Сум бил јас, Луцијо, сум бил веќе еднаш и момче, и девојка, и грмушка, и риба што скока од водата.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А Бојан на неколку селски собири беше гледал пеливански борби во кои учествуваа и момчиња од тие јуручки села.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
„Не, не плачи Луцијо; овој свет за мене без тебе е безвреден, и затоа си одам, и ќе бидам нешто друго, оти и твојата партија од мене бараше да бидам нешто друго; но јас по божја волја ќе се видоизменам, а не по желба на човек; оти јас веќе некогаш порано сум бил и момче и девојка и грмушка и птица и лушпава риба што од морето скока...“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)