и (чест.) - душа (имн.)

Сѐ ми разбуди.. сѐ што беше заспало, и срцето и душата и мене ме разбуди, од лошиот сон кој го сонев.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Манол Форевски си ја прекасува устата, а можеби и душата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми загорчи и устата и душата од кининот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали во облеката што ја носиш, облечена е и душата твоја?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како не испадна сосем, си мислам, си ја грешам веќе и душата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Често сум морал да ја мијам и чистам од калта. А еднаш и се расцепи од опинците на Танаса. Тоа ми го скисели и лицево и душава.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Оти кај зборот таму и душата излегува... И бугарските војници ги пуштија да се вратат. 164
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И душата ми бара вода. Ама од каде вода в гроб? Ништо, Ќе чекам да заврне.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Море, ба му тоа мајче, вели Јон, сѐ ми се тресе, сѐ ми се ниша. И душата ми се ниша и снагава ми се ниша вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И сѐ ти се отвора: и срцето и душата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)