рече дека градот е без река.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Но оваа врска на кибернетиката и “хуманистичките науки” за писмото, која не е случајна, води кон еден уште подлабок потрес. 54 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Забелешки 1).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Но, би можеле да уживаме во замислувањето на делбата.

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

„Кога би можел да заспијам“ - си мислеше Бојан, но однапред знаеше дека тоа е невозможно.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Науката и новата рационалност се подразбрани како нештата што ќе го уништат страдањето и што ќе донесат повеќе среќа и удобност дури и за оние кои инаку не би можеле да ги уживаат.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Токму сакав да ја прашам дали татко ми не се решил да се ожени со учителката Вера, тетка Рајна ми рече: - Зарем не би можела да ја сакаш, или барем да се навикнеш на некоја жена како што е учителката Вера?

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Најмногу изгледи за успех би имала стратегијата која во голема мера би се потпрела на холандското и шведското искуство. Наспроти впечатокот кој погрешно би можел да се стекне, Холанѓаните не ги легализираа јаките дроги; тие практично ја комбинираат фактичката декриминализацијата на марихуаната со строгата примена на законот против трговија со јаки дроги.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

би (чест.) - може (гл.)